พิชิตใจหม่ามี๊ตัวแสบ นิยาย บท 631

ปาจรีย์ก้มหน้าไว้ไม่พูดจา

วารุณีถอนหายใจแล้วมองหน้าเธอ “แล้วตอนนี้เธอเตรียมจะทำยังไง？”

“อะไรทำยังไง？” ปาจรีย์ข้องใจ

วารุณีส่ายหัว “ก็ความสัมพันธ์ของเธอกับพงศกรไง เธอกับพงศกรก็อะไรอย่างนั้นกันแล้ว ไม่เตรียมพัฒนาความสัมพันธ์ไปอีกขั้นเหรอ？”

ปาจรีย์ยิ้มอย่างขมขื่น “วารุณี มันไม่ง่ายอย่างนั้นหรอก พงศกรเกลียดฉัน ถึงเขารู้ว่าเมื่อคืนเป็นฉัน เขาก็ไม่คบกับฉันหรอก”

“อันนี้......”วารุณีอ้ำอึ้งไปครู่นึง ต่อมาก็ต้องยอมรับว่าสิ่งที่เธอพูดมีความเป็นไปได้สูงมาก

“งั้นเธอก็เตรียมจะอย่างนี้เลย？”วารุณีมองหน้าปาจรีย์ด้วยความสงสาร

ปาจรีย์นวดขมับที่ค่อนข้างปวดเกร็ง “ใช่ ถือซะว่าทุกอย่างของเมื่อคืนเป็นแค่อุบัติเหตุก็แล้วกัน พงศกรไม่ติดค้างฉัน ส่วนฉันก็ไม่ต้องการให้เขามารับผิดชอบ ถือซะว่าไม่เคยเกิดอะไรขึ้นเลยก็แล้วกัน เมื่อก่อนไปมาหาสู่ยังไง ตอนนี้ก็ยังไปมาหาสู่อย่างนั้น”

เห็นเพื่อนรักเป็นแบบนี้ วารุณีกอดเธอด้วยความสงสาร

ปาจรีย์รู้ว่าวารุณีกำลังเป็นห่วงตัวเองอยู่ เธอรู้สึกคัดจมูกอยากร้องไห้ เธอเองก็ได้กอดวารุณีไว้

วารุณีปลอบใจปาจรีย์ไปสักพักใหญ่ๆ ปาจรีย์ตบแผ่นหลังเธอเบาๆ “เอาล่ะวารุณี ฉันไม่เป็นไรแล้ว เธอไปยุ่งก่อนเถอะ”

“ไม่เป็นไรแล้วจริงอ่ะ？”วารุณีก้มหน้ามองเธอ ยังค่อนข้างไม่ไว้วางใจ

ปาจรีย์ยิ้มให้เธอ “จริงๆ”

“โอเค งั้นฉันไปยุ่งก่อน มีอะไรก็มาหาฉันนะ”วารุณีลูบศีรษะของปาจรีย์

ปาจรีย์เห็นเธอคอยกล่อมตัวเองอย่างกับกล่อมเด็กคนนึงแล้ว ได้พยักหน้าอย่างร้องไห้ไม่ได้หัวเราะไม่ออก “โอเค”

วารุณีเห็นปาจรีย์ยิ้มแล้ว ทีนี้ถึงวางใจที่จะจากไป

ตอนเที่ยง นัทธีได้พาลูกสองคนมาที่กินข้าวเที่ยงกับวารุณีที่บริษัท

ที่โต๊ะอาหาร จู่ๆนัทธีได้ยื่นแท็บเล็ตให้เธออันนึง “คุณลองดูว่าอยากไปเที่ยวที่ไหน？”

“ไปเที่ยวที่ไหนอะไรคะ？”วารุณีรับแท็บเล็ตมาอย่างค่อนข้างข้องใจ

อารัณรีบยกมือน้อยๆขึ้นมาพูดว่า：“ป่าป๊าอยากไปฮันนีมูนกับหม่ามี๊ครับ ถึงได้ถามหม่ามี๊ว่าอยากไปฮันนีมูนที่ไหน”

“อืมๆ หนูเป็นพยานได้ค่ะ” ไอริณกินข้าวไปด้วยและพยักหน้าไปด้วย

วารุณีมองผู้ชายอย่างประหลาดใจ “คุณอยากไปฮันนีมูน？”

“นี่เป็นเรื่องที่สมควรไม่ใช่เหรอ？ก่อนหน้านี้เรารับใบจดทะเบียนสมรสเสร็จ ต่างก็เพราะหน้าที่การงานของตัวเอง เลยไม่ได้จัดงานแต่ง และไม่ได้ไปฮันนีมูน ตอนนี้งานแต่งของเราก็ได้จัดแล้ว งั้นฮันนีมูนก็จะขาดไม่ได้ สิ่งที่คนอื่นมี ผมก็จะให้คุณน้อยกว่าไม่ได้”นัทธีมองหน้าวารุณีพร้อมพูดด้วยแววตาลึกซึ้ง

ในขณะที่วารุณีหน้าแดงก็รู้สึกซึ้งใจมาก ได้หัวเราะด้วยเบ้าตาเปียกชื้น “ผู้ชายเคร่งขรึมเวลาพูดคำหวานขึ้นมา มีแรงโน้มน้าวไม่น้อยเลย”

นัทธียกมุมปากขึ้น “ถือว่าคุณกำลังชมผมอยู่ก็แล้วกัน”

“ฉันก็กำลังชมคุณอยู่นี่ไงคะ” วารุณีกลอกตาขาวใส่เขาทีนึง

นัทธียิ้มอย่างลึกซึ้งขึ้น “ลองดูว่าอยากไปไหน ถึงเวลาผมให้มารุตจองโรงแรมไว้ล่วงหน้า”

“ค่ะ” วารุณีพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม จากนั้นได้เริ่มเช็คประเทศและสถานที่ๆเหมาะกับการฮันนีมูน

ลูกทั้งสองตัวติดอยู่ที่ข้างกายเธอ คนนึงซ้ายคนนึงขวา ก็ได้ดูกับเธอด้วย และยังช่วยเธอเลือกอยู่เป็นครั้งคราว

สุดท้ายแม่ลูกทั้งสามเลือกไว้สี่ประเทศ ก็ไม่ได้เลือกต่ออีกเลย

ที่สำคัญคือเวลาฮันนีมูนแค่เดือนเดียว เดือนเดียวตะลอนสี่ประเทศก็พอสมควรแล้ว

บวกกับงานของเธอและงานของนัทธีต่างก็ทิ้งไว้นานไม่ได้ เพราะฉะนั้นพอประมาณก็พอ

“ที่รัก เสร็จแล้วค่ะ ”วารุณียื่นแท็บเล็ตไปให้เขา

หลังจากนัทธีรับแท็บเล็ตมาดูแล้วได้ยักคิ้ว “คอนเฟิร์มแล้ว？”

“คอนเฟิร์มแล้วค่ะ สถานีแรกไปที่ประเทศนาฟาก่อนหน้านี้ตอนที่แข่งขันระดับนานาชาติ ทางนิตยสารได้ให้ตั๋วcentury concertกับฉันใบนึง สถานที่ที่จัดคอนเสิร์ตคือประเทศนาฟาพอดีเลย สามารถถือโอกาสไปดูหน่อยค่ะ”วารุณีพูดด้วยรอยยิ้ม

ไอริณก็รีบพูดว่า：“ไอริณอยากไปดูหิมะที่ประเทศสวิสค่ะ”