ก๊อก.. ก๊อก.. เสียงเคาะประตูแผ่วเบา เพราะคนเคาะยังชั่งใจอยู่ว่า มันจะดีไหม มันจะดีหรือเปล่า
แกร็ก~
พอประตูเปิดออกทั้งสองคนก็มองสบตากันอยู่ครู่หนึ่ง
"ในเมื่อคุณไม่ได้กลับบ้าน ไปเที่ยวบ้านฉันก็แล้วกัน" เขาจะรู้ไหมว่าเธอใช้เขาเป็นไม้กันหมา หรือเขาจะคิดว่าเธอร่านให้ท่าอะไรแบบนี้ แต่ก็ช่างเถอะจะคิดยังไงก็เรื่องของเขา พอจบไซต์นี้แล้วเธอไม่คิดจะเจอหน้าเขาอีกอยู่แล้ว เพราะจะขอย้ายไปอยู่ให้ไกลที่สุด
ไชยาไม่ได้พูดอะไรแค่เดินกลับเข้าไปหยิบกระเป๋า ที่ตัวเองเตรียมไว้แล้ว ออกมาล็อกประตูห้องแล้วเดินตามเธอไปที่รถ..
"เดี๋ยวผมขับรถให้"
"ฉันขับเองได้"
"แล้วคุณจะมีผู้ชายติดไปด้วยทำไมล่ะ นั่งให้สบายเถอะ"
หญิงสาวก็เลยปล่อยให้เขาเป็นคนขับ ..นอกจากบอกตำแหน่งบ้านที่แม่อาศัยอยู่แล้วเธอก็ไม่ได้คุยอะไรกับเขาเลย อีกฝ่ายก็ไม่ได้ชวนคุยเพราะคิดว่าเธอคงจะต้องการความเงียบ
ขับรถมาสามชั่วโมงได้ก็ถึงหมู่บ้าน.. และตอนนี้ก็ค่ำมืดมากแล้ว
ไชยาจอดรถที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง เป็นบ้านปูนชั้นเดียวเนื้อที่มีจำกัดมาก
"จอดรถไว้หน้าบ้านนี้แหละ ลงมาสิ"
ชายหนุ่มลงจากรถแล้วเดินไปเอากระเป๋าที่กระโปรงหลัง
"พ่อว่าแล้วต้องเป็น...??.... มันเป็นใคร" ทีแรกเห็นแค่คนที่มาเปิดประตูรั้วบ้าน แต่พอเดินออกมาเห็นผู้ชายหิ้วกระเป๋าเดินตามมา พ่อเลี้ยงชักจะไม่พอใจ
"แม่ฉันล่ะ" ขวัญตาไม่ได้สนใจเลยว่าคนที่ถามจะมีปฏิกิริยายังไง
"หนูกล้าพาผู้ชายเข้าบ้านเลยเหรอลูก แล้วทำแบบนี้แม่จะคิดยังไง" พ่อเลี้ยงไม่ได้สนใจคำถามของเธอเลย แต่ก็พยายามพูดแบบใจเย็นเข้าไว้
"นี่มันเรื่องของฉัน ฉันถามว่าแม่อยู่ไหน"
"แม่ไม่อยู่หรอกพรุ่งนี้ถึงจะกลับ"
"แม่ฉันไปไหน"
"ไปธุระต่างจังหวัด"
"ธุระต่างจังหวัดอะไรเวลานี้"
"หนูก็โทรไปหาแม่เองสิจ๊ะ"
"ที่รักคะเข้าบ้านกันค่ะ" ขวัญตาหันไปพูดกับไชยาที่ยืนถือกระเป๋าอยู่ด้านหลัง
"เดี๋ยวนะหนูจะให้ผู้ชายคนนี้มาค้างในบ้านของเราเหรอลูก"
"ทำไมจะค้างไม่ได้ในเมื่อเขาเป็นผัวฉัน"
ไชยาดูจะไม่ตกใจในคำพูดแต่ละคำที่ขวัญตาพูดกับคนเป็นพ่อ ซึ่งขวัญตาก็แปลกใจอยู่ทำไมเขาถึงยังคงดูนิ่งๆ
พ่อเลี้ยงได้แต่ยืนมองตามเธอที่จูงมือผู้ชายเข้าไปในห้องนอน อุตส่าห์จัดฉากหลอกเมียให้ออกจากบ้าน เพราะคิดไว้แล้วว่าลูกเลี้ยงต้องกลับมาวันนี้แน่..ผิดแผนหมดเลย
"คุณทำอะไร" เข้ามาถึงในห้องขวัญตาก็ไม่พอใจที่ไชยาไปทิ้งตัวลงนอนบนเตียงของเธอ
"วันนี้ทำงานมาทั้งวันแถมขับรถอีกผมก็เหนื่อย"
"เหนื่อยคุณก็ลงมา..."
ก๊อกแก๊ก เสียงอะไรบางอย่างอยู่ที่ประตู ขวัญตารู้ได้ในทันทีว่าพ่อเลี้ยงคงมายืนแอบฟัง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พลาดรัก