พลิกปฐพี ชายาไร้ใจ นิยาย บท 138

ตอนที่ 138 ฆ่าจางอวี่โหร่ว

อยู่ๆ เขาก็จับลงที่บ่าทั้งสองของนาง จากนั้นก็มองไปที่ตัวของนางด้วยความหนักแน่น

ก่อนหน้านี้เป็นความผิดของเขา ทั้งที่เห็นนางค่อยๆ ก้าวถลำลึกลงไปแต่กลับไม่ได้หยุดยั้ง สุดท้ายไม่อาจจะให้นางใช้ชีวิตในความฝันได้อีกแล้ว

“เย่นอิ่ง เจ้าฟังข้า ถ้าหากในใจของเขามีเจ้าจริง เขาคงไม่อาจทำกับเจ้าโหดร้ายเช่นนี้ ตอนนี้เขาครองรักอยู่กับจางอวี่โหร่วทุกวัน ข้าว่าเขาลืมเลือนไปแล้วว่าอะไรคือแค้นของแคว้นและตระกูล! หากเขาไม่ยืดยัดอีกต่อไป พวกเรากระทำเช่นนี้จะมีความหมายใด เจ้ารีบตาสว่างเถอะ!”

ถ้าแม้แต่น้องสาวเขาก็ไม่เหลือแล้ว ก็อย่าได้พูดถึงการแก้แค้นเลย

คนตายไม่ได้อยู่มานานแล้ว ถ้าหากแม้แต่ครอบครัวเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่ เขาก็ยังรักษาไว้ไม่ได้ เขาจะไม่รู้สึกผิดต่อพ่อแม่ที่ตายจากไปแล้วได้อย่างไร เขาให้สัญญาเอาไว้แล้วว่าจะต้องดูแลน้องสาวให้ดี

“เงียบเสีย เขาเป็นความหวังของแคว้นแย่ เขาไม่อาจลืมภารกิจสำคัญเหล่านั้น เพียงแต่......ตอนนี้เขาถูกจางอวี่โหร่วทำให้ลุ่มหลงไป ใช่แล้ว เป็นเพราะคนชั่วสมควรตายนั่น ขอเพียงนางตาย ท่านอ๋องจะต้องกลับมาเป็นดังเดิมแน่”

ภายในใจของเย่นอิ่ง ชายหนุ่มผู้นั้นเป็นดั่งเทพเจ้า และภาพลักษณ์ของเทพเจ้านั้นไม่อาจจะลบล้างทำลาย ไม่อาจจะฝ่าฝืน ดังนั้นแน่นอนว่านางไม่ยินยอมให้ใครมากล่าวว่าเขาไม่ดีแม้แต่น้อย ต่อให้ใครคนนั้นจะเป็นพี่ชายแท้ๆ ของนางเองก็ตาม!

“ท่านพี่!” อยู่ๆ นางก็จับเข้าที่มือของเขา “ท่านคิดหาวิธีฆ่าหญิงผู้นั้นเถอะ ท่านจะต้องฆ่านางเสีย ท่านจะต้องคิดหนทางช่วยเขาขจัดภัย หญิงสาวเช่นนั้นไม่อาจจะปล่อยให้อยู่เคียงกายเขา”

“แต่ว่า.......ตอนนี้นางเป็นชายา ดูเหมือนว่าท่านอ๋องจะใช้ประโยชน์จากนางเพื่อแผนการ ถ้าหากพวกเราลงมือตอนนี้......” เห็นได้ชัดว่าเย่นหลินลังเลเป็นกังวลขึ้น

“แผนการอะไร หรือว่าอาศัยเพียงความสามารถของเราในตอนนี้จะไม่สามารถทำลายหนานหชู่ได้หรือ? แม้ว่าหญิงสาวนางนั้นจะไม่ปรากฏตัวออกมา พวกเราก็สามารถบรรลุเป้าหมายได้อย่างแน่นอน เพียงแต่ต้องเปลี่ยนวิธีการเท่านั้น ต่อให้หญิงสาวนางนั้นตายไป ทุกอย่างก็ยังทำตามแผนการต่อไปได้!”

ว่าไปแล้วก็มีเหตุผลอยู่ ความจริงตลอดที่ผ่านมาเขาก็ไม่ได้รู้สึกว่าการมีอยู่ของจางอวี่โหร่วจะมอบการช่วยเหลือมากมายอะไรแก่พวกเขา

อีกทั้งช่วงนี้ความคิดของท่านอ๋องนับวันก็ยิ่งอยากจะเข้าใจ

“เรื่องนี้หากจะลงมือทำแล้วก็ไม่ใช่เรื่องง่าย หากถูกท่านอ๋องรู้เข้า......” เย่นหลินพูดออกมาด้วยความลังเลเล็กน้อย

เพราะว่าเย่นอิ่งไม่ได้ปกป้องจางอวี่โหร่วให้ดีจึงถูกท่านอ๋องทำลายความสามารถทางการต่อสู้ไป ถ้าหากเขาฆ่าจางอวี่โหร่วจริงๆ เช่นนั้นแล้วจะมีจุดจบเช่นเดียวกันหรือ?

เขาไม่กังวลที่จะตาย แต่ว่าเย่นอิ่งล่ะ ท่านอ๋องจะปล่อยนางไปหรือ?

“ท่านพี่ ท่านอย่าได้ลังเลอีกเลย ถ้าหากว่าท่านอยากให้ข้ามีชีวิตต่อ ท่านก็ต้องไปฆ่านางให้ข้า!”

ตอนนี้นางมีความเชื่อเพียงหนึ่งเดียว นั่นก็คือการทำให้จางอวี่โหร่วตายเสีย!

หากนางทำเรื่องนี้ให้สำเร็จไม่ได้ นางก็ต้องทำให้พี่ชายของนางทำให้สมใจปรารถนา

แต่ว่านางเห็นแก่ตัวเกินไปแล้ว หากเรื่องนี้ถูกล่วงรู้เข้า เย่นหลินก็จะต้องตายอย่างแน่นอน นางไม่สนใจว่าพี่ชายในสายเลือดของตัวเองจะต้องตายเสียหน่อยหรือ?

เมื่อเห็นว่าเขาไม่สามารถรับประกันอะไรกับนางได้ อยู่ๆ เย่นอิ่งก็หยิบเศษแก้วคมจากบนพื้นขึ้นมา จากนั้นก็กดลงที่ลำคอของตนเอง

เพียงลากผ่านไปเบาๆ เลือดสดก็ไหลออกมาในทันที ตอนนี้ใบหน้าของนางเปื้อนไปด้วยรอยเลือด รวมกับสีหน้าที่บ้าคลั่งของนางในตอนนี้แล้วช่างดูน่ากลัว

“น้องสาว เจ้าอย่าได้ทำอะไรโง่เขลาเชียว!” เมื่อเย่นหลินเห็นท่าทางของนางก็ต้องตกใจขึ้นจนหน้าเปลี่ยนสีในทันที เขารีบร้อนอยากจะเข้าไปห้าม แต่ว่าในตอนนั้นเอง นางกลับพูดออกมาเสียงดัง

“ข้ากับจางอวี่โหร่วไม่อาจจะอยู่บนโลกเดียวกันได้ ถ้าหากไม่ใช่นางที่ตาย ข้าก็ต้องตาย! หากท่านไม่ช่วยข้าฆ่านาง ตอนนี้ข้าก็จะตายต่อหน้าท่าน!”