พลิกปฐพี ชายาไร้ใจ นิยาย บท 117

ตอนที่117หอกข้างแคร่

แววตาของเขาเวลานี้แทบให้นางคุ้นเคยมากเกินไปแล้วทุกคืนก่อนที่นางจะถูกกินแล้วเช็ดจนสะอาดเขาล้วนมีประกายตาเช่นนี้

ผู้ชายคนนี้...เขาก็ไม่สามารถหยุดลงสักคราได้หรือ?

จางยวี่โหร่วยังไม่ทันได้มีเวลาที่จะพูดทั้งคนก็ถูกอุ้มขวางขึ้นมาโดยตรงหลังจากนั้นวางลงบนเตียงแล้ว

มองดูนางสวมใส่เบาบางลักษณะเสื้อผ้าเย็นสบายดวงตาของเขาพลันเปลี่ยนเป็นลึกซึ้ง

ดูไปแล้วพระชายาที่รักได้เตรียมพร้อมอย่างดีมานานแล้วถ้างั้นเปิ่นหวังจะไม่ทำให้พระชายาผิดหวัง”

อะไรเป็นอะไรกันเขาเพิ่งกลับมาหรือว่าไม่มีอะไรจะพูดกับนางหรือขึ้นมาถึงก็จะทำเรื่องนี้?

ถ้าเขาไม่มีนางยังมีวาจาคิดจะพูดกับเขา

แต่สายเกินไปแล้วเพราะเขาได้ถอดเสื้อผ้าบนร่างของตนเองสามสี่ห้าทีผู้เป็นวิทยายุทธ์นี่แตกต่างกันจริงๆทำอะไรก็คล่องแคล่วว่องไวไร้เทียมทานไปหมดชั่วพริบตาเดียวเสื้อผ้าก็กระจัดกระจายไปทั่วพื้น

ในขณะที่จางยวี่โหร่วจ้องตะลึงอ้าปากค้างร่างนางก็ได้ถูกเขากดทับไว้เบื้องล่างชุดกระโปรงผ้าบางเบาบนร่างนั้นก็ได้จากนางไปด้วย

ไม่ได้มิอาจเป็นเช่นนี้!

“เจ้า...ไม่เอา...”นางเพิ่งเรียกออกไปคำเดียวจูบอันร้อนแรงก็ได้กดทับลงมาราวกับปูพรมคลุมฟ้าไว้หมดแย่งชิงเอาการหายใจของนางไปหมดสิ้น

ทุกครั้งเขาล้วนเป็นเช่นนี้“สำเร็จในคราเดียว”ไม่ถึงคราที่นางได้ตอบสนองอะไรออกมาโดยสิ้นเชิงก็ถูกเขาพาเข้าไปแล้วในบัดดล

แต่คราวนี้จางยวี่โหร่วยังได้ค่อยๆหาสติกลับมาได้เล็กน้อยในความร้อนรนของเขา

“เจ้า...เดี๋ยวก่อนข้ามีเรื่องจะพูดกับเจ้า!”“มีเรื่องอะไรรอพรุ่งนี้ค่อยคุยตอนนี้หน้าที่ของเจ้าก็คือปรนนิบัติรับใช้เปิ่นหวังดีๆ”

นังหนูนี่รู้ว่าอะไรเรียกว่า“ธนูพาดบนคันศรมิอาจไม่ยิง”หรือไม่?ใครให้ทุกครั้งเวลาที่เขาได้เห็นนาง นางมักแสดงท่าทีเย้ายวนเขาออกมาจนเขาไม่สามารถควบคุมได้อย่างสิ้นเชิง

แม้กระทั่งนางนั่งอยู่ที่นั่นอย่างเงียบๆเขาก็รู้สึกว่าเป็นการยั่วยวนชักนำอันไร้เสียงชนิดหนึ่งจางยวี่โหร่วยังสามารถพูดอะไรได้

เวลาอื่นก็แล้วกันไปเถอะแต่คราวนี้เกิดเรื่องค่อนข้างเร่งด่วนมากจริงๆนางต้องปรึกษากับเขาทันทีแน่นอนมิฉะนั้นปล่อยให้ตามใจเขาเช่นนี้ต่อไปอีกสักพักนางต้องถูกเขาป่วนจนเหนื่อยสลบไปพรุ่งนี้ก็ไม่เจอเขาอีกแล้ว

จางยวี่โหร่วไม่ได้ให้ความร่วมมือสักนิดต่อต้านปฏิเสธมาตลอดผู้ชายถูกนางต่อต้านจนหมดอารมณ์สนุกไปหมดสิ้นรู้สึกหมดความสนุกสนานถึงขีดสุดได้แต่เพียงหยุดลงก่อนชั่วคราว

“ที่แท้เจ้าเป็นอะไรไปแล้ว?”จางยวี่โหร่วตอนนี้เสื้อผ้าสวมใส่ไม่เรียบร้อยเหนื่อยหอบแฮ่กแฮ่กสีหน้ายังประดับไว้ด้วยรัศมีรอยสีแดงอันมีเสน่ห์ได้เห็นนางแบบนี้ผู้ชายได้แต่รู้สึกว่าลำคอแน่นจุกไปทันทียิ่งไม่อยากปล่อยนางไปอย่างง่ายดายแล้ว

“วันนี้หลิงจือมาบอกข้าว่าฮ่องเต้จะมีพระราชโองการพระราชทานอภิเษกสมรสให้องค์รัชทายาทและเฉินซูเสียนแล้ว”