ผิดที่รัก นิยาย บท 33

EP 33

"เขินหนูหรอ~" นํ้าเสียงสดใสลากยาวล้อเลียนไฟนอล ใบหน้าหวานยื่นเข้าไปไกล้ๆแล้วยื่นจมูกเชิดรั้นไปคลอเคลียกับผิวแก้มเนียนอย่างออดอ้อนก่อนจะฝังจมูกหอมแก้มคนตัวโตเอาคืนที่ไฟนอลเคยแกล้งตัวเองจนตั้งหลักไม่ถูก

"เอาหน้าถอยไป" ไฟนอลเบียนหน้าหลบสายตาแก้เก้อแล้วหันมาสตาร์ทรถเพื่อเคลื่อนตัวออกจากบริเวณหอขืนยังจอดอยู่แบบนี้คงทนความน่ารักไม่ไหวจับลูกพีชฟัดบนรถแน่นอน ถึงห้องละคอยดูจะจัดให้หายเก็บกด

"เขินก็ไม่ยอมรับ....ปากเเข็งชะมัด" ลูกพีชยู่ปากและยอมถอยตัวกลับมานั้งที่เดิม ดวงตากลมโตเหลือบมองคนข้างกายที่กำลังเก็บอาการสุดขีดก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมากดเล่น เลื่อนผ่านหน้าอินตราแกรมไปเรื่อยๆแล้วสายตาก็ไปสะดุดกับร้านไอศครีมเปิดไหม่หน้าตาสีสรรชวนลิ้มลอง แต่เมื่อมาดูรายชื่อของแต่ละเมนูก็ต้องมองด้วยตาละห้อย เพราะเงินในกระเป๋ารวมกันก็ไม่พอยกเว้นซะแต่จะขอให้คนข้างกายพาไป แล้วเธอจะขอยังไงล่ะ ไม่เคยขออะไรจากไฟนอลเลยซักนิด...จะเป็นอะไรไหมนะถ้าจะขอให้เขาเลี้ยงไอศครีม...

"มองทำไมขนาดนั้น...จะพูดอะไรก็พูด" ไฟนอลที่รับรู้ถึงการจ้องมองของคนข้างกายพูดขึ่นมา ทำให้ลูกพีชรีบควํ้าหน้าจอโทรศัพท์เอาไว้แล้วสูดหายใจเข้าปอดลึกๆ

"ไปส่งหนูหน่อยได้มั้ยคะ"

"จะไปไหน...กับใคร?"

"ไปร้านไอศครีมเปิดไหม่ค่ะ...คนเดียว"

"...."

"ไปส่งหนูหน่อยนะ...แค่แปปเดียว" ประโยคสุดท้ายลูกพีชพูดเสียงแผ่ว รอลุ้นคำตอบด้วยหัวใจที่เต้นระทึกแล้วหัวใจมันก็พองโตขึ่นเมื่อคำตอบที่ต้องการหลุดจากปากของไฟนอล..

"อืม"

"ขอบคุณค่ะ" เธอเอ่ยขอบคุณแล้วยกมือถือขึ่นมาดูอีกรอบ ที่จริงก็แค่หลอกให้ชายหนุ่มไปกับตัวเองเท่านั้นพอถึงหน้าร้านยังไงก็จะลากไฟนอลให้เข้าไปด้วยกันอยู่แล้ว แค่อ้อนนิดเดียวเธอรับรองว่าเขาก็ไม่กล้าปฏิเสธแน่นอน

.

.

.

ร้าน I-HAPPY...

"ถึงแล้วก็ลงไปยังจะมองหน้าฉันอีก...หรือมีปัญหาอะไร?" ทันทีที่รถมาจอดยังสถานที่ที่ลูกพีชบอกไฟนอลก็หันมาไล่เธอลงรถเพราะเขาเองก็อยากรีบกลับไปนอนตากแอร์กระดกเบียร์ในห้องเต็มทน แต่คนตัวเล็กกลับนั้งอํ้าอึ้งไม่ปริปากพูดอะไรแล้วขยับตัวมาไกล้ๆเขาเรียวแขนโอบกอดท่อนแขนใหญ่เอาไว้พร้อมกับช้อนตามองด้วยแววตาอ้อนๆ...

"พี่ไปกินเป็นเพื่อนหนูหน่อย...ได้มั้ยคะ"

"ฉันไม่แดกของหวานจะอ้วก" ไฟนอลตอบเสียงเรียบนิ่ง..

"ไม่ลองเปิดใจหน่อยหรอคะ...อร่อยนะ"

"ไม่..." ชายหนุ่มยืนยันเสียงแข็งแล้วถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่าย ส่วนคนตัวเล็กก็ยื่นจมูกเชิดรั้นไปถูไถกับแผงอกกว้างคลอเคลียอยู่แบบนั้นแล้วจ้องมองตาละห้อยราวกับแมวน้อยที่กำลังออดอ้อนเจ้าของ

"ไปกินแค่แปปเดียวเอง.."

"อ้อน?"

"อื้อ..."

จุ๊บ ! ใบหน้าหวานพยักหน้าตอบแล้วยื่นริมฝีปากไปจุ๊บกับไฟนอลแล้วฉีกยิ้มชวนละลายไปให้ จนชายหนุ่มเผลอยิ้มออกมาอย่างลืมตัวแล้วยกมือขึ่นดีดหน้าผากมนอย่างหมั่นเขี้ยว ยอมรับว่ามันแพ้กับลูกอ้อนของเธอสุดๆ ตอนนี้ขอพระจันทร์ก็จะหามาให้ ยกเว้นขอมีผัวไหม่อันนี้ข้ามศพเขาไปก่อน

"ได้ไหมคะ...คุณสามีในอนาคต"

"จะให้ไปจ่ายเงินว่างั้น?"

"เลี้ยงหนูได้ทั้งชาติไม่ใช่หรอ~"

"ไอ้ดื้อ" ไฟนอลเค้นหัวเราะออกมาแล้วก้มหน้าจุ๊บเธออีกครั้งไม่กลับแม่งละห้องอยู่กับเมียดีกว่า ก่อนที่มือหนาจะเอื้อมไปหยิบกระเป๋าตังแล้วปลดสายคาดเบลล์ออก ทำให้ลูกพีชตื่นเต้นฉีกยิ้มแทบถึงหูก่อนที่ร่างเล็กจะถอยกลับมาที่เดิม แล้วเปิดประตูรถลงมาพร้อมกับร่างหนาใรชุดบาสที่แสนจะน่าหลงใหล

"ร้านสวยเนาะพี่ว่าไหม" ลูกพีชกวาดสายตามองร้านไอศครีมที่เป็นสวนตกแต่งอย่างน่ารักสีสรรน่ารักเหมือนร้านที่หลุดออกมาจากกาตูนร์ต่างกับคนข้างกายเธอตอนนี้ที่เถื่อนขัดกับสถานที่และเหมือนจะเป็นผู้ชายคนเดียวที่มา เพราะตั้งแต่ไฟนอลปรากฎตัวสายตาของผู้หญิงในร้านผ่านกระจกใสก็ไม่ได้สนใจไอติมอีกต่อไป...

"อืมสวย...แต่สวยสู้คนถามไม่ได้"

"คนบ้าอะไรไม่รู้คิดคำหยอดได้ตลอดเวลา" ลูกพีชหันไปเอ็ดข้างกาย ก่อนจะเดินนำหน้าเข้ามาในร้านตามมาด้วยไฟนอลที่เดินถือกระเป๋าตังพร้อมกุญแจรถตามเข้ามาติดๆ เพียงย่างกรายเข้ามาในร้านลูกพีชก็รับรู้ถึงความฮอตของชายหนุ่ม...จนต้องกวาดสายตามองผู้หญิงพวกนั้นแทนการถามว่ามองอะไรนักหนา ก่อนที่ร่างบางจะหย่อนตัวนั้งลงบนโซฟาพร้อมกับไฟนอลที่นั้งตรงกันข้ามกัน ไม่นานพนักงานของร้านก็เดินเข้ามาหา

"รับอะไรดีคะ"

"ซักครู่นะคะ" ลูกพีชบอกด้วยรอยยิ้มแล้วมองเมนูที่ตั้งอยู่กลางโต๊ะข้างแจกันดอกไม้เล็กๆ

"เอาเป็นวนิลลากับช็อกโกแลต แล้วก็เมนูไหม่ของร้านด้วยค่ะ"

"เครื่องดื่มรับเป็นอะไรดีคะ"

"ชาเขียวค่ะ"

"รอซักครู่นะคะ" พนักงานเอ่ยบอกอย่างเป็นมิตรแล้วเหลือบมองไฟนอลด้วยท่าทางขวยเขินเธอยืนบิดตัวอยู่เพียงครู่เดียวแต่พอเห็นแววตาหงุดหงิดของไฟนอลเท่านั้นแหละก็รีบเดินกลับไปทำงานต่อทันที

"น่ารำคาญ"

"ก็ฮอตขนาดนี้จะไม่ให้ผู้หญิงมองหน่อยหรอคะ"

"ไม่หวงฉันบ้างรึไง?"

"คนอื่นเขาก็ได้แค่มองแหละ...ทำมากกว่านี้ไม่ได้หรอก"

"แสดงความเป็นเจ้าของฉันหน่อยก็ดี" ลูกพีชคลี่ยิ้มออกมาแล้วส่ายหัวเบาๆ เธอกวาดสายตามองรอบๆร้านไปเรื่อยเปื่อยสลับกับมองใบหน้าไม่สบอารมณ์ของไฟนอลที่ตอนนี้เธอไม่แน่ใจเหมือนกันว่าตอนนี้คนตรงหน้ากำลังหงุดหงิดให้คนพวกนั้นหรือกำลังไม่พอใจที่เธอไม่แสดงออกอะไรกันแน่....แต่ที่รู้ๆตอนนี้เธอต้องทำให้ไฟนอลอารมณ์ดีซะแล้ว คิดได้ดังนั้นร่างเล็กก็ลุกจากโซฟาแล้วเดินมานั้งข้างกายไฟนอลแทน

"อะไร?"

"อยากนั้งไกล้ๆไม่ได้หรอ"

"ไกล้ขนาดนี้นั้งตักเลยมั้ย?"

"ได้หรอคะ" ลูกพีชย้อนกลับก่อนจะ...