Ep 06
"พี่แทนว่าไงอ่ะ...ทำไมหน้าซีดๆ"
"ป้าว...ไม่มีไรหรอกไปหาไรกินกันเถอะ"
"โอเค...ขอเติมหน้าแปป"
"...." ลูกพีชพยักหน้าตอบแล้วปิดหน้าจอโทรศัพท์...ก่อนที่ร่างเล็กจะหยัดกายลุกขึ้นจากเตียงนอนแล้วเดินไปหยิบกระเป๋าสะพายใบเล็กขึ้นมาคล้องบ่า..
"สวยละ...ไปได้" นีโม่ปิดฝาลิปแล้วหย่อนลงกระเป๋าตัวเองก่อนที่สองสาวจะเดินค้องแขนกันออกมาจากห้อง
"กินไรดี.."
"อะไรก็ได้...ขอแค่อร่อยๆก็พอ"
"ฉันเบื่อก๋วยเตี๋ยวแล้วอ่ะ...งั้นเราไปกินข้าวมันไก่ร้านเดิมที่เราไปกินด้วยกันวันแรก"
"ได้หมด.."
"แต่มันจะเปิดไหมหน่ะสิ..."
ปึก ! ในขณะที่สองสาวกำลังคุยกันอยู่นั้น..จู่ๆก็มีร่างของใครบางคนเดินชนเข้าที่ไหล่ของลูกพีชเข้าเต็มๆใบหน้าหวานเหลือบตามองด้วยความสงสัย..
"หอกระจอกๆแบบนี้แกลดระดับมาพักได้ยังไง?" ดิสนี่ย์ ทำเมินแล้วเดินคุยกับเพื่อนอีกสองคนที่เดิมตามหลัง ก่อนจะไล่มองร่างของลูกพีชตั้งแต่หัวจรดเท้า ดวงตากลมโตเหลือบมองด้วยความแปลกใจเรียวคิ้วขมวดพันกัน เมื่อผู้หญิงคนนี้คือคนที่มาหาเรื่องเธอ..
"เอาหน่า...ป๊าแค่ดัดนิสัยกูเองตอนนี้ก็ได้ย้ายออกแล้วไง"
"รีบย้ายออกก็ดีนะ...แถวนี้มันมีแต่พวกเสนียดสกปรก" พูดจบเธอก็เหยียดยิ้มแล้วเดินนวดนาดไปยังหน้าเคาท์เตอร์
"เดี๋ยวค่ะ.."
หมับ !
"ไม่ต้องหรอกนีนเราไปกันเถอะ"
"แต่มันจงใจหาเรื่องเธอชัดๆเลยนะ"
"เราไม่รู้จักเขา....อย่าไปใส่ใจเลย" ลูกพีชพยายามลากเพื่อสาวที่กำลังหมดความอดทนออกมาจากบริเวณหอด้วยสีหน้าไม่ค่อยเข้าใจ...แต่เธอไม่ชอบที่จะไปมีเรื่องกับใครเลยเลี่ยงที่จะสร้างศัตรู...
"คิดว่าตัวเองเป็นดาวการโรงแรมจะทำอะไรก็ได้อย่างงี้หรอ"
"พอได้แล้วหน่าา..."
"....." นีโม่ดิ้นฟึดฟัดแล้วยอมเดินตามลูกพีชดีๆ ทั้งสองเดินลัดเลาะมาเรื่อยๆจนถึงร้านข้าวมันไก่ที่อยู่ไม่ไกลจากหอพักนัก
"เอาไรจ้ะหนูคนสวย"
"เอาเหมือนเดิมค่ะป้า.."
"แบบเดิมนี้แบบไหนกัน..สั่งดีๆสิหนู"
"แหมป้าลี...จำพวกหนูสองคนไม่ได้หรอคะ คนงานเก่าที่นี้ไง.."
"ป้าหยอกเล่น...เป็นข้าวมันไก่ล้วนๆไม่ติดหนังไม่ติดมันสองที่" ป้าลีเจ้าของร้านข้าวมันไก่ที่สองสาวเคยมาเป็นลูกจ้างล้างจานได้หนึ่งอาทิตย์ก็ต้องลาออก สาวๆจึงสนิทสนมกับป้าลีดี
"นี้แก...เป็นอะไรอ่ะทำไมเหม่อๆ"
"คิดอะไรเรื่อยเปื่อยอ่ะ"
"แต่สีหน้าแกมันเครียดตั้งแต่อยู่ห้องแล้วนะ.." นีโม่เอื้อมมือไปอังหน้าผากมนด้วยสีหน้าเป็นห่วงเพื่อน ก่อนจะคํ้าคางเป็นท่าเดียวกันกับลูกพีช.. "หรือว่าแกคิดมากเรื่องดาวคณะคนนั้น?"
"...ก็หลายๆเรื่องหน่ะ...แต่มันคงผ่านไปเองหรอกมั้ง"
"แต่มันก็แปลกจริงนะ...เป็นถึงดาวคณะมาเคืองอะไรเราทั้งที่ไม่เคยรู้จักใครมาก่อน"
"คนสมัยนี้แค่มองหน้าแล้วไม่ชอบยังมีเลย" ลูกพีชยู่ปากด้วยความเบื่อหน่าย...เธอกำลังคิดหลายๆเรื่องปะปนกันทั้งเรื่องที่กำลังคุยกับนีโม่และเรื่องเกี่ยวกับพี่แทน..
"มันก็ใช่อย่างที่แกพูด...แต่แกอย่าเก็บมาคิดมากนะรกสมองป่าวๆ"
"ฉันไม่เก็บเรื่องไร้สาระพวกนั้นมาคิดหรอก...ไม่ต้องเป็นห่วงนะ"
"มาแล้วจ้าาา...กินให้อร่อยนะเด็กๆ"
"ค่ะป้าลี" ลูกพีชฉีกยิ้มให้ป้าลีแล้วหยิบช้อนตักข้าวเข้าปากเธอเคี้ยวไปด้วย ในสมองคิดอะไรไปด้วยเรื่อยเปื่อย...ดาวคณะการโรงแรมงั้นหรอ...จะมาสุงสิงอะไรกับเธอหนักหนากันนะ ?
X-box คอนโด...
[ ไฟนอล ]
"....น่ารำคาญ!" เสียงของไอ้เพิร์ธสบถออกมาอย่างเหลืออด ทำให้พวกผมสามคนหันไปมองมันเป็นตาเดียวก่อนที่มันจะกดปิดเครื่องแล้วฟาดโทรศัพท์ลงโต๊ะ ไม่กลัวมันพังเลยซักนิด..
"ดาวคณะไหนอีกล่ะ?" ดินมันถามพร้อมกับกระดกเบียร์เข้าปาก..
"การโรงแรม ชื่อดิสนี่ย์"
"จะโดนเทอีกรึป้าวนะ?" ผมคีบมวลบุหรี่ออกจากปากพร้อมกับละสายตาจากหน้าจอคอมตรงหน้าหันกลับไปมองพวกมัน..
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผิดที่รัก