EP 05
ฉันพยายามดิ้นต่อต้านแต่เรียวขากลับถูกจับเอาไว้แน่น มือหนารูดซิบกางเกงยีนส์ตัวเองแล้วชักไอ้นั้นออกมาต่อหน้าต่อตาจนมันชูชันแก่สายตา แล้วจัดการชักมันสองสามครั้งก่อนจะจ่อใส่ตรงนั้นแล้ว...
สวบ !
กึด !
"อื้ออ!!" ฉันหลับตาส่ายหัวอย่างบ้าคลั่ง เพียงแก่นกายแข็งๆอย่างกับท่อนเหล็กกระแทกเข้ามาในร่างกายเพียงครึ่งก็ทำลายเยื่อบางๆจนมันขาดไม่เหลือชิ้นดีร่างกายฉันแตกเป็นเสี่ยงๆมันหน่วงไปหมดจนต้องเกร็งร่างกายเอาไว้...สิ่งที่ฉันคอยรักษามันไว้มาตลอดถูกคนใจร้ายขโมยมันไป..
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!
"อ๊าา...ไม่ได้เอาสดมานานโครตดี" เรียวขาฉันถูกจับถ่างออกกว้าง...ความเจ็บหน่วงๆเข้าเล่นงานจนอยากแทรกแผ่นดินหนี...นํ้าตาไหลออกมาเป็นทางไม่หยุด..มันแน่นแล้วก็เจ็บเหนือการบรรยาย..
"ฮือ...อื้อ!" ความหน่วงทำให้ฉันเค้นเสียงร้องให้ออกมา...มือที่ถูกมัดบีบกันแน่นชนชื้นเหงื่อ ร่างกายสั่นคลอนไม่หยุด ความใหญ่กระแทกใส่ร่างฉันไม่ยั้งเหมือนหิวโหยมานาน ใบหน้าของเขาเสียวซ่านสมสุข แต่ฉันกลับทรมานร่างกายแทบฉีกขาด..
"....เลือดซิงของเธอนี้มันทำให้ฉันพอใจจริงๆ"
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! พี่ไฟนอลขบกรามแน่นตอกอัดมันเข้ามารุนแรงกว่าเดิม จนนํ้าหล่อลื่นเริ่มผลิตออกมาผสมกับเลือดสีแดงสดที่ไหลอาบแก่นกายมันวาวที่ผลุบเข้าผลุบออกถี่ๆ..
"อื้ออ!!.." ฉันกัดเนคไทแน่น..ร่างกายแถบจะล้มลงเพราะแรงกระแทกมหาศาลแต่มือหนาก็รั้งร่างฉันไว้ตลอด..
"เชี้ยเอ้ย...แม่งจะแตกเอาโครตมันส์" พี่เขาสบถออกมามืออีกข้างถกกระโปรงที่มันเกะกะเลิกขึ้น ฉันได้แต่ปล่อยนํ้าตาให้มันไหลออกมาทำอะไรไม่ได้นอกจากปล่อยร่างกายให้โดนรังแกอยู่แบบนี้...ทั้งที่ไม่เต็มใจเลยซักนิดไม่ต่างอะไรจากคนโดนข่มขืน..
"เป็นแฟนเชี้ยไรไม่เคยเอากัน..ตลกชิบหาย"
ปั๊บ! ปั๊บ! ปั๊บ! ปั๊บ! ความรู้สึกปวดหน่วงๆเมื่อกี้แปรเปลี่ยนเป็นความรู้สึกที่ฉันไม่เคยได้สัมผัสแทน...มันเสียวและจุกในขณะเดียวกัน..ทุกจังหวะการเข้าออกฉันต้องเกร็งตัวทุกครั้งมันเหมือนจะมีนํ้าอะไรแตกออกมาอยู่ตลอด...
พรึบ !
"เธอคิดว่าถ้ามันรู้เรื่องของเรา...มันจะเจ็บใจจนตายห่าไหม?"
"....อย่า..บะ...บอกเรื่องนี้พี่แทนนะ...อ๊ะ!"
"ไม่รับปาก ขึ้นอยู่กับความพอใจ"
"ฮึก..พี่ข่มขืนหนู" ฉันกัดปากแน่น มันจุกแน่นเต็มท้องน้อยไปหมด แต่พี่ไฟนอลก็ไม่มีท่าทีว่าจะหยุด...กระแทกใส่ร่างฉันอย่างเอาแต่ใจ..
"จะร้องให้ทำไม..แค่เสียซิงปะว่ะ"
"ก็พี่ไม่ใช่แฟนหนูนิ!"
"ใช่ไง...เป็นผัวเมียกันแล้ว"
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!
ฉันกัดปากกลั้นความจุกจนปลายลิ้นสัมผัสถึงกลิ่นคาวเลือด...ใบหน้าที่เต็มไปด้วยคราบนํ้าตาส่ายปฏิเสธสัมผัสและคำพูดของพี่ไฟนอล..ฉันเกลียดผู้ชายคนนี้จนไม่อยากเจอหน้าอีกแล้ว..
"อ๊าา...บะ...เบา...โอ๊ย!...ฮึก..หนูเจ็บ"
"เสียวเสือกบอกเจ็บ เดี๋ยวเอาให้แหก"
ปั๊บ!! ปั๊บ!! ปั๊บ!! ปั๊บ!!
"อ๊ายยย! พะ...พอได้แล้ว ฮือ"
"อื้มส์...โครตลึก"
"ฮึก..ฮือ!!" ฉันร้องให้สะอึกสะอื้นไม่หยุด ทั้งเสียใจที่ช่วยตัวเองไม่ได้ ทั้งเกลียดผู้ชายคนนี้ แล้วมันก็เจ็บมากๆด้วย..
"แหกปากร้องให้หาหอกอะไรว่ะ รำคาญ!"
"อื้ออ!!" ไม่ทันที่ฉันได้ตั้งตัว ริมฝีปากก็ถูกจูบอย่างหนักหน่วง..ความรู้สึกร้อนดั่งไฟสอดเข้ามาในโพรงปากจนสัมผัสได้ถึงกลิ่นเบียร์และกลิ่นบุหรี่อ่อนๆ บวกกับกลิ่นคาวเลือดจากแผลที่ถูกกัด ความรู้สึกที่ถูกดูดปากแรงๆทำเอาใบหน้าชา หูอื้อไปหมด หายใจก็ไม่ทัน..
"ชิบ...แตกในแม่ง"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผิดที่รัก