พิชิตใจหม่ามี๊ตัวแสบ นิยาย บท 636

มองหน้าตาเซ่อๆของผู้ชายแล้ว วารุณีอดขำไม่ได้

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นว่าหน้าตาผู้ชายคนนี้น่ารักขนาดนี้

เสียงหัวเราะของวารุณีทำให้นัทธีดึงสติกลับมาได้

เขามองวารุณีที่หัวเราะจนกุมท้องไว้ ทีนี้จะไม่เข้าใจได้ยังไงว่าเธอกำลังแกล้งหยอกเขาอยู่

“เก่งจริงๆ เดี๋ยวนี้รู้จักเอาสามีตัวเองมาล้อเล่นแล้ว เดี๋ยวงานอนเสิร์ตจบ คอยดูว่าผมจะจัดการคุณยังไง！”นัทธีเขยิบไปที่ข้างหูของวารุณีแล้วพูดจาข่มขู่เสียงต่ำ

เขายังไม่เคยรู้เลยว่าเธอมีด้านนี้ด้วย จะแกล้งปิดบังไอดอลของตัวเอง จากนั้นให้เขาหึง แล้วมาดูตลกของเขา！

วารุณีค่อยๆหยุดเสียงหัวเราะลง จากนั้นได้เช็ดน้ำตาที่ไหลออกมาจากหางตาพร้อมพูดว่า：“เอาล่ะที่รัก ฉันแค่อยากดูว่าคุณจะมีปฏิกิริยาอะไรเฉยๆ คุณ......”

“ตอนนี้พึงพอใจแล้ว？”นัทธีชายตามองเธอ

วารุณีหัวเราะพร้อมซบอยู่ที่อกเขา “พึงพอใจแล้วค่ะ นึกไม่ถึงเลยว่าเวลาคุณสามีฉันหึงขึ้นมาจะน่ารักขนาดนี้！”

ดูหน้าตาผู้หญิงที่กำลังกระดุกกระดิกไปมาและออดอ้อนอยู่ที่อ้อมกอดตัวเองแล้ว นัทธีทั้งโกรธทั้งขำ สุดท้ายได้ขยี้ผมของเธออย่างจนปัญญา “ถึงพึงพอใจแค่ไหน บทลงโทษที่ช่วงดึกควรจะมีก็ยังมีอยู่ อย่าหวังว่าผมจะปล่อยคุณไปเชียวนะ”

“เชอะ！”วารุณีเบะปาก

ไม่นานก็ได้มาถึงที่อาคารแลนด์มาร์ครูปทรงกลม

ตั๋วของวารุณีกับนัทธีคือตั๋วVIP สามารถเดินช่องVIPเข้าไปโดยตรง ไม่ต้องเบียดไปมาที่ช่องทางธรรมดาเหมือนกับผู้ชมคนอื่นๆ

พอเข้ามาถึงที่อาคารแลนด์มาร์ครูปทรงกลม วารุณีส่งเสียงตะลึงออกมา “ใหญ่จังเลย ก่อนหน้านี้ฉันเคยเห็นแค่ในทีวี ตอนนี้ได้เห็นกับตา ถึงพบว่าใหญ่กว่าที่ฉันจินตนาการเสียอีก”

“สถานที่ๆสามารถจุคนได้หนึ่งแสนคน ทั่วโลกก็มีให้เห็นอยู่แค่ไม่กี่ที่ ไปกันเถอะ โซนVIPอยู่ด้านหน้าสุด”นัทธีจูงมือวารุณีเดินไปยังโซนหน้าด้านหน้าสุดที่ใกล้กับเวที

ปาจรีย์และเพื่อนอีกสองคนกำลังนั่งพูดคุยกันอยู่ที่บนที่นั่ง เห็นทั้งสองมา แล้วได้รีบลุกขึ้น

“วารุณี ทางนี้！” ปาจรีย์โบกมือให้กับวารุณี

วารุณีพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม “ปาจรีย์”

หลังจากเธอทักทายกับปาจรีย์แล้ว ก็ได้มองไปที่เชอรีนกับลีน่าแล้วทักทายกันตามลำดับ จากนั้นถึงนั่งลงพร้อมกับนัทธี

คอนเสิร์ตต้องรออีกสักพักถึงจะเริ่ม วารุณีกับปาจรีย์ได้พูดคุยกันขึ้นมา

พอพูดคุยกันได้สักพัก จู่ๆเธอได้ลุกขึ้นมา “ฉันไปเข้าห้องน้ำแป๊บนึงนะ”

“ผมไปเป็นเพื่อนคุณ” ระหว่างที่นัทธีพูดก็จะลุกขึ้น

วารุณีส่ายหัว “ไม่ต้องค่ะ แค่เข้าห้องน้ำเฉยๆไม่ต้องให้คนไปเป็นเพื่อนหรอกค่ะ คุณรอฉันอยู่ที่นี่แหละ เดี๋ยวฉันก็กลับแล้วค่ะ”

พอพูดจบ เธอก็ได้ยกฝีเท้าเดินไปที่ห้องน้ำ

ในห้องน้ำมีคนเยอะมาก ล้วนเป็นแฟนเพลงที่มาดูคอนเสิร์ต แต่ละคนคอยหารือว่าเดี๋ยวนักร้องคนไหนจะขึ้นคอนเสิร์ตร้องเพลงด้วยความตื่นเต้น

วารุณีเข้าห้องน้ำออกมา ยืนล้างมืออยู่หน้าเคาน์เตอร์ล้างมือ คอยฟังเสียงหารือของแฟนเพลงพวกนี้แล้วอดยิ้มไม่ได้

ดีจังเลย มีความรู้สึกเหมือนได้ย้อนกลับไปสมัยเรียนมหาลัยเลย

ถึงแม้เธอไม่เคยคลั่งดาราเลย แต่สมัยเรียนมหาลัย เพื่อนๆก็เคยพูดเรื่องคอนเสิร์ตที่ข้างหูเธอบ่อยครั้งอยู่ ก็เหมือนอย่างตอนนี้เลย

หลังจากวารุณีล้างมือเช็ดมือให้แห้งแล้ว ได้เดินออกมาจากห้องน้ำ และเตรียมกลับไปที่งานคอนเสิร์ต

ในขณะที่เธอใกล้จะเดินไปถึงทางเข้างานคอนเสิร์ต ผู้ชายที่ใส่ชุดทำงานของพนักงานรักษาความปลอดภัยได้เดินมาทางเธอ แล้วเดินชนกับเธอทีนึง

วารุณีถูกชนจนปวดไหล่ ร่างกายก็ได้โซเซด้วย ถอยไปก้าวนึงถึงฝืนยืนทรงตัวได้

พอยืนทรงตัวได้แล้ว เธอกุมไหล่ที่เจ็บปวดไว้พร้อมขมวดคิ้วขึ้น

พนักงานรักษาความปลอดภัยคนนั้นได้ก้มคำนับให้เธอ “ขอโทษครับคุณผู้หญิง คุณเป็นอะไรหรือเปล่าครับ？”

วารุณีส่ายหัว “ไม่เป็นไรค่ะ”

“ต้องขอโทษจริงๆครับ ผมไม่ได้ตั้งใจครับ”พนักงานรักษาความปลอดภัยได้พูดอีก

วารุณีเอามือลงจากบนไหล่ แล้วยิ้มให้เขาทีนึง “ไม่เป็นไรค่ะ ฉันเองก็ผิดเหมือนกัน ที่หลบไม่ทัน”

“เหรอครับ？งั้นก็ดีเลย คุณเป็นคนที่จิตใจดีงามจังเลยครับ” พนักงานรักษาความปลอดภัยก็ยิ้มเหมือนกัน ต่อมาได้หรี่ตาขึ้นมา แล้วพูดด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยการชวนเชื่ออีก：“คุณผู้หญิงที่จิตใจดีงามขนาดนี้ ไม่รู้ว่าคุณจะชอบช่วยอะไรผมหน่อยได้มั้ย？”

“คะ？” วารุณีอึ้งอยู่ครู่นึง “ช่วยเหลือ？”

“ใช่ครับ” พนักงานรักษาความปลอดภัยได้เอามือล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกง ล้วงขวดพ่นออกมาขวดนึง