พิชิตใจหม่ามี๊ตัวแสบ นิยาย บท 846

“ใช่ไหมล่ะ แกที่เป็นแม่ยังพูดแบบนี้เลย งั้นฉันก็วางใจแล้ว”ลีน่าหัวเราะ “นอกจากจี้นำโชคแเล้ว ฉันยังเตรียมของขวัญให้อารัณกับสุขใจด้วย”

“อารัณกับสุขใจเหรอ”วารุณตะลึง “ทำไมฉันไม่รู้”

ลีน่าโบกมือ “มันเป็นเซอร์ไพรส์ไง ดังนั้นฉันจึงไม่ได้บอกแก ฉันให้จี้นำโชคกับไอริณแล้ว จะไม่เตรียมของให้อารัณกับสุขใจได้ไง พวกเขาคือสามพี่น้องนะ และเป็นลูกของเธอด้วย จะลำเอียงได้ยังไง เพราะฉะนั้นก็ต้องเตรียมให้หมดทุกคน ”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ใบหน้าวารุณีก็เต็มไปด้วยปลาบปลื้ม “ลีน่า ขอบใจแกนะ”

“ขอบใจอะไรกัน” ลีน่ายิ้มพูด “แม้ตำแหน่งแม่บุญธรรมของอารัณและไอริณ จะถูกปาจรีย์แย่งไปแล้ว แต่ฉันคือแม่บุญธรรมของสุขใจนะ ก็ถือว่าเป็นแม่บุญธรรมของอารัณและไอริณด้วย แม่บุญธรรมจะให้ของขวัญลูกบุญธรรม มันไม่ใช่เรื่องที่สมควรเหรอ หากแกรู้สึกเกรงใจ ก็รอในอนาคตฉันคลอดลูก แกก็ให้ของขวัญลูกฉันสักชิ้นก็พอ”

วารุณียิ้มพลางพยักหน้า “ได้สิ ก็ตกลงกันแบบนี้แล้วนะ ฉันก็จะเป็นแม่บุญธรรมลูกแกนะ”

“งั้นก็ดีสิ ลูกฉันมีแกกับประธานนัทธีที่รวยแบบนี้เป็นพ่อแม่บุญธรรม ฉันดีใจจนจะบ้าแล้ว” ลีน่าพูดด้วยตาเป็นประกาย

วารุณีจะไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจดี “เห็นแก่เงิน”

ลีน่าหัวเราะคิกคัก“เห็นแก่เงินก็เห็นแก่เงินดิ บนโลกใบนี้ใครไม่รักเงิน เพื่อเงิน อะไรก็ทำได้ อย่างเช่นคนอย่างจุ๊บแจงไง”

เมื่อได้จุ๊บแจงสองคำนี้ รอยยิ้มบนใบหน้าของวารุณีก็จางหายไปมาก นัยน์ตามีความขยะแขยงออกปรากฏขึ้นมา

ลีน่าโบกมือ “ไม่พูดถึงเธอแล้ว เดี๋ยวซวย”

“แกเป็นคนพูดถือเธอเองนะ” วารุณีมองตาขวางใส่เธอ

เธอยิ้มอย่างแห้งๆ “ฉันปากไวไปหน่อย”

“พอแล้ว” วารุณีส่ายหน้าอย่างจนปัญญา แล้วถาม “แกเตรียมของขวัญอะไรให้อารัณกับสุขใจ”

“เป็นพวกเครื่องประดับ ที่ใส่บนคอแหละ เพราะของไอริณคือจี้นำโชคที่ใส่ประดับบนคอ ฉันครุ่นคิดแล้ว ในเมื่อพวกเขาคือสามพี่น้อง งั้นก็ให้ของที่คล้ายๆกันให้แล้วกัน แบบนี้ถึงจะยุติธรรมกับพวกเธอ ดังนั้นจึงออกแบบจี้หยกรูปโน๊ตบุ๊คและลูกคิดเล็กๆให้อารัณ เพราะอารัณมีความเป็นแฮกเกอร์สูง ต่อไปก็ผู้สืบทอดของบริษัท ไชยรัตน์ กรุ๊ป อันนี้เลยเหมาะกับอารัณที่สุด ” ลีน่าพูด

วารุณัพยักหน้า “ถูกต้อง มีความหมายที่แฝงไว้แบบนี้เอง”

“ใช่แล้ว” ลีน่ายิ้มพลางพูด “ส่วนของสุขใจ สุขภาพสุขใจไม่ค่อยดี ดังนั้นฉันจึงออกจี้หยกเจ้าแม่กวนอิมให้ แม้จะไม่ได้ดูพิเศษเหมือนของอารัณ แต่สำหรับสุขใจแล้วอันนี้เหมาะสมที่สุดแล้ว ขอให้คุ้มครองให้สุขใจกลับมามีสุขภาพที่แข็งแรงเหมือนกับเด็กคนอื่นๆ”

เมื่อได้ยินเพื่อนรักพูดเช่นนี้ ในใจวารุณีก็รู้สึกอบอุ่น นัยน์ตาแดงก่ำด้วยความซาบซึ้ง “ลีน่า ขอบใจนะ”

“เอ๊ะ” ลีน่ามองเธอย่างไม่พอใจ “ก็บอกแล้วไง ว่าฉันคือแม่บุญธรรมของเด็กๆ ขอบใจอะไรกัน”

วารุณีเห็นลีน่าแกล้งทำเป็นหงุดหงิด วารุณีก็หัวเราะออกมาอีกครั้ง “โอเคๆๆๆ ฉันไม่ขอบใจแล้ว”

“แบบนี้สิถึงจะถูก” แบบนี้ลีน่าถึงจะพอใจ

วารุณีโยนกระป๋องกาแฟที่ดื่มหมดแล้วลงในถังขยะที่อยู่ไม่ไกลนัก “ฉันก็ว่าช่วงนี้แกทำไปออกไปข้างนอกบ่อยๆ ตอนที่ฉันถามแก แกก็จะตอบแบบมีลับลมคมใน ที่แท้ก็เป็นเพราะกำลังเตรียมของขวัญให้ลูกฉันนี่เอง”

“ใช่แล้ว” ลีน่าพยักหน้า “ที่วิลล่าไม่มีเครื่องตัดพวกจิวเวลรี่แบบโดยเฉพาะ เพราะฉะนั้นฉันจึงต้องหาสตูดิโอข้างนอก ขอยืมเครื่องตัดของพวกเขาเพื่อทำของขวัญให้พวกเด็กๆให้เสร็จ”

“ทำเธอลำบากเธอเลย” วารุณีมองไปยังเธอ

“ไม่เป็นไร” ลีน่ายักไหล่ “ไม่ใช่งานหนักอะไรสักหน่อย อีกอย่างฉันทำงานนี้อยู่แล้ว แถมยังเป็นการทำให้เด็กๆที่ชอบอีก ดังนั้นมันไม่รู้สึกลำบากเลยนะ เพียงแค่เด็กๆชอบ มันก็คุ้มค่าแล้ว”

“วางใจเถอะ พวกเขาต้องชอบอยู่แล้ว” วารุณียิ้มพูด

สุขใจยังเล็ก ยังตอบเองไม่ได้

แต่อารัณกับไอริณ เธอเชื่อว่าลูกๆของเธอ ต้องเห็นค่าของขวัญที่คนอื่นให้อย่างแน่นอน

“ได้ยินแกพูดแบบนี้ ฉันก็วางใจแล้ว”ลีน่าบิดขี้เกียจ

ไม่นาน เวลาครึ่งชั่วโมงก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว พิธีกรที่ดำเนินการแข่งขันก็ปรากฏตัวขึ้น บนเวที

ผู้คนที่สนทนาอยู่ด้านล่าง ต่างก็เงียบไปทันที

เพราะพวกเขารู้ ว่าการที่พิธีกรปรากฏตัวขึ้นนั้น หมายความว่าการแข่งขันเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการแล้ว

เป็นไปอย่างที่คิด ทันทีที่ที่พิธีกรขึ้นเวที ก็ประกาศทันทีว่าการแข่งขันเริ่มต้นอย่างเป็นทางการแล้ว จากนั้น หน้าจอขนาดใหญ่ด้านบน ก็แสดงหัวข้อในการแข่งขัน

เมื่อทุกคนเห็นหัวข้อในการแข่งขันแล้ว ก็เข้าสู่โหมดการแข่งขันทันที