พลิกปฐพี ชายาไร้ใจ นิยาย บท 19

ตอนที่ 19 สวมเสื้อคุมที่เปียกน้ำแล้วคิดอยากจะทำอะไรก็ทำ

แสงสว่างลางๆทำให้บรรยากาศเต็มไปด้วยความรัก คนที่อยู่ตรงหน้าเป็นหญิงสาวงดงามที่พึ่งออกมาจากอ่างน้ำ เหมือนดอกไม้ที่กำลังรอการเบ่งบาน รอให้คนมาเด็ด

เสื้อที่บางบดบังอะไรไว้ไม่อยู่เลย ใส่แบบนี้ยั่วคนยิ่งกว่าไม่ใส่ ดูแล้วทำให้คนบ้าคลั่ง

ผู้ชายหยิบผมช่อเล็กๆที่อยู่บนหัวไหล่ของนาง แล้วเอามาดมที่จมูก รู้สึกหอมอบอวลมาก

“สวมเสื้อคุมที่เปียกน้ำแล้วคิดอยากจะทำอะไร” เขาอ่านกลอนออกมาเบาๆ

“อะไรนะ?”จางยวี่โหร่วมองเขาด้วยความไม่เข้าใจ เวลาแบบนี้แล้ว เขากลับยังมีอารมณ์มาแต่งกลอน ดูท่าอารมณ์ดีไม่น้อยเลย

“ชายาที่รักรู้ไหมว่าบทต่อไปของกลอนนี้คืออะไร?”

มองความคมลึกของแววตาเขาแล้ว จางยวี่โหร่วก็รู้ขึ้นมาในใจ ต้องไม่ใช่คำพูดที่ดีแน่ นางไม่ต้องคิดก็รู้

นางปิดปากแน่นไม่ได้พูดอะไร อารมณ์ของเขาก็ถือว่าดี ไม่ได้รู้สึกแย่เพราะผลกระทบจากนางเลย

“ให้เจ้าทำตามความรู้สึก”

จางยวี่โหร่วเรียนรู้กลอนมาตั้งแต่เด็ก ไม่มีทางไม่รู้ความหมายของกลอนพวกนี้ หลังจากที่นางคิดความหมายโดยนัยออกแล้ว หน้าของนางก็แดงไปหมดเลย

“เจ้า.....เจ้านักเลง” ถึงนางจะยอมแค่ไหน ก็ทนไม่ได้ที่โดนแซวแบบนี้

“ชายาที่รักพูดผิดแล้ว ข้ากำลังชมโฉมที่งดงามของเจ้าอยู่นะ ได้แต่งงานกับคนที่งามดั่งดอกไม้เช่นนี้ ข้ารู้สึกว่าถึงตายก็คุ้ม”

ถ้านางเหมือนที่เขาพูดจริง จางยวี่โหร่วก็ไม่โกรธและอายขนาดนี้หรอก

เขาอยากทำอะไรก็ทำตามใจชอบเลย นางไม่ต่อต้านแน่นอน แต่นางทนไม่ได้ที่โดนเขาเหยียดหยาม ราวกับว่านางเปรียบเหมือนโสเภณี ที่เขาสามารถทำอะไรกับนางก็ได้

สีหน้าของนางเยือกเย็น “ถ้าไม่มีธุระอะไร ก็เชิญท่านอ๋องกลับไปเถอะ ดึกมากแล้ว ข้าจะนอนแล้ว”

เพียงแค่ชั่วพริบตา สีหน้าของนางก็เปลี่ยนไปเลย แต่สีหน้าทั้งหมดของนางเขาล้วนเห็นหมด เป็นแมวป่าที่น่าสนใจจริงๆ

ดูอ่อนโยน แต่พอทำให้โมโห ก็จะขนลุกไปทั้งตัว ยื่นเล็บของตนเองออกมาปกป้องตนเอง ดูน่าสนใจกว่าที่เขาคิดไว้เยอะเลย

“ดูสถานการณ์ข้างนอกจะควบคุมไม่ค่อยอยู่แล้ว ข้ารู้สึกเป็นห่วงเลยมาเยี่ยมเจ้า แต่ตอนนี้ดูแล้วเหมือนจะคิดไปเอง ชายาที่รักใจของเจ้าช่างกว้างจริง ยังคงหลับได้ลงหรือ?”

ที่แท้ เขาอ้อมไปอ้อมมา ในที่สุดก็พูดเรื่องหลักสักที

จางยวี่โหร่วพูด “สิ่งที่ตลกที่สุดในโลกนี้ก็คือข่าวลือ โลกกว้างใหญ่มหาศาล ยังไงก็ไม่สามารถปิดปากใครได้ ถ้าข้าไปใส่ใจกับทุกการกระทำของผู้คน ก็เหมือนเสียเวลาและชีวิตของตนเองโดยเปล่าประโยชน์ เขาอยากพูดอะไรก็พูดไปเถอะ ยังไงสักวันข้าจะทำให้พวกเขากลืนสิ่งที่ตนเองพูดกลับไปเอง”

นางไม่สนใจข่าวลือ แต่นางแค่กังวลที่ตนเองจะไม่มีวิธีเปลี่ยนแปลงทุกอย่างและสถานการณ์ในตอนนี้ได้

“ชายาที่รักพูดถูก ดูท่าแล้วข้าจะคิดมากไปเองแล้วแหละ สำหรับเรื่องในอนาคต เจ้าได้วางแผนไว้อย่างละเอียดแล้ว ไม่ต้องการให้ข้าเป็นห่วงหรอก” ก็ไม่แปลก ในเมื่อนางสงบขนาดนี้ เกิดเรื่องใหญ่แบบนี้ก็ยังไม่กระต่ายตื่นตูม เป็นผู้หญิงที่ฉลาดและกล้าหาญจริงๆ