พิชิตใจหม่ามี๊ตัวแสบ นิยาย บท 94

วารุณีไม่ได้พูดมากความอะไรกับนางขยานี โยนซองเอกสารในมือไปตรงหน้าของเธอทันที

เสียงดังปัง

นางขยานีถึงกับตกใจ ร่างทั้งร่างสั่นไหว “เธอทำอะไรของเธอ？”

วารุณีเหลือบมองไปที่เธอแวบหนึ่ง “เปิดดูสิคะ”

แม้ว่านางขยานีจะไม่เต็มใจเท่าไรนัก แต่ก็วางตะเกียบลงแล้วหยิบซองเอกสารขึ้นมา จากนั้นก็หยิบของข้างในนั้นออกมา มองไปครู่หนึ่ง สีหน้าของเธอก็ซีดเผือด เหงื่อเย็นผุดออกตามหน้าผาก

“เป็นอะไรไปคุณ？” นายสุภัทรเห็นท่าทีที่เปลี่ยนไปของเธอ อดไม่ได้ที่จะถามออกไป

นางขยานีอ้าปากค้าง พูดอะไรไม่ออก

สายตาของนายสุภัทรก็มองไปที่ซองเอกสารในมือของเธอ “ ของอะไรทำไมคุณถึงตกใจขนาดนี้ ไหนขอผมดูหน่อย”

เขาเอื้อมมือจะไปหยิบมัน

นางขยานีก็ลุกขึ้นยืนทันที แล้วหยิบซองเอกสารนั้นไปไว้ด้านหลัง “ไม่ได้ คุณดูไม่ได้ ！”

นายสุภัทรคิ้วขมวด รู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย

วารุณียิ้มเยาะ “คุณพ่อ ในเมื่อเธอไม่ให้พ่อดู งั้นหนูจะบอกพ่อเองว่าข้างในนั้นมันมีอะไร”

“หุบปาก！”รูม่านตานางขยานีหดเกร็ง แล้วร้องห้ามเธอเอาไว้

วารุณีไม่ได้สนใจนางขยานี พูดออกมาโต้งๆว่า“ในนั้น เป็นหลักฐานการจ้างวานชิงทรัพย์ และจ้างวานฆ่าของคุณน้าขยานี ！”

“อะไรนะ？”ใบหน้าของนายสุภัทรกระตุก มองไปยังนางขยานีอย่างไม่อยากเชื่อ “บอกฉันมา ที่วารุณีพูดมันจริงไหม ？”

“ไม่ใช่แน่นอน จะเป็นเรื่องจริงได้ยังไง” นางขยานีรีบปฏิเสธทันที แต่ความลนลานบนใบหน้า และอาการร้อนตัวของแววตา ก็ไม่สามารถปกปิดเอาไว้ได้

ถึงนายสุภัทรจะแก่แล้วแต่ก็ยังมีไหวพริบ จะมองไม่ออกได้ยังไง ถึงกับแน่นหน้าอก “เอาซองเอกสารนั้นมาให้ฉัน”

“ไม่……”

นางขยานียังคงปฏิเสธ ดวงตาของวารุณีหรี่ลง ก้าวไปข้างหน้าแล้วแย่งเอาซองเอกสารนั้นมา ยื่นให้กับนายสุภัทร “คุณพ่อ อะนี่”

นายสุภัทรมองไปยังวารุณีที่ยืนยิ้มแฉ่ง แล้วรับเอาซองเอกสารนั้นมา

“คุณค่ะ……”นางขยานีร้อนรนขึ้นมาทันที

นายสุภัทรไม่ได้สนใจเธอ หยิบเอกสารในซองออกมาดู หลังจากที่ดูเสร็จ ก็ผ่อนลมหายใจยาวๆเฮือกหนึ่ง จากนั้นก็ชี้นิ้วที่สั่นเทาไปที่เธอ“ คุณมันผู้หญิงอำมหิต ช่างกล้ามาก！”

ไม่เพียงแต่ไปข้องเกี่ยวกับพวกอันธพาลเหล่านั้น ยังทำข้อตกลงกัน ให้พวกอันธพาลที่ปล้นวารุณีไม่สำเร็จ หาวิธีทำให้เธอขาดอากาศหายใจจนตาย ช่างอำมหิตจริงๆ ！

แม้ว่าเขาจะไม่ชอบลูกสาวคนนี้เท่าไร แต่ยังไงก็เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของเขา ไม่สมควรที่จะต้องมาถูกทำร้ายถึงขั้นเอาชีวิต ！

เห็นชัดว่าครั้งนี้นายสุภัทรโมโหจริงๆ นางขยานีก็หวาดกลัว จนริมฝีปากสั่นเทา “ที่รัก ฉันก็ไม่ได้อยากทำแบบนี้ เป็นเพราะเธอ หากไม่ใช่เพราะเธอรีดไถเอาเงินสามล้านของฉัน ฉันก็คงไม่ทำเรื่องพวกนี้ เป็นเพราะฉันถูกบีบบังคับ！”

เธอโยนความผิดให้กับวารุณี

วารุณียิ้มเยาะ แล้วมือกอดอก“คุณน้าขยานี ฉันยอมรับว่าฉันเอาเงินสามล้านของคุณไป แต่เอาไปเพราะอะไร คุณไม่รู้สาเหตุเลยเหรอ หากไม่ใช่เพราะน้องชายห่างๆของคุณมาลวนลามฉัน ฉันจะทำอย่างนี้เหรอ ？”

“น้องชายห่างๆ？”นายสุภัทรจับใจความสำคัญตรงจุดนี้ นัยน์ตาก็เกิดความสงสัย

แววตาวารุณีฉายแสงสลัว เธอพยักหน้าซ้ำๆ “ใช่ค่ะพ่อ เป็นน้องชายห่างๆของคุณน้าขยานี พ่อไม่รู้อะไร คุณน้าเธอดีกับน้องชายห่างๆคนนี้มาก สองวันก่อนยังพากันไปซื้อรถอยู่เลย รถเบนท์ลีย์ราคาเป็นล้าน”

“ที่แท้ก็เป็นอย่างนี้นี่เอง สองวันก่อนคุณมาขอเงินผมห้าล้าน บอกว่าจะลงทุนทำคลินิกเสริมความงามกับคุณหญิงธัญญรัตน์ ที่แท้ก็เป็นเรื่องโกหกทั้งนั้น แต่เอาเงินไปซื้อรถให้น้องชายห่างๆคนนั้น”นายสุภัทรชี้ไปที่จมูกของนางขยานีด้วยความโกรธ

นางขยานีผละสายตาออกไปอย่างรู้สึกผิด“ ฉัน……ก็ฉันเป็นพี่สาวของเขา”

“หึ พี่สาวอย่างคุณนี่ก็ช่างใจกว้างจริงๆ คุณก็รู้ดีว่าตระกูลศรีสุขคําของเราตอนนี้ลำบากแค่ไหน เงินห้าล้านนั้นผมเจียดออกมาให้ เพราะคุณบอกว่าคลินิกเสริมความงามของคุณหญิงธัญญรัตน์นั้นจะทำกำไรได้มากมาย แต่แล้ว……”