พลาด2 นิยาย บท 73

ผมเข้ารหัส Netflix พร้อมกับใจที่สั่นรัว... แถมไอ้ซีรี่ย์เรื่องนี้มันยังโชว์หลาอยู่หน้าแรกอีก มึงพร้อมมาก!

แม่ครับ ผมจะทำยังไงดี!

คนข้างหลังก็น่ากินเหลือเกิน... ผมอยากกินเธอใจจะขาดแล้ว

“เอ่อ… แม่แมวชอบเรื่องนี้เหรอคะ” ผมถามเธอเบา ๆ พยายามไม่ให้ตัวเองคิดเรื่องลามกไปมากกว่านี้ เฮ้อ… แต่มันห้ามไม่ได้เลย! ในหัวผม แม่ง… มีแต่เรื่องอย่างว่า!

“ไม่รู้สิ เห็นมีแต่คนพูดถึง เปิดได้แล้ว… ง่วง” ง่วงทำไมไม่นอนวะ! เฮ้อ… ผมเองก็ไม่เคยดูหรอก แค่ชื่อมันก็ทำผมแทบคลั่งแล้ว

“ครับ ๆ” และผม… ก็คลิกแทปเมาส์ด้วยมือที่สั่นเทาลงไป

‘คลิก~’

จนซาวน์มันเริ่มดังขึ้นให้ผมระทึก... และน้ำปั่นก็พูดขึ้นมาว่า...

“ไทม์ หรี่ไฟด้วย แสบตา...” เชี่ย! ทำไมบรรยากาศมันเป็นใจแบบนี้วะ? ผมหายใจเข้าลึก ๆ แล้วหารีโมทกดหรี่ไฟ… แต่พอหันกลับไปมองจอทีวีเท่านั้นล่ะ!

แม่ง! ทำไมมันเปิดเรื่องด้วยโคมไฟสั่นวะ และกล้องมันก็แพลนขึ้นไปบนบ้าน... ที่มีหญิงชายคู่นึง กำลังสาดเพลงรักใส่กับอย่างเมาส์มัน

หญิงสาวกำลังขึ้นคร่อมร่างใหญ่ เธอขยับตัวร่อนเอวบางใส่ซ้ำ ๆ จนนมทั้งสองข้างกระเพื่อมไปตามจังหวะ ‘ปึก ปึก’ สลับกับเสียงกระเส่าคราง

‘อ่าส์....’ สติผมกระเจิงหายไปในพริบตา จนผมค่อย ๆ หันไปหาร่างบาง ที่ตอนนี้… กำลังนอน เอาหมอนปิดหน้าตัวเอง

อ้าวเห้ย!

“ไม่ดูเหรอคะ” เมื่อผมถามขึ้น… น้ำปั่นก็ค่อย ๆ เอาหมอนออก เธอมองผมตาละห้อย แล้วเปรยตาไปมองภาพบนจอ จนผมหันไปตาม...

ครับ! ท่าด็อกกี้เลยตอนนี้! โอ้ย… น้ำตากูจะไหล

ใจผมมันหล่นวูบเหมือนตกเหว พร้อม ๆ กับคนบนเตียง ที่เอามือขึ้นปิดตาตัวเองทั้งสองข้าง จนสติผมมันเด้งกลับมา ผมจึงรีบขึ้นเตียงไปพับแมคบุ๊ค ปิดหนังที่ฉายอยู่ทันที

เฮ้อ!

ผมนั่งกุมขมับที่ปลายเตียง เสือที่ไม่เคยขาดเนื้ออย่างผม ตอนนี้กำลังหิวโหย... หิวจนอยากขย้ำกินผู้หญิงบนเตียง จนเธอร้องขอชีวิต

“ไทม์ ปะ… ปิดทำไม” แล้วเธอก็ถามขึ้นมาเบา ๆ ข้างหลัง ทำผมรีบหันไปมองทันที

โอ้โห... โคตรเลย ผมไล่สายตามองเธอขึ้นไปเรื่อย ๆ จนมันไปสะดุดที่สะโพกโค้งเว้า เข้ากับเอวตัวเอสของเธอ

อึก… คอแห้งเลยกู

“แม่แมว… นอนกันเถอะ” พอผมทำใจได้ ก็ขยับขึ้นมาบนเตียง..นอนลงข้าง ๆ เธอ ตามด้วยไอ้แมว… ที่กระโดดขึ้นมานอนตรงปลายเท้าด้วย

“นายจะนอนแล้วเหรอ นี่เพิ่งทุ่มครึ่งเองนะ” โอย... ทำไมต้องพูดเบา ๆ เสียงกระเส่าแบบนั้นวะ

ไอ้ไฟสลัว ๆ นี่ ก็ทำผมใจแทบขาด มันเต้นเสียงดัง ‘ตึก ตึก ตึก’จนคนข้าง ๆ ลุกขึ้น เอาหูมาแนบ

โอ้ย! กูจะบ้าแล้ว!

“ทำไมใจเต้นแรงแบบนี้ “ ถามไม่พอ ยังเอามือเล็ก ๆ ขาว ๆ ลูบจับตามหน้าอกผมด้วย

ผมหายใจหอบขึ้นมาทันที ก่อนที่ตัวเองจะหยุดยั้งอารมณ์ปรารถนานี้ไม่ไหว รีบจับมือเธอออกไปห่าง ๆ ตัว

น้ำปั่นมองผมไม่ละสายตา ก่อนที่ผมจะเผลอไปสบสายตาคู่นั้น จนเธอถามขึ้นมาว่า

“อยากมีเหรอ” ถามตรง ๆ แต่เซ็กซี่ชะมัด...

“อะ… อืม นอนเถอะ” ผมพยายามนอนหันหลังให้เธอ แต่มือเล็กกลับจับตัวผมไว้ ไม่ให้พลิกไปไหน?

“อยากก็เอาสิ ฉันให้...”

ผมรีบลุกขึ้นกดเธอลงไปแนบเตียง ก่อนที่จะก้มลงจูบริมฝีปากนุ่มช้า ๆ แล้วคลึงเค้นทรวงอกที่ไร้บราทั้งสองข้าง

และผมก็ไล่พรมจูบไปทั่วปลายคาง ปล่อยให้เธอเชิดหน้ารับสัมผัสจากริมฝีปากผม... ที่ตอนนี้กำลังกดไซร้ไปทั่วซอกคอสองข้างช้า ๆ ส่งความปรารถนาให้เธอผ่านลมหายใจอุ่น ๆ จนมาหยุดถึงเนินอก

ผมค่อย ๆ ปลดประดุมเสื้อเธอออกช้า ๆ สลับกับลูบไล้ไปตามเรียวขาทั้งสองข้าง จนทรวงอก… ยอดชมพูตั้งตระหง่าน ทำผมรีบใช้มือสองข้าง คลึงมันเน้น ๆ

นิ้วยาวไม่อยู่นิ่ง ผมใช้มันเขี่ยเบา ๆ สะกิดยอดสีชมพู ทำเอาเจ้าของร่างบาง แอ่นอก กระเส่า บีบแขนผมเบา ๆ ซ้ายขวา

“อ๊ะ อ๊า เสียวจัง” เมื่อเสียงใสครางกระเส่าออกมาให้ได้ยิน ผมก็รีบขบเข้ายอดอกที่ปรารถนา ก่อนที่จะตวัดลิ้นเขี่ยมันไปมา และใช้มืออีกข้างคลึงเค้นสลับกัน

เธอบีบไหล่ผมส่ายหน้ารัว ก่อนจะกัดปากเบา ๆ เมื่อผมไล่ปลายลิ้นอุ่นลงมาถึงกลางหว่างขา ทำร่างบางถึงกลับ กระสับกระส่ายร่อนเอวขึ้นมา ให้ลิ้นแสนปรารถนา แตะเข้าเนินสวาทเธอ

มันปิดสนิท... และสวยงาม จนผมต้านทานตัวเองไม่ไหว… ไล่นิ้วแตะเข้าไป จนเจ้าของมันกระเส่าคราง

“อื้อ อื้อ…” ผมจึงไล่นิ้วบดตุ่มกระสันเธอช้า ๆ ก่อนที่จะเปิดมันออกมาที่ละข้าง ทีละข้าง และละเลงลิ้น กลืนกินเธอ

“อ๊ะ อ๊าส์ เสียว~ ซี๊ด จะ… ใจจะขาด” เธอทุบที่นอนรัว และหายใจหอบ ผมได้แต่กดสองเรียวขาเธอเอาไว้ ก่อนที่จะแตะลิ้นละเลงลงไป บดเน้น ๆ เข้าใส่ตวัดกินน้ำใส ๆ ของเธอ

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ~ “ น้ำปรารถนาไหลเปียกไปตามร่อง... จนผมต้องขยับนิ้วเขี่ยช้า ๆ จนมันเปียกไปทั่วนิ้วและหว่างขา ทำผมกล้าที่จะสอดนิ้วยาวดันเข้าไป

“ค้าบ” ได้แต่คิด กูไม่กล้าเถียงหรอก เพราะน้ำปั่นอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้ว เหลือแต่ผมนี่ล่ะ

พอผมแต่งตัวเสร็จก็รีบขับรถมาส่งน้ำปั่นที่โรงพยาบาลสัตว์... แต่เธอกลับไม่ลงจากรถผมซะงั้น!

“ไม่ทำงานเหรอคะ” น้ำปั่นก้มหน้ามองนิ้วตัวเองทันที เมื่อผมหันไปถาม งอนกูไหม กูทำอะไรผิด ป่าวนะเว้ย!

“ไม่อยากทำ เบื่อ… ไปนั่งดูนายทำงานได้ป่ะ” อ้าว… มาแปลก! จะดูผมทำงาน? ผมมองโรงพยาบาลสัตว์ตรงหน้าสลับกับเธองง ๆ เอ่อ… สัตวแพทย์คนนี้เป็นอะไรไปวะ!

“ก็ได้ค่ะ ยังไม่ได้กลับบ้าน บอกป้าหวานรึยังคะ” พอผมถามคำถามนี้ เธอก็หันไปมองทางอื่นทันที แถมยังถอนหายใจออกมาเสียงดังด้วย!

“ไม่ มือถือแบตหมด ดีเหมือนกัน… ฉันงอนแม่หนักมากตอนนี้ ชอบสั่ง ชอบบังคับ...” เฮ้อ… ถ้าแม่เธอรู้ว่าเธออยู่กับผม มันจะไม่ยิ่งแย่ไปอีกเหรอวะ?

ผมไม่ได้ถามอะไรต่อรีบถอยรถออกมา แล้วขับไปที่โรงแรมตัวเอง พอมาถึงก็เหมือนเคย พนักงานโรงแรมทุกคนหยุดยกมือไหว้ผม แต่วันนี้พิเศษหน่อย ทุกคนไหว้น้ำปั่นด้วย เออดี รู้งาน

บอกตรง ๆ ผมไม่เคยควงใครเข้าโรงแรมตัวเองออกหน้าออกตาแบบนี้เลย น้ำปั่นคนแรก... วันนี้เปิดตัวซะเลย นี่โว้ย… สะใภ้อนันทารากุล ผมนี่ยิ้มอย่างภูมิใจเลยล่ะ!

“สวัสดีค่ะ ๆ สวัสดีค่า” น้ำปั่นรับไหว้ตลอดทาง จนเธอเริ่มก้มต่อไม่ไหว วิ่งนำผมไปที่ห้องทำงานแทน

เห็นแล้วตลกชะมัด! เดี๋ยวจะพามาบ่อย ๆ จะได้ชิน

พอผมเข้ามาในห้อง ก็เห็นเธอนั่งที่โต๊ะทำงาน ไม่ได้นั่งเฉย ๆ นะเว้ย มองสำรวจรอบ ๆ เปิดลิ้นชักอีกต่างหาก จับผิดกูแน่ ๆ

“นายเคยพาผู้หญิงมากินที่ห้องทำงานรึป่าว?” นั่นไง! หาเรื่องกูแล้ว

“ไม่เค๊ย…” พอผมตอบไป น้ำปั่นก็ชี้หน้าผมทันที แม่ง... กูตัวสั่นเลยตอนนี้ กูเข้าใจมึงแล้วไอ้นาวิน กูเข้าใจแจ่มแจ้งเลย!

“อย่าโกหก!” โกหกอะไรวะ กูไม่เคยจริง ๆ

“ไม่เคยจริง ๆ ครับ”

นั่นก็โต๊ะทำงานกู นี่ก็โรงแรมกู... ทำไมกูต้องมายืนเป็นหมาหงอยหน้าโต๊ะตัวเองแบบนี้วะ!

กูคือผู้บริหารนะ!

“ ไม่เคยก็ไม่เคย” น้ำปั่นหมุนเก้าอี้ไปมา ก่อนที่จะลุกขึ้นเดินมาหาผม จนริมฝีปากเล็กเผยยิ้มที่มุมปากเบา ๆ ก่อนที่เธอจะจับเนคไทผมขึ้น และจ้องผมไม่ละสายตา

“ถ้าไม่เคย งั้นวันนี้... ลองกับฉันไหม”

เชี่ย! เลขาอยู่ไหนวะ เข้ามาขัดจังหวะผู้หญิงตรงหน้าผมหน่อย เธอทรมานผมอีกแล้ว!