ผิดที่รัก นิยาย บท 18

EP 18

"รอดูแล้วกัน ว่าใครกันแน่ที่ชนะตัวจริง"

"ชนะแบบวิถีเหี้ยหน่ะหรอ" เหนือเลิกคิ้วถาม

"แล้วยังไง กูอยากได้ จำเป็นต้องแคร์ใคร?" ไฟนอลตอบหน้าตายพร้อมกับยักไหล่ เขาแคร์แค่ตัวเองก็พอแล้ว จำเป็นต้องแคร์ความรู้สึกใครมาหนักหัวทำไม รกสมองเปล่าๆ นึกได้แบบนั้นชายหนุ่มก็ตวัดสายตามองไปยังบนเวทีต่อด้วยสายตานึกอยากต่อยหน้าเข้าให้

"กูว่าวันนี้เราได้อะไรสนุกๆทำแล้วว่ะ" เสียงของเพิร์ธดึงสติของไฟนอลให้หันกลับมา แล้วมองตามสายตาไปยังชั้นล่าง...

"มากันครบซะด้วย"

"...." ไฟนอลกระตุกยิ้มมุมปาก แล้วกระดิกนิ้วลงโต๊ะอีกครั้ง จะว่าไปสองสามวันมานี้ ท่านอดิเทพผู้เป็นบิดาก็ไม่ได้รับข่าวคราวอะไรจากเขาเลย สงสัยต้องส่งข่าวให้ผู้เป็นพ่อซะหน่อย

"รอยยิ้มมึงนี้กูคิดดีไม่ได้.." ทิศเหนือส่ายหัว

"แล้วใครบอกว่ากูคิดดี.."

อึก อึก อึก! พูดจบมือหนาก็กระดกเหล้าเข้าปากรวดเดียวหมด จากที่จ้องมองแทนไทร้องเพลงอยู่บนเวที ตอนนี้กลับจ้องมองคนตัวเล็กที่นั้งอยู่ท่ามกลางผู้ชายแทน รอเวลาเล่นอะไรสนุกๆ

หลายนาทีต่อมา...

"ตอนนี้ผมก็ต้องขอตัวงลาไปก่อนนะครับ ไว้วันหลังเราค่อยมาเจอกันไหม่ ไว้เจอกันครับ" แทนไทโบกมือลาลูกค้าในผับที่กำลังโห่ร้องกันอยู่ด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะโค้งตัวหนึ่งทีแล้วเดินลงมาจากเวทีหลังจากที่เล่นไปหลายเพลง ชายหนุ่มเดินกลับมาที่โต๊ะแล้วหย่อนตัวนั้งลงข้างกายลูกพีช ท่อนแขนกวาดพาดบ่าเธอไป

"ฮอตนะเดี๋ยวนี้ สาวๆกรี๊ดกันตรึม"

"ก็ได้แค่กรี๊ดแหละ กูรักแฟนคนเดียว" พูดจบก็หันไปกอดคอลูกพีชที่นั้งเงียบไม่ปริปากพูดอะไร "แล้วนี้ไอ้บาสไปไหน?"

"จัดการคนปากจัดอยู่" อาร์ตที่นั้งเงียบมานานพูด พร้อมกับปรายตามองหน้าลูกพีชที่ฉายแววเป็นห่วงเพื่อนอย่างเห็นได้ชัดเจน ก่อนที่แทนไทจะหันมามองคนข้างกาย

"ไอ้บาสมันไม่ได้ทำอะไรหรอก ถ้ามันทำเดี๋ยวพี่จัดการให้"

"...ลูกพีช"

"เชื่อพี่นะครับ" มือหนาลูบศรีษะทุยเบาๆแล้วส่งยิ้มอบอุ่นไปให้ ถึงแม้จะพยายามเชื่ออย่างที่แทนไทพูดแต่ข้างในลึกๆมันก็วิตกกังวลอยู่ดี..

"เอาหน่า อย่าตึงเครียดไปหน่อยเลย หาอะไรเล่นแก้เบื่อกันดีกว่า" เบียร์ที่นั้งบีบหน้าอกตูมของสาวข้างกายหันมาคุย แล้วจับขวดเหล้านอนลงกลางโต๊ะ

"เกมส์ไร?"

"เกมส์หมุนขวด ปากขวดหยุดที่ใครต้องทำตามที่เพื่อนบอก ไม่มีเงื่อนไขใดๆทั้งสิ้น" สิ้นเสียงของเบียร์อาร์ตก็กระตุกยิ้ม สายตากวาดมองรอบๆผับก็ไปสะดุดกับกลุ่มของไฟนอลที่เดินเรียงรายกันลงมาจากชั้นสอง แล้วเปลี่ยนเป็นนั้งโต๊ะที่ถัดจากพวกเขาไม่มากนัก

"เอาดิ น่าสนุก" ชายหนุ่มโบ้ยปากให้แทนไทและลูกพีชที่นั้งหันหลังให้หันกลับไปดู ก่อนที่ทั้งสองจะหันกลับไปมอง ลูกพีชที่เห็นไฟนอลจ้องมองก่อนอยู่แล้วรีบหันหน้ากลับด้วยอาการประหม่า

"ไม่ต้องไปมองมัน" แทนไทกระซิบแฟนสาวเบาๆแล้วโอบเอวขอดเข้ามาชิดร่างตัวเองมากกว่าเดิม

"...." ลูกพีชกลืนนํ้าลายลงคออย่างยากลำบาก เธออยากขอแทนไทกลับห้องแต่ก็ไม่กล้าเอ่ยปากพูดออกไป ได้แต่นั้งนิ่งเงียบเก็บความรู้สึกอึดอัดเอาไว้ รู้สึกเหมือนบรรยากาศตรงนี้มันไม่ค่อยดี ร่างกายมันร้อนวูบวาบเหมือนถูกเปลวไฟลายลอบอยู่ไกล้ๆ..

"สงสัยคงอยากเปิดประเด็น.." เบียร์ที่จ้องมองพูดออกมา ปกติจะไม่ค่อยเห็นราชาวิศวะอย่างพวกเขาปรากฏตัวอยู่โซนธรรมดาหรอก มีแค่เขตวีไอพีเท่านั้นที่จะเห็น แต่วันนี้กลับยกโขยงกันมานั้งแถวๆนี้ จะมีเรื่องอะไรอีกถ้าไม่อยากเสียเลือด..

"วันนี้กูไม่อยากมีเรื่อง.." แทนไทพูดขึ้นมา ทำเอาเพื่อนๆต่างแปลกใจ

"แต่ถ้ามันเปิด กูว่ามึงตามแน่นอน"

"จะเล่นก็รีบเล่น กูจะพาลูกพีชกลับแล้ว" ชายหนุ่มทำเป็นไม่สนใจแล้วยกเหล้าขึ้นกรอกปาก สายตาลอบมองลูกพีชที่สีหน้าไม่ค่อยโอเคอยู่เป็นระยะๆ เพราะหญิงสาวไม่อยากให้แทนไทมีเรื่องกับใครทั้งนั้น โดเฉพาะไฟนอล..

"มีไรกันว่ะ สีหน้าดูพร้อมบวก" ในขณะที่เกิดสงครามการจ้องหน้าระหว่างสองโต๊ะกันขึ้น เสียงของผู้มาไหม่ก็พูดแทรกเข้ามาบาสเดินด้วยท่าทางชิวๆกลับมาที่โต๊ะพร้อมกับนีโม่ หลังจากที่หายไปด้วยกันมาซักพัก..

"อริเก่ามึงไง จู่ๆย้ายลงมานั้งแถวนี้เฉยเลย" อาร์ตตอบ บาสจึงปรายตามองเพียงเล็กน้อยก่อนจะหย่อนตัวนั้งลงแล้วตวัดขาขึ้นพาดกัน เหมือนไม่หวาดหวั่นใดๆ

"มากันครบแล้ว งั้นกูเริ่มเล่นเกมส์เลยนะ"

"เออ"

เบียร์เริ่มหมุนขวดเพื่อเริ่มเล่นเกมส์ตาแรก ขวดหมุนไปเรื่อยๆไม่นานปากขวดก็ค่อยๆหยุดที่แทนไท ทำให้สายตาทั้งโต๊ะเพ่งมองไปที่ชายหนุ่มเป็นตาเดียว

"ตานี้กูขอเล่น" บาสพูดขึ้นมาแววตานึกสนุก

"ให้กูทำไรว่ามา.." แทนไทตอบด้วยนํ้าเสียงเรียบนิ่ง..

"ไอ้ไฟ!!"

ปึก !

ผลั๊วะ! ผลั๊วะ! แทนไทที่ตั้งสติได้ หลังจากที่นั้งสตั้นไปลุกขึ้นแล้วกระชากลูกพีชมายืนข้างหลัง หมัดหนักๆถูกซัดเข้าที่ข้างแก้มของไฟนอลเต็มๆไปสองที ทำให้ผู้คนแถวนั้นต่างพากันลุกขึ้นเพราะกลัวโดนลูกหลง

ด้านไฟนอลที่ถูกต่อยจนมุมปากเลือดออก หันหน้ากลับมามองด้วยสายตาท้าทาย ลิ้นหนาดันกระพุ้งแก้มด้วยท่าทางยียวนกวนประสาท แล้วกระชากคอเสื้อแทนไทเข้ามาหาร่าง ก่อนจะง้างหมัดใส่ไม่ยั้ง

ผลั๊วะ! ผลั๊วะ!

"มึงอยากโดนตีนกูมากใช่ไหม!?"

"พี่แทนหยุดลูกพีชขอร้อง..อ๊ะ!" ลูกพีชที่เข้ามาห้ามระหว่างสองหนุ่มถูกแทนไทดึงข้อมือแล้วผลักไปด้านหลังอย่างแรงจนร่างเซเกือบล้ม ดีที่นีโม่รับร่างเธอเอาไว้ทันแล้วพาลูกพีชปลีกตัวออกมา ดวงตากลมโตมองแทนไทด้วยแววตาสั่นระริก แต่ก็ต้องจำใจยอมเดินออกมาจากสถานการณ์ทะเลาะวิวาทกัน...

"ขอเน้นๆ" ไฟนอลพูดท้าทาย แล้วชี้เข้าที่มุมปากนั้นทำให้กลุ่มของแทนไทที่นั้งอยู่ลุกขึ้นมา ไม่ต่างจากกลุ่มของไฟนอลที่เดินมาสมทบ

"วอนมากกูก็ไม่จำเป็นต้องทน.." แทนไทกัดฟันพูดแล้วสะบัดหน้าเป็นเชิงให้ลงมือ เหตุการณ์เริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ขวดเหล้าเปล่าถูกเคว้งใส่กันจนแตกกระจัดกระจาย อีกทั้งโซฟาที่ถูกถีบใส่กันไม่ยั้ง ไม่นานเพลงในผับก็เริ่มดับ เพราะมีคนวิ่งขึ้นไปบอกให้จัดการกับการทะเลาะกันที่เกิดขึ้น

เพล้ง !

ผลั๊วะ!!

ไฟนอลกระตุกยิ้มมุมปาก เมื่อทั้งสองกำลังจะเดินเข้ามากันอีกรอบ มือหนาหยิบมีดเล่มเล็กที่ปักอยู่เอวขึ้นมาควงเล่น ก่อนจะถอดปลอกมันออกแล้ววิ่งใส่แทนไท...ทั้งสองซัดหมัดใส่กันไม่ยั้ง จนหันไปเห็นการ์ดของผับที่วิ่งเข้ามาห้ามพร้อมตำรวจ..

.

.

.

Next..

"แกมีอะไรจะพูดมั้ย ฉันเชื่อว่าระหว่างแกกับพี่ไฟนอลมันต้องมีอะไรมากกว่านั้น.."