พลิกชีวิต ผมเป็นคนรวยแล้ว นิยาย บท 9

บทที่ 9 รักษาสัญญา

อารียากะพริบตาโตๆ ของเธอแล้วมองรพีพงษ์ ในใจของเธอเกิดความรู้สึกที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

เมื่อวานเขาพูดต่อหน้าทุกคนว่าเธอสามารถซื้อตึกได้ในราคาห้าล้าน

แล้ววันนี้เธอก็ทำได้จริงๆ

ถึงแม้ว่าการที่เธอซื้อตึกได้ในราคาห้าล้าน เป็นเพราะอสังหาริมทรัพย์ฟ้าอนงค์จัดกิจกรรมโชคดี แต่ว่าถ้าไม่มีเขา เธอก็คงจะมาร่วมกิจกรรมนี้ไม่ทันเหมือนกัน

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกปลอดภัยเมื่อได้อยู่กับเขา ผู้ชายคนนี้ไม่ทำให้เธอผิดหวังอย่างที่คาดไว้จริงๆ

“โอเค ฉันจะเก็บมันเป็นความลับ ไปขับรถเร็ว” อารียาเอ่ยขึ้น

รพีพงษ์ยิ้มแล้วรีบทำตาม อารียานั่งอยู่ข้างหลัง เธอลังเลเล็กน้อยก่อนที่จะเอามือกอดเอวของเขาไว้

ชายหนุ่มตัวตรงขึ้นมาทันที นี่เป็นครั้งแรกที่เธอกอดเอวเขา จนเขาทำตัวไม่ถูก

ขณะเดียวกันหญิงสาวก็ทำตัวไม่ถูกเช่นกัน เพราะตอนที่เธอกอดเอวเขา เธอรับรู้ได้ถึงกล้ามเนื้อเป็นลอนๆ ตรงหน้าท้องของเขา

“นี่เขามีกล้ามด้วยเหรอเนี่ย”

……

ภายในร้านชานม

ชรินทร์ทิพย์มองคนที่อยู่ข้างนอกอย่างสงสัย เธอคิดไม่ถึงว่าอารียาจะออกมาเร็วขนาดนี้

“ทำไมมันถึงออกมาเร็วจัง ในมือก็ถืออะไรไว้ด้วย อย่าบอกนะว่าเจรจาสำเร็จ” ชรินทร์ทิพย์เอ่ยขึ้น

“เป็นไปไม่ได้หรอก เธอดูท่าทางเหม่อลอยของมันสิ ถ้าเจรจาสำเร็จจริงๆ มันจะเป็นแบบนั้นไหม สงสัยเข้าไปพูดไม่ทันถึงสองประโยคก็โดนเขาไล่ออกมา” ธายุกรพูดแล้วหรี่ตาลง

“น่าจะเป็นอย่างนั้น แค่ไม่นานพวกมันจะเจรจาสำเร็จได้อย่างไร” ชรินทร์ทิพย์พยักหน้า

“ไปกันเถอะ พวกมันเจรจาไม่สำเร็จอย่างแน่นอน ดูสิว่ามันจะไปอธิบายกับคุณปู่ว่ายังไง” ธายุกรแสยะยิ้มแล้วออกมาจากร้านชานมพร้อมกับชรินทร์ทิพย์

ช่วงบ่าย

คฤหาสน์ตระกูลฉัตรมงคล

นภทีป์เรียกทุกคนมารวมตัวกันอีกครั้ง เพราะเมื่อช่วงเช้าเขาได้รับโทรศัพท์จากอารียา เธอโทรมาบอกว่ามีเรื่องสำคัญจะแจ้ง

“นี่เพิ่งผ่านไปไม่กี่วันเอง อารียาก็มีเรื่องจะแจ้งแล้ว จะเป็นเรื่องอะไรกันนะ”

“ยังต้องบอกอีกเหรอว่าเรื่องอะไร ก็ต้องเป็นเรื่องที่มันไม่มีปัญญาซื้อตึกในราคาห้าล้านไงล่ะ”

“ใช่ ฉันเดาได้ตั้งนานแล้วว่ามันไม่มีปัญญาทำได้หรอก ดูท่าแล้วครั้งนี้มันกับไอ้คนไร้ประโยชน์นั่นต้องโดนไล่ออกจากตระกูลฉัตรมงคลแล้วล่ะ”

“โดนไล่ออกไปก็ดี เรื่องแค่นี้ยังทำไม่ได้ ตระกูลเราไม่เลี้ยงคนที่ไม่มีประโยชน์”

……

ธายุกรกับชรินทร์ทิพย์นั่งฟังคนที่อยู่รอบๆ ถกเถียงกัน ใบหน้าแสดงออกถึงรอยยิ้มที่พึงพอใจ เมื่อเช้าพวกเขาเห็นมันออกมาจากอสังหาริมทรัพย์ฟ้าอนงค์ด้วยท่าทีเหม่อลอยกับตาตัวเอง ดังนั้นมันต้องทำเรื่องนี้ไม่สำเร็จแน่ๆ ถึงให้คุณปู่เรียกทุกคนมารวมตัวกัน

“คุณปู่ให้เวลาอารียาห้าวัน นี่แค่วันแรกเธอก็ยอมแพ้แล้ว ไม่มีความอดทนเลย คนที่ยอมแพ้ง่ายๆ แบบนี้ น่าจะออกจากตระกูลของเราไปเร็วๆ” ธายุกรโน้มหน้าเข้าไปพูดใกล้ๆ นภทีป์

สีหน้าของนภทีป์ก็ไม่ค่อยดีนัก เขาได้ฟังสิ่งที่คนในนี้ถกเถียงกัน ก็คิดว่าการที่อารียาเรียกทุกคนมากะทันหันแบบนี้ ก็เพราะเธอทำไม่สำเร็จ เลยจะมาบอกกับทุกคน