พลาด2 นิยาย บท 111

ฉันรีบหอบเสื้อผ้าเข้ามาเปลี่ยนทันที และไม่ลืมที่จะหยิบถุงน่องตาข่ายแสนยั่วยวนเข้ามาด้วย

มันแปลก ๆ นะ ถ้าเปลี่ยนชุดเลยแบบนี้! อืม… ใช่ ฉันต้องอาบน้ำให้ตัวหอม ๆ ด้วย!

จากจะเปลี่ยนแค่เสื้อผ้า ฉันก็ถอดมันออกมาแล้วอาบน้ำแทน รอก่อนน๊า รอก่อน... ฉันค่อย ๆ ถูสบู่หอม ๆ นานสองนาน ก่อนจะใส่ชุดยั่วสวาทออกมาข้างนอกแล้วยืนยิ้มยั่วเขา...

แต่รู้อะไรไหม!

เขาหลับ! เขานอนกอดรันรันหลับไปแล้ว!

เดี๋ยว! ชุดกับถุงน่องตาข่ายกูล่ะ!

ฉันเดินกระทืบเท้ากลับเข้าห้องน้ำอีกรอบ ถ้าเขาตื่นมาเห็นได้อายกันแน่ ไอ้เซ็ง… มันก็เซ็งอยู่หรอก แต่เขาคงจะเหนื่อยจริง ๆ ช่างมันเถอะ ช่างมัน…

ฉันจึงเปลี่ยนเป็นชุดนอนแทน ก่อนจะเดินออกมาแล้วปลุกเขาให้ไปอาบน้ำบ้าง

“ไทม์”

“...”

“ไทม์...”

“...”

“อิไทม์!”

“หืม คะ?” พอเขาลืมตาปุ๊บ ก็มองมาที่มือฉันทันที

“ไปอาบน้ำนอนดี ๆ พรุ่งนี้ขับรถต่อ” เขาพยักหน้าแล้วดันตัวลุกจากเตียง ก่อนจะมองมาที่มือฉันอีกรอบ จนฉันสงสัย

อะไร?

“เป็นอะไร?”

“แม่แมว... ไม่ได้ถือปืนใช่ไหมคะ” เขาถามฉัน... แล้วรีบอุ้มรันรันมากอดแนบอก

‘เมี้ยว~’ รักกันจริง ๆ

ว่าแต่ เขาพูดว่าอะไรนะ ปืนเหรอ? บ้าไปแล้ว

“บ้ารึไง หรือเสียน้ำเยอะ!” เขามองฉันตกใจ ก่อนจะขยับมาใกล้ ๆ แล้วเดินอ้อมฉัน

“จริงด้วยไม่มีปืนค่ะ นึกว่าแม่แมวจะยิงกันแล้ว” ยิง เอาอะไรคิดเนี่ย ถ้าทำอย่างอื่นว่าไปอย่าง

“ถ้าไม่ยิง... แล้วทำอย่างอื่นได้ป่ะ”

เอาสิ ตอนนี้พ่อเสือ... เป็นคนถอยหลังหนีฉันแทน

“ทำอะไรคะ เอ่อ... ไทม์ไปอาบน้ำก่อนนะ” เขารีบวางรันรันลงพื้น แล้ววิ่งเข้าห้องน้ำทันที ก่อนที่ฉันจะขึ้นมานอนรอบนเตียง และคิดอะไรเรื่อยเปื่อย

เขาจะทำอะไรฉันไหมคืนนี้ ถ้าทำก็ดีนะ เพราะทางนี้ได้หมด ไม่ต้องใส่ชุดก็ได้

แต่ถ้าไม่ ก็แอบเสียดาย อุตส่าห์อาบน้ำซะหอม

ฉันเพลียมาก แต่ก็พยายามฝืน จนเขาอาบน้ำเสร็จ และฉันก็เห็นอะไรบางอย่าง จนตาเบิกกว้างขึ้นมาทันที

อุ๊ยตาย...

เขากำลังเดินถอดเสื้อเข้ามาใกล้ ๆ จนฉันเห็นร่องซิกแพคยาว เบนไปถึงร่องเนินชายขาว ๆ ขอบกางเกงเขาชัดเจน

น้ำลายไหล...

ยิ่งตอนนี้เขายืนเช็ดผมไปมองฉันไป ยิ่งเซ็กซี่น่าลูบไล้สุด ๆ

อึก คุณพระ... เสียงกลืนน้ำลายฉันเอง

“ยังไม่นอนเหรอคะ ไม่เหนื่อยเหรอ” ฉันอมยิ้มแล้วพยักหน้า

“อืม เหนื่อย... แต่อยากเหนื่อยกว่านี้” เขาขมวดคิ้วสงสัย ก่อนจะหรี่ไฟบนหัวเตียง แล้วล้มตัวนอนข้างฉัน

ก่อนที่กำยำจะดึงฉันเข้าไปกอดแนบอก

“ฝันดีนะคะ”

ไม่กินกูเหรอ? วิญญาณอิไทม์คนหื่น ลืมไว้ที่กรุงเทพรึไง ไม่นะ!

ฉันจึงใช้นิ้วชี้ จิ้มไปที่อกแข็ง ๆ เขา จนเขาลืมตาขี้นมาถาม

“มีอะไรคะ?”

“นอนไม่หลับ” เขาขยี้ตา แล้วเอื้อมไปหยิบมือถือบนหัวเตียง มาเปิดยูทูป

เปิดอะไรน่ะ! โอ้ย! เปิดเสียงพระเทศน์ให้ฉันฟังทำไม!

อะไรของมึงคะอิแฟน เลิกทำให้กูใจบาปมากกว่านี้เถอะ ขอร้อง ไม่ไหวแล้ว!

ฉันรีบปิดเสียงเทศน์ในมือถือเขา แล้วเปลี่ยนเป็นเพลง ของ The Weeknd แทน...

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พลาด2