พลาด นิยาย บท 52

เขายิ้มให้ฉัน ก่อนที่จะก้มลงมาบดจูบอีกรอบ ลิ้นอุ่น ๆ เราเริ่มคลอเคลียกัน ตวัดชิมรสหวานระมุนอบอุ่นอยู่ข้างใน

มือนุ่มของหมอสูติกำลังนวดคลึงเนินอกอวบฉันช้า ๆ ก่อนที่จะเลื่อนหน้าลงมาชิมรสชาติของเม็ดทับทิมสีสดบนยอดมัน

ลิ้นนุ่มบดขยี้ฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่า เหมือนเขาอยากดูดกินทั้งทรวงอกสองข้างให้หมดไปอย่างไงอย่างงั้น

หมอสูตินารีคนนี้ เขารู้ว่าจุดไหนไวต่อสัมผัส ซึ่งมันดีเหลือเกิน

เขาเลื่อนนิ้วยาวไล่ลงไปหว่างขา ก่อนสัมผัสนุ่มนวลเร่าร้อนเริ่มคืบคลานเข้ามา เมื่อหมอสูตินารีตรงหน้าเขาสำรวจทุกส่วนในร่างกาย

เขาค่อย ๆ ปลดกระโปรงพีชสีสดของฉันออก ก่อนจะใช้มือนุ่ม ๆ ลูบไล้ไปตาม จุดไวสัมผัสทั้งหลาย อื้ม... มันดีจัง

“หมอคะ ทำไมดีแบบนี้ อื้ม...” แค่มือนุ่มสัมผัสเบา ๆ ฉันก็แทบจะครางกระเส่าออกมา

เขายิ้มให้ฉัน ก่อนจะเริ่มดึงกางเกงในฉันลงช้า ๆ เขากำลังจะตรวจภายในเหรอเนี่ย

ฉันหอบหายใจเหนื่อย เหมือนใจจะขาดตั้งแต่ยังไม่เริ่ม อื้ม... มีแฟนเป็นหมอสูติมันดีแบบนี้นี่เอง จะตรวจแล้วใช่ไหม

“อ๊ะ~ หมอคะ” แค่โดนนิ้วนุ่มแตะเบา ๆ กลับเหมือนฉันใจจะขาดเสีย

ตรงนี้

“ว่าไงครับ คนไข้” ฉันกำผ้าปูที่นอนสีเทาแน่น

จนเขาเริ่มจับขาสองข้างฉันออกจากกัน

ลงนิ้วไล่ละเลงสัมผัส จุดศูนย์กลางความปรารถนา วนไปทุกส่วนจนเริ่มเสียวกระสัน ทุกอย่างรอบตัวฉันมันหยุดชะงัก

มัน... อื้ม... ดีมาก

“ฮื้อ~ หมอคะ อ๊ะ” ฉันทุบหน้าผากตัวเองรัว ทั้งอกและเอว ระสับกระส่ายไม่อยู่นิ่ง

“ครับคนไข้” โอ้ย… ทรมานหัวใจฉัน

ทำไมเสียงของเขา มันเซ็กซี่จนเข้ามาทำลายโสตประสาทฉันได้ขนาดนี้ ฉันหายใจไม่ทันแล้ว อื้ม~

เขาคลึงนิ้วช้า ๆ เร็ว ๆ เน้น ๆ วนไปวนมา ฉันรู้สึกเปียกไปทุกส่วน เปียกจนได้ยินเสียงน้ำรักดังออกมา

“อ๊ะ อ๊ะ อื้อ หมอคะ หมอ ตายค่ะ หวานจะตาย” ฉันแทบจะกรีดออกมาเสียให้ได้ นิ้วนุ่มของหมอสูติคนนี้สำรวจร่องสวาทฉันเก่งเหลือเกิน

อะ อีกแล้ว

“ไหวไหมคนไข้” ฉันหลับตาปี๋ ยกนิ้วชี้ขึ้นมากัด มืออีกข้างปัดป่ายไปทั่วเตียง ใครก็ได้ช่วยด้วย โอะ~

“อ๊ะ อื้อ ฮือ ฮือ หมอ มะ มัน อื้ม... ไม่ไหวแล้วค่ะ” ฉันกัดปาก แอ่นอก

อวบ ๆ ขึ้น ภายในร่องลึกรูสวาทตอดตุบ ๆ อยู่แบบนั้น

นิ้วจอมสำรวจไม่ยอมหยุดหย่อนแม้แต่น้อย มันเหมือนจะทำให้ฉัน

ฉัน โอ้ย... ฉันไม่ไหว อ่า

“ฮื้อ อ๊ะ หมอคะ หมอคะ อื้อ หวานจะ...” ฉันกลั้นเสียงครางกระเส่า อยากห้ามปรามหมอสูติคนนี้

แต่ไม่ได้ มันเกินจะหยุดยั้ง และต้านทานไหวแล้วจริง ๆ

“จะ โอ้ย... หมอขา” ไม่ทันได้ถูกรุกล้ำใด ๆ แค่นิ้วร้ายจอมสำรวจวนเวียนปากถ้ำ ก็ทำฉันถึงฝั่งปรารถนาแล้ว เห่อ...

ฉันเกร็งกระตุก หอบหายใจเหนื่อย เหมือนกำลังจะหมดแรง พยายามปรือตามองหมอสูติข้างล่าง เขาจะตรวจอะไร

“หมอคะ มะ มียาดมไหมคะ เฮ้อ ๆ” เขาหัวเราะเบา ๆ

ฉันพยายามปรือตาปัดป่ายรอบเตียง เขาหยิบยาดมมาให้ฉัน ก่อนจะลงไปสำรวจถ้ำตามเดิม

“คนไข้... หมอจะตรวจภายในแล้วนะ” ฉันสูดยาดมเข้าเต็มปอด ก่อนจะรวบรวมสติตั้งรับนิ้วจอมสำรวจนั้น

นิ้วโป้งหมอบดตุ่มกระสันฉัน หนำซ้ำยังใช้นิ้วกลางยาว ๆ ของเขา แทรกผ่านกลีบกุหลาบเปียก ๆ เข้ามาทรมานฉัน ทำไมมันอึดอัด หรือฉันไม่มีมานาน

“คนไข้แน่นอยู่เลย” ฉันยิ้มให้เขา แต่ไม่มีแรงตอบอะไร ขอปล่อยไปให้เป็นหน้าที่หมอ

นิ้วจอมสำรวจเข้าออกช้า ๆ พลางกดตุ่มกระสันตรงกลางวนถี่ ๆ อื้ม~

ฮือ... ทรมานทั้งในและนอก

“หมอคะ ฮื่อ! หายป่วยละ แล้วเหรอคะ!” ฉันหอบหายใจไม่ทัน เพราะนิ้วร้ายของหมอ กำลังเร่งสำรวจเข้าออก โอะ โอ้ย... ทนหน่อยนะ เพราะแฟนน้ำหวานคนนี้ เขาเป็นหมอสูตินารี! อ๊า กรี๊ด... สะ เสียว

“ลืมว่าป่วย ยาดี” ฉันแทบจะทุบหัวตัวเองตายตรงนี้ เขาเร่งนิ้วอีกแล้ว!

“อ๊า... หมอคะ อ๊ะ อ๊ะ ทรมานหวานไปถึงไหนเนี่ย! อือ ๆ อย่าทรมาน อ๊ะ แฟนแบบนี้สิคะ” ฉันเอามือสองข้างยีผมตัวเองเหมือนคนบ้า

เขาเร่งนิ้วขึ้นอีกแล้ว โอย อะไรกันอะไร หมอคนนี้เขาจะฆ่าฉันใช่ไหม

อย่า... อ๊ะ

“อ๊ะ! หมอคะ... ฮือ ๆ หวานจะ... เสร็จอีกแล้วอ่า” ฉันกำมือแน่นจนเล็บยาว ๆ โดนเนื้อตัวเอง ช่างมัน ตอนนี้ไม่สนอะไรแล้ว ไม่แล้ว! อื้อ~

ฉันเกร็งจนตัวบิด ก่อนจะกระตุกตุบ ๆ

อื้อ~ หมดแรง ฉันเอายาดมขึ้นมาดมอีกครั้ง ทั้งหายใจหอบ ทั้งเช็ดเหงื่อ

ไปด้วย

ฉันลุกขึ้นดันแผงอกขาว ๆ นอนลง ก่อนจะใช้ขาสองข้างควบเอวเขาไว้

น้ำจะหมดตัวแล้ว แต่... ก็ไหวอยู่

เสื้อที่ถอดไม่หมดถูกฉันสลัดทิ้งลงพื้น หมอสูตินารีข้างล่าง จ้องมองฉันไม่ละสายตา หน้าอกอวบสองข้างนี้ กำลังเชิญชวนให้เขาตรวจมันอีกครั้ง

“คุณหมอคะ ในหน้าอกหวานมีอะไรแปลก ๆ ไหมคะ” ฉันพูดเสียงกระเส่า พลางใช้นิ้วชี้เรียว ๆ ไล่สัมผัสทั่วอกขาว

“อื้ม... ไม่มีครับ คนไข้” ฉันก้มลงไปจุมพิตเขาเบา ๆ ก่อนค่อย ๆ ส่งลมหายใจอุ่นชวนเสน่หานี้รดไปทั่วกายเขา ดูดเม็ดชมพูเบา ๆ จูบซิกแพคอ่อน ๆ จนถึงกางเกง

ฉันเงยหน้ามองหมอสูติคนนี้ เขากำลังหน้าแดงถึงใบหู

ฉันไม่สนใจ ค่อย ๆ ปลดเข็มขัดโยนลงพื้น ก่อนจะดึงกางเกงสแล็คลง

มาช้า ๆ โอะ!

ฉันใช้มือสัมผัสมังกรตัวใหญ่นั้น คือมัน... มันยาว หรือใหญ่ไปไหม

เขาหลับตาพริ้ม เขินจนทำตัวไม่ถูก

“อื้ม ๆ” เขาครางกระเส่าเบา ๆ ข้างหู มือไม้สำรวจเค้นอกฉัน หวัง

ผ่อนคลาย

‘ปึก ปึก ปึก’

“อื้อ อ๊ะ หมอคะ อ๊ะ อ๊า!” ฉันตัวสั่นคลอน กรีดร้องครางกระเส่าอย่าง

หัวเสีย

“ครับ อื้ม...” ฉันบีบแขนเขาแน่น ยกหัวขึ้นดูการเข้าออกข้างล่าง

อยู่ชั่วครู่ มันเข้าไปได้ยังไง โอ้ย... ฉันจะตาย เสียว ๆ

“หมอคะ อย่าทรมานหวานนะ อ๊า นะคะ” ฉันเหมือนคนคุ้มคลั่ง พูดจาจับใจความไม่ได้

ปากที่เม้มมันเก็บความเสียวซ่านนี้ไว้ไม่อยู่จริง ๆ

‘ปึก ปึก ปึก’

เฮ้อ! ฉันส่ายหน้าไปมาบนเตียง กัดปากกัดแขนกัดทุกอย่างที่กัดได้

มันจะไม่ไหวแล้ว ไม่ไหวแล้วจริง ๆ อย่าหยุดนะ อื้อ!

“อื้ม อื้ม...” เขาครางออกมาแข่งกับเสียงแหลม ๆ ของฉัน ที่ตอนนี้ฉันได้แต่เอาหมอนมาปิดไว้

“หมอคะ อื้อ หวาน อื้อ อ๊ะ ๆ ไม่ไหว แล้ว!” ฉันไม่เคยเสียวซ่านแบบนี้มาก่อน มันชนทุกอย่างในรูสวาทเปียก ๆ ของฉัน จน จน อื่อ! จนฉันทนไม่ไหวอีกแล้ว

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ หมอขา... หวาน อื้อ!” ฉันแอ่นอก เพราะสมปรารถนา รูสวาทตอดรัด มังกรใหญ่แน่น ก่อนจะกระตุกเบา ๆ ใส่เขา

ฉันยังไม่ได้พัก ยัง อื้อ! หมอสูตินารีคนนี้ ยังยืนยันที่จะทรมานฉันอีกครา

‘ปึก ปึก ปึก’ เขาเร่งเอวเร็วกว่าเดิมอยู่ชั่วครู

“โอะ หมอคะ อื้อ~ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ” ฉันครางกระเส่า ดิ้นทุรนทุราย

ก่อนที่หมอสูตินารีคนนี้ จะกระแทกเน้น ๆ ให้มังกรใหญ่ กระตุก พ่นพิษใส่รูสวาทฉัน

“อื้ม…” เขาค่อย ๆ ถอดเจ้าตัวดีออกมา ก่อนที่ น้ำขาวขุ่นจะไหลตามออกมาด้วย

ฉันนอนราบหมดสภาพบนเตียง เขาลุกขึ้นมาอุ้มฉัน ก่อนที่ขายาว ๆ จะพาฉันไปวางที่อ่างน้ำ

“อาบน้ำ หลับไม่ได้ตัวแสบ ต้องทำความสะอาดก่อน”

ฉันพยักหน้า ตาเหมือนจะปิดให้ได้ เหนื่อยเพลียง่วง

เขาเปิดน้ำใส่อ่าง ก่อนจะลงมาอาบด้วย มือนุ่มลูบไล้ตัวฉันเบา ๆ ความลื่นของสบู่ทำฉันแทบสติแตก หมดแรง สามรอบ เต็ม ๆ

เขาอาบน้ำให้ฉันเสร็จ เอาผ้าเช็ดตัวมาห่อ และอุ้มไปนอนที่เตียง

ช่วยเถอะค่ะ ฉันหมดแรงเพราะคุณ

เขาห่มผ้าให้ฉัน ก่อนจะนอนกอดฉันไว้ ฉันหมดแรงจริง ๆ หมดแรงจนไม่อยากกลับบ้าน หากต้องป่วยหรือติดไข้ ก็คงต้องนอนป่วยไปข้าง ๆ กัน