พิชิตใจหม่ามี๊ตัวแสบ นิยาย บท 610

“คุณเป็นใคร มาหาฉันทำไม ? ยังบอกอีกว่าตัวเองนามสกุลไชยรัตน์！” จุ๊บแจงจ้องเขม็งมองนิรุตติ์ ในใจรู้สึกโกรธที่ถูกหลอก

นิรุตติ์เอามือกอดอก“ ฉันไม่ได้โกหกเธอ ฉันนามสกุลไชยรัตน์จริงๆ ฉันชื่อนิรุตติ์ ”

“นิรุตติ์ ?” จุ๊บแจงแปลกใจ

นิรุตติ์ นัทธี ชื่อดูคล้ายกันมาก

“คุณกับนัทธี...... เป็นอะไรกัน？” จุ๊บแจงไม่โกรธอีกต่อไป มองไปที่นิรุตติ์ ถามอย่างมีความหวัง

เมื่อนิรุตติ์ได้ฟังคำเรียกขานของเธอที่เรียกนัทธีแววตาก็ฉายรอยยิ้มเย้ย

นัทธี ?

หน้าหนาจริงๆ ถึงขั้นเรียกนัทธีกันเลย ！

แน่นอนว่า แม้ในใจจะคิดแบบนี้ แต่ใบหน้าของนิรุตติ์ก็ไม่ได้แสดงอาการอะไร มุมปากยกหยักแล้วตอบว่า“ฉันเป็นลูกพี่ลูกน้องของเขา”

“ลูกพี่ลูกน้อง！”ความผิดหวังในใจของจุ๊บแจงหายไปทันที มีความประหลาดใจเข้ามาแทนที่ “คุณมาหาฉันถึงที่นี่ มีธุระอะไร ？”

นัทธีเรียกให้เขามาเหรอ?

จุ๊บแจงกำลังคิดอะไรอยู่ ทุกอย่างล้วนเขียนอยู่ที่หน้า

นิรุตติ์ได้แต่ยิ้มเยาะในใจ แต่ใบหน้ายังคงมีรอยยิ้มปรากฏ“ ฉันมาหาเธอ เพราะอยากจะทำข้อตกลงร่วมกันกับเธอ ”

“ข้อตกลง？” จุ๊บแจงตะลึง

นัทธีไม่ได้เป็นคนให้เขามาหาหรอกเหรอ

ดวงตาของเธอเศร้าสร้อยลง

นิรุตติ์พยักหน้า “ใช่ ฉันรู้ว่าเธอช่วยนัทธีเอาไว้ และรู้ว่าเธอชอบนัทธี ดังนั้นฉันสามารถช่วยเธอให้ได้ตัวนัทธีมา แต่เธอก็ต้องทำงานแลกกับมัน ว่ายังไง ข้อตกลงนี้สนใจไหม？”

เมื่อจุ๊บแจงได้ยินว่าเขาสามารถช่วยตัวเองให้ได้ตัวนัทธีมา ในใจก็หวั่นไหวขึ้นมา

เธอลอบกลืนน้ำลาย ดวงตาจ้องเขม็งมาที่นิรุตติ์ “คุณ...... คุณพูดเรื่องจริงเหรอ？”

“แน่นอน ฉันกับนัทธีเราไม่ลงรอยกันเท่าไร ดังนั้นเรื่องบางเรื่องฉันลงมือทำเองไม่ได้ แต่เธอไม่เหมือนกัน เธอเป็นคนช่วยชีวิตเขาเอาไว้ แค่เธอเอ่ยปากพูด สิ่งที่ฉันต้องการ เธอก็สามารถจัดการแทนฉันได้ และฉันก็สามารถทำให้เธอได้ใช้ชีวิตอยู่กับนัทธีด้วย”นิรุตติ์พูดด้วยน้ำเสียงที่ชวนเชื่อ

จุ๊บแจงคิดถึงวารุณีขึ้นมา ผู้หญิงที่หน้าตาสะสวยคนนั้น

คิดถึงความสง่างามและสูงศักดิ์ของผู้หญิงคนนั้น สรรพนามที่เรียกขานของคนเหล่านั้นที่เรียกเธอ รวมถึงการแต่งตัวของผู้หญิงคนนั้น ล้วนทำเธออิจฉามาก

เธอก็อยากจะมีชีวิตและความเป็นอยู่เหมือนผู้หญิงคนนั้น

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ จุ๊บแจงก็กำมือแน่น ราวกับเหมือนจะตัดสินใจได้ หายใจเข้าลึก พยักหน้าอย่างหนักแน่น“ได้ ฉันตกลงกับข้อเสนอของคุณ อะไรที่คุณต้องการ ฉันจะทำมันให้สำเร็จ และอะไรที่ฉันต้องการ คุณก็ต้องช่วยฉันทำมันให้สำเร็จเช่นกัน ”

“เยี่ยม！”นิรุตติ์ดีดนิ้วเสียงดังเป๊าะ

จุ๊บแจงมองมาที่เขา “คุณต้องการให้ฉันทำอะไร？”

“ไม่ต้องรีบ เดี๋ยวฉันจะติดต่อหาเธอเอง ตอนนี้สิ่งที่เร่งด่วนที่สุด คือเธอต้องออกไปจากหมู่บ้านนี้ เข้าไปในเมืองเพื่อหานัทธี บอกเขาว่า เธออยากจะเข้าไปทำงานที่บริษัท ไชยรัตน์ กรุ๊ป ”นิรุตติ์ตอบพร้อมแสงแว่นที่สะท้อนกลับ

จุ๊บแจงครุ่นคิดและพยักหน้าให้ “ได้”

“นี่คือเบอร์ของฉัน”นิรุตติ์ยกยิ้มและยื่นนามบัตรให้

จุ๊บแจงรับมันมา และก้มดู

“มีเรื่องอะไร ก็โทรมาหาฉันได้ แต่ห้ามบอกเรื่องของฉันให้ใครรู้ ”นิรุตติ์หรี่ตาลง ส่งสัญญาณเตือน

จุ๊บแจงเพิ่งจะตระหนักได้ และมามีสติ ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่คนดีอะไร ในใจรู้สึกเสียใจที่ตอบตกลงเขาเร็วเกินไป

แต่มาเสียใจตอนนี้ก็สายไปแล้ว ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่คนดี หากเธอบอกว่าเธอตัดสินใจผิด ไม่อยากจะร่วมมือด้วยแล้ว ยังไม่รู้เลยว่าผู้ชายคนนี้จะทำอะไรกับเธอ