พิชิตใจหม่ามี๊ตัวแสบ นิยาย บท 736

ชัดเจนว่าเจ้าของสายนี้ ทำให้เธอไม่รู้จะเผชิญหน้าอย่างไร

“ใครเหรอปาจรีย์？”วารุณีมองเธอแล้วถาม

ริมฝีปากปาจรีย์ขยับ“พี่รพีน่ะ”

“รพี？”วารุณีเลิกคิ้วขึ้น

ปาจรีย์ตอบอือ“วารุณี ฉันรับสายก่อนนะ มีอะไรเดี๋ยวเราค่อยคุย”

“ได้”วารุณีพยักหน้า

มือปาจรีย์ปาดไปที่ปุ่มกดรับสีเขียว จากนั้นเอาโทรศัพท์แนบไปที่หู“ฮัลโหล พี่รพี”

ฟังน้ำเสียงที่พะอืดพะอมและอึดอัดของปาจรีย์

วารุณีก็อดไม่ได้ที่จะหรี่ตาลง

ระหว่างปาจรีย์กับรพีเกิดอะไรขึ้นเหรอ？

ต้องรู้ว่าก่อนหน้านี้ที่สองคนไปมาหาสู่กันนั้น เป็นธรรมชาติมาก ปาจรีย์ก็ดีใจมากที่มีเพื่อนอย่างรพี

แต่ตอนนี้ ปาจรีย์ปฏิบัติต่อรพี เหมือนจะหลีกเลี่ยงเล็กน้อย ไม่รู้ว่าจะเผชิญหน้าอย่างไร

หรือเพราะครั้งที่แล้วที่โรงแรม เธอบอกปาจรีย์ เรื่องที่รพีชอบปาจรีย์ ดังนั้นท่าทีที่ปาจรีย์มีต่อรพี จึงเป็นแบบนี้เหรอ？

แต่ก็ไม่ถูก ในเมื่อปาจรีย์รู้ว่ารพีชอบตัวเอง ท่าทีที่ปาจรีย์มีต่อรพีจะเปลี่ยนไปแค่ไหน ก็คงไม่เปลี่ยนไปถึงขั้นอึดอัดแบบนี้

ดังนั้นระหว่างสองคนนี้ จะต้องมีอะไรที่เธอไม่รู้แน่

“ปาจรีย์ ได้ยินคุณป้าบอกว่า เธอกลับมาจากจังหวัดจันทร์แล้ว？”ที่ปลายสาย มีเสียงอ่อนโยนของรพีถามเข้ามา

ปาจรีย์ตอบอือไป“ใช่ กลับมาวันนี้ เพิ่งถึงสักพัก”

“เหรอ？”รพีเงียบไป

เขาไม่พูด ปาจรีย์ก็ไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว ทั้งสองเงียบกัน

วารุณีมองไป ก็ยังอึดอัดเล็กน้อย

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน รพีจึงพูดอีกครั้ง“ปาจรีย์ เมื่อวานที่ฉันพูด เธอ......คิดแล้วหรือยัง？”

อะไรที่ควรจะเกิดไม่ช้าหรือเร็วก็ต้องเกิด

ปาจรีย์สูดหายใจลึกๆ กัดริมฝีปาก“เอ่อ พี่รพี ฉัน......ฉันยังไม่ได้คิดเลย”

“เหรอ？”รพีไม่แปลกใจกับคำตอบเธอ และยังฟังความหลีกเลี่ยงจากน้ำเสียงเธอออก แต่ก็ไม่โกรธ จึงหัวเราะไปเบาๆ“ฉันรู้แล้ว งั้นฉันให้เวลาเธออีกสองวัน ฉันหวังว่าเธอจะคิดให้ดีๆ ยังไงนี่ก็เป็นเรื่องที่ดีต่อเธอ ต่อฉัน และต่อเด็กในท้องเธอไม่ใช่เหรอ？”