พลาด2 นิยาย บท 54

“ผมผิดเอง ผิดเองทั้งหมด... ผมเริ่มเอง ไออุ่นขึ้นมาดูแลผม แต่ผมกลับล่วงเกินเธอ ลุงเอส... ผมขอโทษครับ ผมจะรับผิดชอบทุกอย่างเอง”

พ่อยืนนิ่ง และมองหน้าฉัน

“พ่อขา ฮือ ๆ” ฉันจึงปล่อยมือเขา... แล้วรีบเข้าไปกอดพ่อทันที พ่อก็ยังนิ่ง... ไม่กอดตอบฉันเลย

“...”

“พ่อขา อุ่นรักพ่อนะ... อุ่นขอโทษ อุ่นผิดเอง อุ่น...” พ่อจับไหล่ฉัน แล้วดึงออกห่างตัว ก่อนที่จะเดินกลับไปหาลุงเซ็น... แล้วยกไวน์ขึ้นมาดื่มพรวดเดียว

“กูทำใจไม่ได้เซ็น...” ฉันร้องไห้โฮทันทีเมื่อได้ยินคำนั้น จนพ่อดึงอะไรบางอย่างออกมาจากกระเป๋าเสื้อ... แล้วหันมามองหน้าฉัน

“วันที่อุ่นยืมรถพ่อไป... อุ่นลืมของ หึ มันเหลือหนึ่งเม็ด และอุ่นก็ไม่ได้กินมันใช่ไหม?”

ฉันยืนตัวแข็ง มองยาคุมฉุกเฉินของตัวเองอึ้ง ๆ ใช่! ฉันลืมจริง ๆ ตอนนั้นฉันกลัวน้ำปั่นทำความแตก เครียดจนลืมไปหมดทุกอย่าง

ฉันเดินตัวสั่นไปหาพ่ออีกครั้ง... แต่พ่อฉันกลับถอนหายใจใส่

“พ่อคะ คือ...”

“ในหัว... มีสมองบ้างไหมไออุ่น!” ฉันเอามือปิดหูแน่น ก่อนที่จะทนฟังต่อไม่ไหว... นั่งลงไปร้องไห้กับพื้น

ไม่ฟัง ไม่อยากฟัง! พ่อไม่เคยด่าฉัน ตวาดฉันแรงแบบนี้เลย!

“ฮือ ๆ อุ่นขอโทษ อุ่นขอโทษ”

“พ่อสอนมาตลอดให้รักนวลสงวนตัว! พอพลาดแล้วยังไง ป้ำ ๆ เป๋อ ๆ ขนาดยาคุมยังลืมกิน นี่ไง! พ่อถึงไม่ให้บริหารอะไรสักอย่าง เพราะมันจะพังพินาศแบบนี้ไงไออุ่น!”

ฉันสะอื้นไม่หยุด จนเขาเดินเข้ามาพยุงฉันยืนขึ้น แล้วโอบไว้แน่น

“ผมเริ่มเองครับลุงเอส ผมผิดเอง... ผมขอโทษครับ... ว่าผมคนเดียวเถอะ” แล้วเขาก็ดันฉัน... ไปซบที่อกตัวเอง ก่อนที่ฉันจะสะอื้นไห้ และกอดเขาแน่น เพราะตอนนี้ฉันกลัวไปหมด ยิ่งอารมณ์พ่อที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน ฉันยิ่งกลัว

“พอเถอะ... ไหน ๆ เรื่องมันก็เกิดขึ้นแล้ว” จนลุงเซ็นพูดขึ้นมาเรียบ ๆ ฮือ... ช่วยไออุ่นด้วย ใครก็ได้!

“แตงโมรู้รึยังพี่เอส” แล้วป้าณีเวียก็ถามขึ้นมาอีก...

หะ! แม่ฉัน! ตายแน่ถ้าแม่ฉันรู้ ฉันตายแน่! ไม่บอกแม่ได้ไหม! กับพ่อฉันดราม่าจริง... เพราะไม่เคยด่าฉันเลย แต่กับแม่นี่... ด่าฉันทีแสบไปถึงก้นกบ!

“ยัง... ไอ้เซ็นโทรบอก พี่ก็รีบมาเลย พี่เองก็สังหรใจอยู่เหมือนกัน ตอนเห็นยาคุมลูกก็เก็บเงียบคนเดียว... ไม่รู้จะปรึกษาใคร ไม่คิดว่าจะเป็นเวียร์ กลัวเป็นผู้ชายในผับ เจ้าชู้ ขี้เมา บอกตรง ๆ นะเซ็น ตอนมึงโทรมา กูแอบโล่งใจนะที่เป็นลูกมึง เพราะกูกลัวไปหมด... มันทำกูนึกถึงตอนสมัยหนุ่ม ๆ ที่ทำผู้หญิงไว้เยอะเลยว่ะ เฮ้อ...”

ฉันทำหน้ามุ่ยทันที จนลุงเซ็นตบบ่าพ่อเบา ๆ และตามด้วยป้าณีเวียที่เดินกลับไปนั่งที่โซฟาด้วย

“ที่จริง... เรารู้มาสักพักแล้วพี่เอส ได้แต่ปรึกษากับคุณเซ็นว่าควรทำยังไงดี เมื่อเช้าก็เลยตัดสินใจถามเวียร์ไปตรง ๆ ว่าทำแบบนี้ทำไม เขาก็บอกว่า เขาชอบไออุ่น สรุปว่าเด็กเขารักกันพี่เอส ลูกชายณีเวียไม่เคยยุ่งกับผู้หญิงเลยนะ เขาทำแต่งานมาตลอด ไออุ่นก็ด้วย ที่ผ่านมาไออุ่นก็น่ารัก อยู่ในกรอบมาตลอดเหมือนกัน ณีเวียอยากได้เป็นสะใภ้ ZER พี่เอสไม่ว่าอะไรใช่ไหม”

สะใภ้เลยเหรอ? สะใภ้ ZER!

“พี่จะว่าอะไรได้ ไออุ่นก็เสียไปแล้ว คงต้องเป็นไปตามนั้น ห่วงแต่แตง ถ้าแตงรู้คือ... บ้านแตกแน่”

พ่ออย่าพูดถึงแม่ตอนนี้ได้ไหม... ใจมันสั่น

เห็นว่าพ่อเย็นลง ฉันก็เดินไปกอดพ่ออีกครั้ง จนพ่อเปรยตามองอย่างรำคาญ

“อุ่น... อุ่นไม่ได้ขืนใจเวียร์ใช่ไหม” พ่อ!

ตายจริง! พ่อเห็นฉันเป็นคนยังไงเนี่ย!

“ทำไมพ่อว่างั้นล่ะคะ นี่ลูกสาวพ่อนะ” ฉันทำหน้ามุ่ย จนพ่อดึงหัวฉันไปดม แล้วกอดฉันแน่น

“พ่อไม่อยากว่าอุ่นเลย แต่ตอนที่แม่จะมีอุ่น แม่ข่มขืนพ่อ พ่อแค่กลัว... กลัวว่าลูกสาวจะเป็นไปด้วย” ป้าณีเวียขำลั่นบ้าน ส่วนฉันสตั้น

พ่อกูพูดเล่นแน่ ๆ ถ้าพ่อข่มขืนแม่ว่าไปอย่าง!

และแล้วป้าณีเวียก็ทำให้ฉันกระจ่าง

“ตอนนั้นแม่ไออุ่นโดนยาน่ะ เป็นการพลาดที่ฮา แต่ดราม่าด้วย และหลังจากนั้นไม่นาน... ป้าหวานก็จับป้ากับแม่ไออุ่นตรวจพร้อมกัน สรุปท้องทั้งคู่ ป้าดีใจเพราะป้ามีแฟนกำลังจะแต่งงานพอดี แต่แม่ไออุ่นเครียดมาก เพราะอะไรนะพี่เอส”

“เพราะพ่อเจ้าชู้มาก พอเกิดเรื่องพ่อก็ตามจีบแม่... พอเป็นแฟนกันได้ไม่ถึงชั่วโมง แม่ก็เห็นซองถุงยางในห้องพ่อ ที่พ่อเพิ่งแกะใช้กับสาวคนอื่นเมื่อคืน เราเลยเลิกกัน... จนแม่เกือบจะเป็น Single Mom”

“พ่ออ่ะ ทำไมทำให้แม่เสียใจ ฮือ ๆ ไม่น่า… แม่ถึงสอนอุ่นให้ระวังตัวมาตลอด”

และพ่อก็ลูบหัวฉันเบา ๆ

“อืม โกรธอุ่น… พ่อก็โกรธได้แป๊บเดียวเท่านั้นล่ะ แต่เรื่องนี้ ถ้าแม่รู้แม่จะว่าไงนะ... ลุ้นเอาละกัน” พ่อยิ้มเยาะให้ฉัน ที่ตอนนี้กำลังนั่งอึ้งอยู่

จนป้าณีเวียลุกขึ้น เดินออกไปที่โต๊ะอาหาร

“อยู่ทานข้าวเย็นด้วยกันก่อนสิ” ใครจะกินลงคะคุณแม่แฟน น้ำตาจะไหล... เมื่อเห็นหน้าแม่ตัวเองลอยมาแต่ละที

“อย่าเครียด พ่อแม่รู้ก็ดีแล้ว…” เขาเดินมาบีบไหล่ฉันเบา ๆ แล้วหยิบมือถือขึ้นมาพิมพ์อะไรบางอย่าง

และเราก็นั่งกินข้าวฟังผู้ใหญ่คุยกัน พ่อแม่เขาจะให้เราแต่งงานกัน ไม่ก็หมั้นไว้ก่อน... แต่ต้องคุยกับแม่ฉันอีกที เพราะเป็นคนที่น่ากลัวที่สุดเลยตอนนี้

“แตงมันไม่ว่าอะไรหรอกมั้ง เดี๋ยวเราเข้าไปขออย่างเป็นทางการอีกที” ก่อนจะไปขอโต้ง ๆ บอกแม่หนูก่อนไหม ฮือ ๆ กลัวบ้านพัง

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พลาด2