EP 44
พูดจบคนตัวเล็กก็เตรียมตัวจะหันหลังให้ แต่มือหนากลับรั้งข้อมือเธอไว้ แล้วหยัดกายลุกขึ้นจากเก้าอี้สีหน้าเจื่อยลงอย่างเห็นได้ชัดเจน เมื่อรับรู้ว่าตัวเองลืมไปรับเธอ เเถมแบตยังหมดได้ถูกเวลาพอดีจนเครื่องดับ เลยทำให้เธอเข้าใจผิด...
"ลูกพีช...เดี๋ยว"
"ปล่อยหนูเถอะค่ะ...หนูไม่อยากรบกวนเวลาของพี่"
"นี้มันอะไรกัน...?"
"มันไม่เกี่ยวกับเธอ..."
"แล้วนายจะไปไหน...ไฟนอล!"
ไม่ทันที่เธอจะเข้าใจ ไฟนอลก็หันไปพูดกับเธอจนแองจี้ที่สีหน้าฉายแววสงสัยหน้าเจื่อนลงเล็กน้อย ก่อนที่ชายหนุ่มจะลากแขนลูกพีชออกมาจากร้านไอศครีม โดยที่เธอยังอ้าปากค้างกับเหตุการณ์ตรงหน้า..
โรงรถ...
"ปล่อยหนู.."
"เมื่อกี้มันไม่ใช่อย่างที่เธอคิด...แองจี้คือผู้หญิงของไอ้เพิร์ธ.."
"พี่มาบอกหนูทำไม...กลับไปหาเธอเถอะค่ะ"
"ไม่เชื่อที่ฉันพูด?"
หลังจากที่ลากลูกพีชมายังรถคันหรูของตัวเอง ชายหนุ่มก็จัดการยัดร่างเล็กที่มีท่าทีไม่สมยอมเข้าไปในรถ ใบหน้าหวานงองํ้ามองออกไปยังหน้ากระจก...
"หันหน้ามานี้.."
"...."
"ลูกพีช.."
"...."
"มาคุยกันดีๆ"
คนตัวเล็กยังนิ่งเงียบไม่ปริปากพูดอะไร ขอบตาเริ่มร้อนผ่าวไม่ได้อยากร้องให้ง่ายขนาดนี้แต่มันก็อดที่จะคิดไม่ได้ เพราะตัวเองเคยโดนแบบนี้มาก่อน เลยหวาดกลัวว่ามันจะเกิดขึ้นอีกครั้ง...
"ไหนลองมาคุยกันดีๆ...แบบใช้เหตุผล"
"...."
"ไม่เชื่อที่พูดหรอ ว่าคนเมื่อกี้ไม่ใช่ชู้"
"...พี่ลองมาเป็นหนูดูมั้ย...จะได้รู้ว่ามันรู้สึกยังไง"
มือหนาช้อนคางมนให้หันหน้ามาสบตากัน พร้อมกับยื่นใบหน้าเข้าไปไกล้ๆเธอ สายตาสังเกตุเห็นหยาดนํ้าสีใสไหลอาบพวงแก้มลงมา ชายหนุ่มยอมรับว่าตัวเองผิดแต่เรื่องของแองจี้เพราะเพื่อนตัวดีของเขาเป็นสาเหตุต่างหาก..
"พี่ไม่มารับหนู...พี่ปล่อยให้หนูรอตั้งหลายชั่วโมง โทรไปก็ไม่ติดแถมยังไม่โทรกลับ หนูอุตส่าห์รอจนหิวพี่ก็ไม่มาหา...พอมาห้างหนูก็เจอพี่อยู่กับผู้หญิงคนอื่น พี่รู้มั้ยว่าหัวใจหนูมันแทบแตกสลายไปตรงนั้นแล้ว..อึก.."
"ที่พูดมาทั้งหมด...หึง?"
"ไม่ต้องมาพูดเลย...หนูไม่อยากคุยกับพี่"
นํ้าเสียงสั่นเครือพูดออกไป ใบหน้าหวานงองํ้าราวกับเด็กน้อยที่กำลังงอแง เธอยกมือขึ้นปาดนํ้าตาออกลวกๆพยายามหลยสายตาเอ็นดูจากคนตรงหน้า
จุ๊บ !
"ขอโทษ...เราจะคุยกันดีๆได้ยัง?"
"ฮึก...ไม่"
"ฉันแบตหมดตอนอยู่ร้านพอดี ยอมรับผิดทุกอย่างเลยที่ลืมนัด"
"เห็นมั้ย พี่ไม่เคยคิดถึงหนูเลย.."
ลูกพีชพูดตัดพ้อออกมา ยิ่งช่วงนี้ยิ่งอ่อนไหวง่ายเพราะอยู่ในช่วงของผู้หญิงที่อารมณ์แปรปรวนบ่อย คนตัวเล็กยิ่งน้อยใจคูณสอง ไฟนอลที่พยายามง้อเธอมือหนาจับมือเล็กมาจุ๊บหลังมือเบาๆแล้วช้อนตามอง..
"ผิดไปแล้ว...หายงอนนะตัวเล็ก"
"ไม่ต้องมาพูดเลย.."
"แล้วจะให้ทำยังไงไหนพูด..?"
"พี่ผิดหลายอย่างเลย...ไหนจะผู้หญิงคนนั้นอีก.."
ไฟนอลเค้นหัวเราะออกมามองเด็กงอแงใหญ่เพราะหวงตัวเอง เพียงแค่ลูกพีชแสดงท่าทีว่าเป็นเจ้าของตัวเองมากเท่าไหร่ชายหนุ่มยิ่งชอบใจ...
"ผู้หญิงคนเมื่อกี้เด็กไอ้เพิร์ธ...มันขอให้ฉันช่วยยื้ออีกคนไว้เพราะเอาเวลาไปใช้กับอีกคน...ไม่เชื่อให้โทรถามมันเลยมั้ย?"
"แล้วถ้ามันไม่ใช่อย่างที่พี่พูดละคะ.."
"ยอมโดนลงโทษเลย.."
ลูกพีชยอมสยบลงในระดับ ก่อนที่มือหนาจะหยิบสายชาร์ตขึ้นมาเสียบในรถพร้อมกับเปิดเครื่องแล้วต่อสายหาเพิร์ธเพื่อเปิดเผยความจริงว่าไม่ใช่อย่างที่หญิงสาวคิด ไม่นานปลายสายก็กดรับ..
( ว่า )
"ที่มึงให้กูช่วย เสร็จแล้วนะ"
( เออ...เดี๋ยวกูเลี้ยงเหล้าตอบแทน ถือว่าผลงานมึงดี )
"ที่หลังอย่าเสือกให้กูมารับกรรมแบบนี้อีก.."
( เออน้า เพื่อนกัน )
"เพื่อนพ่อมึงสิ...เมืยกูเข้าใจผิด"
( มึงมีเมียกับเขาด้วยหรอ? )
"มึงแม่งโง่.."
ตี้ด ! ไฟนอลกดตัดสายแล้วโยนโทรศัพท์ไว้หน้ารถ ก่อนจะหันมากระตุกยิ้มให้ลูกพีชที่ตอนนี้อาการน้อยใจเริ่มหายไป
"เชื่อยัง...เมียน่ารักขนาดนี้นอกใจไม่ลงหรอก"
"หนู...เชื่อก็ได้"
"มารักกันเหมือนเดิมได้แล้วใช่มั้ย?"
"อื้อ...แต่อย่าทำแบบนี้อีกได้มั้ย"
"สัญญาจะไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีกแล้ว.."
ไฟนอลพูดออกมา แล้วยื่นหน้าไปหอมแก้มเนียนฝอดใหญ่ ก่อนจะนั้งตัวตรงเตรียมตัวเคลื่อนรถออกจากบริเวณห้าง แล้วรถยนต์คันหรูก็โลดแล่นออกมาบนถนนเส้นใหญ่ใจกลางเมืองหลวง...
ในขณะที่รถกำลังวิ่งไปเรื่อยๆ ดวงตากลมโตที่ผ่านศึกการร้องให้มาก็กวาดมองวิวทิวทัศน์รอบๆ จนไปสะดุดกับตลาดที่เต็มไปด้วยผู้คนมากมายต่างเข้าไปเดินเที่ยวซื้อของ หัวใจดวงน้อยพองโตขึ้นมาด้วยรอยยิ้มก่อนจะหันไปมองไฟนอล..
"ไปตลาดเป็นเพื่อนหนูหน่อย"
"ปฏิเสธไม่ได้สินะ"
"อื้อ.."
ไฟนอลกระตุกยิ้มออกมาพร้อมกับตีไฟเลี้ยวเข้าไปจอดยังหน้าตลาดใหญ่ที่มีชาวต่างชาติปะปนมาเที่ยวส่วนหนึ่ง พอรถจอดได้ที่ลูกพีชจึงเปิดประตูลงมายืนรอไฟนอลที่หยิบกระเป๋าตังพร้อมเงินสดออกมา
หมับ !
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผิดที่รัก