อ่านสรุป ตอนที่ 3 หาเรื่อง จาก ผิดที่รัก โดย So Nonny
บทที่ ตอนที่ 3 หาเรื่อง คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายโรแมนซ์ ผิดที่รัก ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย So Nonny อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
EP 03
วันถัดมา..
[ ลูกพีช ]
"ฮึก...ฮือ...ทำไมว่ะแก...ฉันน่าจะเชื่อตั้งแต่ที่แกเตือนครั้งแรก.." ฉันนั้งหยิบทิชชู่ให้นีโม่จนเกือบหมดกล่อง หลังจากเมื่อคืนที่โดนพี่ไฟนอลหาเรื่องฉันก็รีบตามหานีโม่จนเจอเธออยู่ห้องนํ้าหญิงพอดี..เธอนั้งร้องให้เพราะถูกผู้ชายที่ชื่อ เพิร์ธทิ้ง ก็แก๊งเดียวกันกับพวกพี่ไฟนั้นแหละ...
"เอาหน่า...ร้องให้ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วนะ ตื่นมาก็ร้องให้อีกไม่เหนื่อยรึไง นี้ก็จะถึงเวลาเรียนแล้วนะ"
"ฝากจดเลคเชอร์ด้วยนะ...วันนี้ฉันคงไปเรียนไม่ไหวจริงๆ"
"โอเค..ก็คิดมากล่ะ แค่ผู้ชายคนเดียว"
"ก็แกมีแฟนแล้วนิ ก็พูดได้ ฉันนิ ไปชอบใครก็โดนหลอกฟันหมด.."
"มันผ่านมาแล้วเรากลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้..ตอนนี้เราก็อยู่ห่างๆพวกพี่เขาไว้รู้แล้วไม่ใช่หรอว่าคนพวกนั้นอันตรายขนาดไหน.."
"จริงอย่างที่แกพูด...รีบไปเรียนเถอะเดี๋ยวอาจารย์เช็คสาย.."
"โอเค.." ลํ้าลานีโม่เสร็จฉันก็เดินมาหยิบกระเป๋าเป้พร้อมของสดที่เตรียมไปเรียนภาคปฏิบัติวันนี้แล้วเดินออกมาจากหอพักหญิงแคบๆมาโบกวินมอไซ..ขืนขึ้นรถเมล์มีหวังคนมองจิกฉันเป็นแถบแน่กลิ่นเนื้อสดหึ่งขนาดนี้..
Mick Mission University MMU.
"ขอบคุณค่า" ฉันฉีกยิ้มให้พี่วินแล้วรีบปลดสายหมวกกันน๊อคคืน ก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบของสดที่ห้อยอยู่ สองขามองรถซ้ายขวาเพื่อจะข้ามถนนไปยังหน้ามหาลัย..
"โล่งไปได้..."
ปี้ดดด! ปี้ดดดด!
เอี๊อด...
"กรี๊ดดดดดด...!" ฉันหลับตาแน่นแล้วกรีดร้องออกมาด้วยความตกใจ เมื่อจู่ๆรถยนต์ของใครบางคนก็พุ่งมาอย่างกระทันหัน ดีที่ไม่สอยร่างฉันไปด้วย เขาเบรกเอาไว้ทัน..
"รนหาที่ตาย.." เสียงของผู้ชายเจ้าของรถดังขึ้น...ฉันจึงค่อยๆเงยหน้าขึ้นแล้วเปิดเปลือกตามองก็พบว่าคือพี่ไฟนอล...ฉันปรายตามองเขาเล็กน้อยก่อนจะรีบสาวท้าวเดินหนี..
หมับ !
"ปล่อยหนูนะ!"
"ฉันถามทำไมไม่ตอบ...หรือมัวแต่คิดถึงไอ้เหี้ยแทนจนไม่มีสติ..."
"พี่จงใจหาเรื่องหนูต่างหาก กรุณาปล่อยด้วยค่ะก่อนที่หนูจะหมดความอดทน.."
"หมดความอดทนจะทำอะไรฉันได้?" ฉันพยายามกลั้นความโมโหเอาไว้...แล้วสูดหายใจเข้าปอดลึกๆคนยิ่งสายยิ่งมาหาเรื่องกัน...เมื่อคืนฉันว่าจะไม่โกรธแล้วนะ...แต่ตอนนี้ฉันทนไม่ไหวจริงๆ..
"ชีวิตพี่มันว่างขนาดที่มาหาเรื่องคนอื่นได้ตลอดเวลาเลยหรอคะ?"
"อยากรู้ไหม?"
หมับ !
พี่ไฟแย่งถุงเนื้อสดพร้อมกับวัตถุดิบต่างจากมือฉันไป...พร้อมกับกระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะจับก้นถุงแล้ว...
พรึบ ! ของสดไหลราดหัวฉันลงมาใบหน้า...แล้วตกลงพื้น...ฉันหลับตากลั้นความโมโหเอาไว้มือบีบเข้าหากันแน่น..ปลายจมูกสัมผัสถึงกลิ่นคาวของเนื้อสด...เสียงซุบซิบของคนรอบข้างยังคงดังเล็ดลอดเข้ามาในหัวฉัน..
"หนูไม่บอกใครหรอกค่ะ" ฉันตัดบทในทันที ขืนบอกว่าไม่ได้ยินอะไร ไม่รู้เรื่องอะไรมีหรอพี่แกจะเชื่อ ฉันจึงเลือกที่จะบอกออกไปแบบนี้แทน..
"ก็ดี ถ้าไม่อยากมีเรื่องกับฉัน"
"...." ฉันไม่ได้ตอบอะไรกลับไป...เตรียมจะก้าวขาเดินออกมาจากบริเวณห้องนํ้าอีกรอบ..
"ทีหลังก็อย่าสาระแนมายุ้งเรื่องคนอื่นให้มาก เพราะถ้าเป็นคนอื่น เขาคงไม่ใช่แค่เตือน อาจจะปิดปากเธอด้วยวิธีอื่น.." สาระแน? ฉันไปสาระแนตรงไหนเลือกได้ไม่อยากมาได้ยินด้วยซํ้า..
"หนูไม่ได้ตั้งใจมาขัดความสุขใครหรอกนะนะ แต่เผอิญมันได้ยินพอดี ถ้าเลือกได้หนูก็ไม่อยากได้ยินอะไรแบบนี้หรอก.."
"แฟนแทนไทนี้ ก็ปากดีใช้ได้เลยนะ" ชื่อของพี่แทนทำให้ฉันหยุดชะงัก พี่แกไปรู้จักแฟนฉันได้ยังไง?
"พี่รู้จักแฟนหนูได้ยังไง?"
"ไม่รู้สิ ลองถามแฟนเธอดูก็แล้วกัน" เธอเหยียดยิ้มให้ฉัน แล้วยักไหล่ มือบางกระชับสายกระเป๋าเดินนวยนาดผ่านร่างฉันไป พร้อมกับทิ้งความสงสัยให้ฉันอยากรู้คำตอบ...
.
.
.
เปิดเรื่องมาน้องก็มีเรื่องปวดหัวมากมายให้คิดอีกแล้ว เป็นนางเอกของไรท์ไม่เคยมีความสุขหรอกค่ะ555555555555555555555555
Next..
"มันไม่ใช่เรื่องของพี่ค่ะ...อย่าอยากรู้เรื่องของคนอื่นมากเกินไป.."
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผิดที่รัก