ผิดที่รัก นิยาย บท 3

EP 03

วันถัดมา..

[ ลูกพีช ]

"ฮึก...ฮือ...ทำไมว่ะแก...ฉันน่าจะเชื่อตั้งแต่ที่แกเตือนครั้งแรก.." ฉันนั้งหยิบทิชชู่ให้นีโม่จนเกือบหมดกล่อง หลังจากเมื่อคืนที่โดนพี่ไฟนอลหาเรื่องฉันก็รีบตามหานีโม่จนเจอเธออยู่ห้องนํ้าหญิงพอดี..เธอนั้งร้องให้เพราะถูกผู้ชายที่ชื่อ เพิร์ธทิ้ง ก็แก๊งเดียวกันกับพวกพี่ไฟนั้นแหละ...

"เอาหน่า...ร้องให้ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วนะ ตื่นมาก็ร้องให้อีกไม่เหนื่อยรึไง นี้ก็จะถึงเวลาเรียนแล้วนะ"

"ฝากจดเลคเชอร์ด้วยนะ...วันนี้ฉันคงไปเรียนไม่ไหวจริงๆ"

"โอเค..ก็คิดมากล่ะ แค่ผู้ชายคนเดียว"

"ก็แกมีแฟนแล้วนิ ก็พูดได้ ฉันนิ ไปชอบใครก็โดนหลอกฟันหมด.."

"มันผ่านมาแล้วเรากลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้..ตอนนี้เราก็อยู่ห่างๆพวกพี่เขาไว้รู้แล้วไม่ใช่หรอว่าคนพวกนั้นอันตรายขนาดไหน.."

"จริงอย่างที่แกพูด...รีบไปเรียนเถอะเดี๋ยวอาจารย์เช็คสาย.."

"โอเค.." ลํ้าลานีโม่เสร็จฉันก็เดินมาหยิบกระเป๋าเป้พร้อมของสดที่เตรียมไปเรียนภาคปฏิบัติวันนี้แล้วเดินออกมาจากหอพักหญิงแคบๆมาโบกวินมอไซ..ขืนขึ้นรถเมล์มีหวังคนมองจิกฉันเป็นแถบแน่กลิ่นเนื้อสดหึ่งขนาดนี้..

Mick Mission University MMU.

"ขอบคุณค่า" ฉันฉีกยิ้มให้พี่วินแล้วรีบปลดสายหมวกกันน๊อคคืน ก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบของสดที่ห้อยอยู่ สองขามองรถซ้ายขวาเพื่อจะข้ามถนนไปยังหน้ามหาลัย..

"โล่งไปได้..."

ปี้ดดด! ปี้ดดดด!

เอี๊อด...

"กรี๊ดดดดดด...!" ฉันหลับตาแน่นแล้วกรีดร้องออกมาด้วยความตกใจ เมื่อจู่ๆรถยนต์ของใครบางคนก็พุ่งมาอย่างกระทันหัน ดีที่ไม่สอยร่างฉันไปด้วย เขาเบรกเอาไว้ทัน..

"รนหาที่ตาย.." เสียงของผู้ชายเจ้าของรถดังขึ้น...ฉันจึงค่อยๆเงยหน้าขึ้นแล้วเปิดเปลือกตามองก็พบว่าคือพี่ไฟนอล...ฉันปรายตามองเขาเล็กน้อยก่อนจะรีบสาวท้าวเดินหนี..

หมับ !

"ปล่อยหนูนะ!"

"ฉันถามทำไมไม่ตอบ...หรือมัวแต่คิดถึงไอ้เหี้ยแทนจนไม่มีสติ..."

"พี่จงใจหาเรื่องหนูต่างหาก กรุณาปล่อยด้วยค่ะก่อนที่หนูจะหมดความอดทน.."

"หมดความอดทนจะทำอะไรฉันได้?" ฉันพยายามกลั้นความโมโหเอาไว้...แล้วสูดหายใจเข้าปอดลึกๆคนยิ่งสายยิ่งมาหาเรื่องกัน...เมื่อคืนฉันว่าจะไม่โกรธแล้วนะ...แต่ตอนนี้ฉันทนไม่ไหวจริงๆ..

"ชีวิตพี่มันว่างขนาดที่มาหาเรื่องคนอื่นได้ตลอดเวลาเลยหรอคะ?"

"อยากรู้ไหม?"

หมับ !

พี่ไฟแย่งถุงเนื้อสดพร้อมกับวัตถุดิบต่างจากมือฉันไป...พร้อมกับกระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะจับก้นถุงแล้ว...

พรึบ ! ของสดไหลราดหัวฉันลงมาใบหน้า...แล้วตกลงพื้น...ฉันหลับตากลั้นความโมโหเอาไว้มือบีบเข้าหากันแน่น..ปลายจมูกสัมผัสถึงกลิ่นคาวของเนื้อสด...เสียงซุบซิบของคนรอบข้างยังคงดังเล็ดลอดเข้ามาในหัวฉัน..