ผิดที่รัก นิยาย บท 6

Ep 06

"พี่แทนว่าไงอ่ะ...ทำไมหน้าซีดๆ"

"ป้าว...ไม่มีไรหรอกไปหาไรกินกันเถอะ"

"โอเค...ขอเติมหน้าแปป"

"...." ลูกพีชพยักหน้าตอบแล้วปิดหน้าจอโทรศัพท์...ก่อนที่ร่างเล็กจะหยัดกายลุกขึ้นจากเตียงนอนแล้วเดินไปหยิบกระเป๋าสะพายใบเล็กขึ้นมาคล้องบ่า..

"สวยละ...ไปได้" นีโม่ปิดฝาลิปแล้วหย่อนลงกระเป๋าตัวเองก่อนที่สองสาวจะเดินค้องแขนกันออกมาจากห้อง

"กินไรดี.."

"อะไรก็ได้...ขอแค่อร่อยๆก็พอ"

"ฉันเบื่อก๋วยเตี๋ยวแล้วอ่ะ...งั้นเราไปกินข้าวมันไก่ร้านเดิมที่เราไปกินด้วยกันวันแรก"

"ได้หมด.."

"แต่มันจะเปิดไหมหน่ะสิ..."

ปึก ! ในขณะที่สองสาวกำลังคุยกันอยู่นั้น..จู่ๆก็มีร่างของใครบางคนเดินชนเข้าที่ไหล่ของลูกพีชเข้าเต็มๆใบหน้าหวานเหลือบตามองด้วยความสงสัย..

"หอกระจอกๆแบบนี้แกลดระดับมาพักได้ยังไง?" ดิสนี่ย์ ทำเมินแล้วเดินคุยกับเพื่อนอีกสองคนที่เดิมตามหลัง ก่อนจะไล่มองร่างของลูกพีชตั้งแต่หัวจรดเท้า ดวงตากลมโตเหลือบมองด้วยความแปลกใจเรียวคิ้วขมวดพันกัน เมื่อผู้หญิงคนนี้คือคนที่มาหาเรื่องเธอ..

"เอาหน่า...ป๊าแค่ดัดนิสัยกูเองตอนนี้ก็ได้ย้ายออกแล้วไง"

"รีบย้ายออกก็ดีนะ...แถวนี้มันมีแต่พวกเสนียดสกปรก" พูดจบเธอก็เหยียดยิ้มแล้วเดินนวดนาดไปยังหน้าเคาท์เตอร์

"เดี๋ยวค่ะ.."

หมับ !

"ไม่ต้องหรอกนีนเราไปกันเถอะ"

"แต่มันจงใจหาเรื่องเธอชัดๆเลยนะ"

"เราไม่รู้จักเขา....อย่าไปใส่ใจเลย" ลูกพีชพยายามลากเพื่อสาวที่กำลังหมดความอดทนออกมาจากบริเวณหอด้วยสีหน้าไม่ค่อยเข้าใจ...แต่เธอไม่ชอบที่จะไปมีเรื่องกับใครเลยเลี่ยงที่จะสร้างศัตรู...

"คิดว่าตัวเองเป็นดาวการโรงแรมจะทำอะไรก็ได้อย่างงี้หรอ"

"พอได้แล้วหน่าา..."

"....." นีโม่ดิ้นฟึดฟัดแล้วยอมเดินตามลูกพีชดีๆ ทั้งสองเดินลัดเลาะมาเรื่อยๆจนถึงร้านข้าวมันไก่ที่อยู่ไม่ไกลจากหอพักนัก

"เอาไรจ้ะหนูคนสวย"

"เอาเหมือนเดิมค่ะป้า.."

"แบบเดิมนี้แบบไหนกัน..สั่งดีๆสิหนู"

"แหมป้าลี...จำพวกหนูสองคนไม่ได้หรอคะ คนงานเก่าที่นี้ไง.."

"ป้าหยอกเล่น...เป็นข้าวมันไก่ล้วนๆไม่ติดหนังไม่ติดมันสองที่" ป้าลีเจ้าของร้านข้าวมันไก่ที่สองสาวเคยมาเป็นลูกจ้างล้างจานได้หนึ่งอาทิตย์ก็ต้องลาออก สาวๆจึงสนิทสนมกับป้าลีดี

"นี้แก...เป็นอะไรอ่ะทำไมเหม่อๆ"

"คิดอะไรเรื่อยเปื่อยอ่ะ"

"แต่สีหน้าแกมันเครียดตั้งแต่อยู่ห้องแล้วนะ.." นีโม่เอื้อมมือไปอังหน้าผากมนด้วยสีหน้าเป็นห่วงเพื่อน ก่อนจะคํ้าคางเป็นท่าเดียวกันกับลูกพีช.. "หรือว่าแกคิดมากเรื่องดาวคณะคนนั้น?"

"...ก็หลายๆเรื่องหน่ะ...แต่มันคงผ่านไปเองหรอกมั้ง"

"แต่มันก็แปลกจริงนะ...เป็นถึงดาวคณะมาเคืองอะไรเราทั้งที่ไม่เคยรู้จักใครมาก่อน"

"คนสมัยนี้แค่มองหน้าแล้วไม่ชอบยังมีเลย" ลูกพีชยู่ปากด้วยความเบื่อหน่าย...เธอกำลังคิดหลายๆเรื่องปะปนกันทั้งเรื่องที่กำลังคุยกับนีโม่และเรื่องเกี่ยวกับพี่แทน..

"มันก็ใช่อย่างที่แกพูด...แต่แกอย่าเก็บมาคิดมากนะรกสมองป่าวๆ"

"ฉันไม่เก็บเรื่องไร้สาระพวกนั้นมาคิดหรอก...ไม่ต้องเป็นห่วงนะ"

"มาแล้วจ้าาา...กินให้อร่อยนะเด็กๆ"

"ค่ะป้าลี" ลูกพีชฉีกยิ้มให้ป้าลีแล้วหยิบช้อนตักข้าวเข้าปากเธอเคี้ยวไปด้วย ในสมองคิดอะไรไปด้วยเรื่อยเปื่อย...ดาวคณะการโรงแรมงั้นหรอ...จะมาสุงสิงอะไรกับเธอหนักหนากันนะ ?

X-box คอนโด...

[ ไฟนอล ]

"....น่ารำคาญ!" เสียงของไอ้เพิร์ธสบถออกมาอย่างเหลืออด ทำให้พวกผมสามคนหันไปมองมันเป็นตาเดียวก่อนที่มันจะกดปิดเครื่องแล้วฟาดโทรศัพท์ลงโต๊ะ ไม่กลัวมันพังเลยซักนิด..

"ดาวคณะไหนอีกล่ะ?" ดินมันถามพร้อมกับกระดกเบียร์เข้าปาก..

"การโรงแรม ชื่อดิสนี่ย์"

"จะโดนเทอีกรึป้าวนะ?" ผมคีบมวลบุหรี่ออกจากปากพร้อมกับละสายตาจากหน้าจอคอมตรงหน้าหันกลับไปมองพวกมัน..

"ถ้างั้นหนูขอตัวกลับ"

หมับ !

ครืดดด!

"ถ้ามีสมองพอคงรู้ว่าฉันเรียกมาทำไม.." ผมกระชากคอเสื้อตัวบางแล้วตวัดร่างเล็กเข้ามาห้อง ก่อนจะแสกนมือล็อคเอาไว้ ซึ้งใครหน้าไหนก็ไม่สามารถออกจากห้องนี้ได้ ถ้าไม่ใช่ลายนิ้วมือผม..

"ทำไมต้องทำแบบนี้กับหนูด้วย..."

"เสียซิงให้ฉันแล้วไม่ต้องมาเล่นตัว"

"พี่เกลียดอะไรพี่แทนนักหนา"

"อยากรู้ก็ไปถามมันเอา" พูดจบผมก็ตวัดผ้าเช็ดตัวที่พันรอบตัวออกหลังจากที่อาบนํ้ามาหมาดๆ ก่อนจะค่อยๆก้าวไปหาคนตัวเล็กที่กำลังตัวสั่นเทา...

"แค่บอกมา...หนูยินดีรับผิดชอบให้พี่แทนได้แต่ไม่ใช่วิธีนี้.."

"แน่ใจ..."

หมับ! ยิ่งพูดก็ยิ่งโมโหยัยนี้ ไอ้เหี้ยแทนมันมีไรดีถึงได้ชอบมันนักหนา? ถ้าให้ผู้หญิงเลือกร้อยทั้งร้อยเลือกผมแต่ยัยนี้กลับรักมันมากซะงั้น

"...." ยัยลูกพีชเน่าพยักหน้าตอบ เพราะคางถูกมือบดขยี้เอาไว้จนอ้าปากไม่ได้ ดีตอบแบบนี้รนหาที่ตายดี..

"โดนฆ่ากับโดนเอาจะเลือกวิธีไหนล่ะ?"

"...."

"แต่เธอบอกยกเว้นโดนเอา ฉันก็ต้องใช้วิธีแรก"

.

.

.

ตอนนี้ขู่ไปเถอะ เดี๋ยวแกก็ก็ได้โอ๋แล้ว555555555555555555555555

Next...

"จุกมากก็ทำเอง.."