พลิกชะตาหมอยา เฟิ่งชิงหัว นิยาย บท 96

เฟิ่งชิงหัวอธิบายได้ไม่ชัดเจนนักว่าขุนนางใหญ่ที่ตนเองพูดมานั้นเป็นฐานะอะไรกัน หากให้จ้านเป่ยเซียวได้รู้ว่าตนเองจะล้มท่านพ่อแท้ๆ ของตนลง ก็เกรงว่าจะคิดว่านางเป็นหญิงร้ายเป็นแน่

“งั้นก็ต้องดูว่าขุนนางใหญ่ที่เจ้าว่าล่วงเกินใครเข้า” จ้านเป่ยเซียวกล่าวด้วยเสียงเคร่งขรึม

เฟิ่งชิงหัวกะพริบตาไปมา: “อย่างเช่นล่วงเกินถูกเจ้าล่ะ?”

“สังหารทิ้งไปก็เป็นอันโยกย้ายแล้ว?” จ้านเป่ยเซียวกล่าวออกมาอย่างสบายอารมณ์เป็นพิเศษ

เฟิ่งชิงหัวหัวเราะออกมาอย่างเจื่อนๆ ไปสองที: “เจ้าล้อเล่นใช่หรือเปล่า”

คนผู้นี้ทำไมถึงได้ร้ายกาจยิ่งกว่าเขาเสียอีก

“ล้อเล่นใช่หรือเปล่า ไม่ใช่ว่าเจ้าเป็นใหญ่สุดเหรอ?” จ้านเป่ยเซียวมองมาที่นางพร้อมกับน้ำเสียงที่เคร่งขรึม ดวงตาลึกล้ำ

ในใจของเฟิ่งชิงหัวเต้นไม่เป็นจังหวะ รีบก้มหน้าก้มตามองที่กระดาษที่อยู่ตรงหน้าของตนทันที: “ข้าก็แค่ถามดูเท่านั้นเอง”

“เจ้า” จ้านเป่ยเซียวกำลังจะพูดขึ้น หลิวหยิ่งก็ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งที่หน้าประตู ขัดจังหวะคำพูดของฝ่ายชายไปเลย

“นายท่าน ฮูหยินเฉิงเซี่ยงมาขอรับ บอกว่าไม่ได้เจอพระชายานาน มีความห่วงคำนึงหาเป็นอย่างมาก

เฟิ่งชิงหัวฟังดังนั้นก็เลิกคิ้วขึ้น ฮูหยินเฉิงเซี่ยงน่ะเหรอ ครั้งที่แล้วถูกนางโกนผมไปน่าจะยังงอกออกมาได้ไม่เท่าไรนะ นี่ก็ยังผ่านไปไม่นานเลย คงไม่น่าจะอยากมาพบนางไวขนาดนี้ละมั้ง?

ไม่นานนักเฟิ่งชิงหัวก็นึกขึ้นได้ว่าคนผู้นี้มาที่นี่จะต้องได้รับบัญชาจากทางด้านวังหลวงนั้นมาแน่นอน มุมปากก้เผยให้เห็นเป็นรอยยิ้มจางๆ ขึ้นมา

“ใช่สิ ข้าก็หวนคำนึงถึงท่านแม่เช่นกัน นานมากแล้วไม่ได้รับประทานอาหารกับท่านแม่ด้วยกัน หลิวหยิ่งเจ้าให้ท่านแม่ของข้าไปรอที่โถงด้านหน้าก่อน ข้าจะไปเตรียมอาหารเดี๋ยวนี้แหละ” ในขณะที่พูดอยู่เฟิ่งชิงหัวก็ลุกขึ้นมา สีหน้าท่าทางบนใบหน้าแฝงไว้ด้วยอารมณ์ชั่วร้ายอยู่หลายเท่า

จ้านเป่ยเซียวได้ยินดังนั้นก็เลิกคิ้วขึ้น ตามที่เขาทราบนั้น ผู้หญิงคนนี้และฮูหยินเฉิงเซี่ยงไม่ได้มีความลึกซึ้งระหว่างมารดากับลูกขนาดนั้นเลย

ด้านนั้นโถงด้านหน้า ฮูหยินเฉิงเซี่ยงนั่งอยู่ตรงนั้นได้เพียงรู้สึกว่าเหมือนนั่งอยู่บนพรมเข็ม สายตามองไปยังที่หน้าประตูอย่างกระสับกระส่าย ทั้งตั้งตารอคอยและก็ยังหวาดกลัวอยู่บ้างเล็กน้อย

เมื่อครู่ตอนที่แม่นมเจียงที่เป็นคนข้างกายของฮองเฮามาหานางที่จวนเฉิงเซี่ยงเพื่อแสดงเจตนาที่มา อันที่จริงแล้วฮูหยินเฉิงเซี่ยงก็อยากจะปฏิเสธ แต่ว่าแม่นมเจียงกลับเอาป้ายบัญชาการออกมาเพื่อบีบบังคับทางอ้อม นางก็เลยต้องฝืนพยักหน้าแล้วก็ตามมาที่นี่