“อะไรนะ?” ได้ยินเสียงของผู้ชายแล้ว ตะเกียบของวารุณีกระแทกขึ้นทันที รีบเงยหน้าขึ้นมองเขา “นายบอกว่ามีข่าวคราวของนิรุตติ์แล้ว?”
“ใช่” นัทธีพยักหน้า
วารุณีจับตะเกียบแน่น “นายหาเจอแล้วว่าเขาอยู่ที่ไหน?”
“เปล่า แต่ว่าคนที่ฉันส่งไป ได้ข่าวคราวเบาะแสเล็กน้อยของนิรุตติ์” นัทธีตอบกลับ
วารุณีดีใจมาก “ดีมากเลย หากมีเบาะแสแล้ว จะหานิรุตติ์เจอก็ง่ายแล้ว”
ตลอดเวลาที่ผ่านมา ตั้งแต่ที่นัทธีช่วยเธอออกมาจากบนเกาะทะเล นิรุตติ์ก็เหมือนว่าทะลุมิติไปแล้ว ไม่มีร่องรอยแม้แต่น้อย
นัทธีไม่เคยยอมแพ้ที่จะจับนิรุตติ์ออกมา ทว่าส่งคนออกไปมากมายขนาดนี้ ก็ไม่ได้ข่าวคราวของนิรุตติ์ เหมือนว่านิรุตติ์หายตัวไป
นานแล้วนานเล่า เธอและนัทธีก็ไม่ได้พูดถึงนิรุตติ์อีก อย่างไรก็ตามคนคนนั้นก็หาไม่เจออยู่แล้ว หากพูดถึงอยู่ตลอดเวลา นอกจากจะรำคาญหงุดหงิดแล้ว ก็ไม่ได้มีข้อดีอะไร สู้ไม่พูดถึงดีกว่า ไม่แน่วันไหนอาจจะมีเบาะแสก็เป็นได้?
อีกอย่างข้างกายของพวกเขาก็ถูกคุ้มกันไว้อย่างหนาแน่น นิรุตติ์ในตอนนี้อยากจะจับใคร เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้แล้ว
ดังนั้นสำหรับนิรุตติ์ที่อยู่ข้างนอกและตามหาไม่เจอ พวกเขาก็ไม่ได้กังวล
แน่นอนว่า หากเจอข่าวคราวของนิรุตติ์แล้ว พวกเขาก็ดีใจแน่นอน
นิรุตติ์เป็นศัตรูของพวกเขา หากยังหาไม่เจอมาโดยตลอด ไม่มีใครรับรองได้ว่านิรุตติ์จะยังทำเรื่องเลวร้ายอะไรในอนาคตหรือเปล่า
ถึงแม้ว่ารอบข้างพวกเขาจะถูกคุ้มกันไว้อย่าหนาแน่น ก็ยากที่จะรับรองว่าจะไม่ถูกนิรุตติ์ฉวยโอกาสมาทำร้าย
“ใช่แล้ว” นัทธีพยักหน้า ริมฝีปากยิ้มโค้งรอยยิ้มที่เย็นชา
เขาอยากเจอนิรุตติ์มานานมากแล้ว
ทว่าคนคนนั้นเหมือนกับหนูที่หลบหนีเก่งมาก ทำให้ไม่เจอเบาะแสใดๆ ของเขาเลย
วันนี้ถือว่ามีข่าวดีแล้ว
“จริงด้วยที่รัก นายเจอข่าวคราวเบาะแสของนิรุตติ์ได้ยังไงเหรอ?” วารุณีถามนัทธีอย่างสงสัย
นัทธีค่อยๆ หรี่ตาขึ้นแล้วตอบกลับ “หลังจากที่ช่วยเธอออกมาจากเขตทะเลของประเทศนิวซี ฉันก็ตามหานิรุตติ์มาโดยตลอด ทว่าคนคนนั้นเล่ห์เหลี่ยมเกินไป หลบอยู่ที่นั่น คนของฉันหาแล้วก็ไม่เจอเบาะแสใดๆ เลย”
ขณะนี้ อารัณพยักหน้าตาม “คุณพ่อพูดถูกครับ ผมก็หาเขาไม่เจอเลย แม้แต่ผมก็หาไม่เจอว่านิรุตติ์อยู่ที่ไหน”
ทักษะการแฮ็กของเขา เป็นถึงอันดับต้นของโลกเลย และยังเป็นอันดับหนึ่งในเว็บมืดอีกด้วย
แม้กระทั่งทักษะที่เก่งกาจเช่นี้อย่างเขา ยังหาข่าวคราวของนิรุตติ์ไม่เจอ เห็นได้เลยว่านิรุตติ์ซ่อนเก่งแค่ไหน
หากเขาสามารถหาข่าวคราวของนิรุตติ์ทางอินเทอร์เน็ตเจอ นิรุตติ์คงถูกคุณพ่อจับไปตั้งนานแล้ว ไม่มีทางหลบถึงตอนนี้ได้
“ลำบากหนูแล้วนะลูกน้อย” วารุณียิ้มพลางลูบหัวของอารัณ แล้วมองไปทางนัทธี “จากนั้นล่ะ?”
“หานิรุตติ์ไม่เจอ ฉันจึงให้คนจับตามององค์กรดาร์กของนิรุตติ์ตลอด องค์กรนั่น เป็นที่พึ่งพิงของนิรุตติ์ อำนาจทั้งหมดของนิรุตติ์ต่างก็มาจากที่นั่น ดังนั้นฉันจึงให้คนจับตาดูองค์กรดาร์กนั่นมาโดยตลอด” นัทธีพูด
วารุณีตะลึงงันมาก “จับตามององค์กรนั่น? แต่ว่าองค์กรนั่นลึกลับมากไม่ใช่เหรอ? ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ไม่รู้แม้กระทั่งว่าตั้งอยู่ที่ไหนไม่ใช่เหรอ? นายจะส่งคนไปจับตามององค์กรนั่นได้อย่างไร”
“นี่ต้องพึ่งอารัณทั้งหมดเลย” นัทธีมองไปทางลูกชายของตนเอง นัยน์ตาเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ
สมแล้วที่เป็นลูกที่สืบทอดพันธุกรรมยีนเด่นของเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิชิตใจหม่ามี๊ตัวแสบ
อ่านจบครบทุกตอนแล้วค่ะ สนุกมากค่ะเนื้อเรื่องน่าติดตาม ติดงอมแงมเลย นางเอกฉลาดทันคนดีค่ะ ขอติอย่างเดียวคือ พิมพ์ผิดเยอะมากทำให้เสียอรรถรสใน การอ่าน เป็นกำลังใจให้นักเขียนนะคะ🫶🏻...
แล้วกโอ้เอ คุยยืดยาดอยู่นั่น หนีสิคะ ไปหาตำรวจก่อน แจ้งว่ามีสตอคเกอร์ ขอความคุ้มครองจากตำรวจ รอนัทธีส่งคนไปรับ...
นางเอกโง่มาก มีคนชั่วอยู่ในบ้าน ก็ต้องรีบกำจัดสิ เก็บไว้ให้มันทำร้ายตัวเองกับลูกเหรอ น่าจะรีบบเอาวีดีโอให้สามีดูแล้วแจ้งตำรวจ...