พลิกปฐพี ชายาไร้ใจ นิยาย บท 49

ตอนที่49 เครื่องหมายสีแดงที่น่าสงสัย

“ไม่ต้อง ข้า...เอ่อ...” จางยวี่โหร่วยังไม่ทันได้กล่าวคำปฏิเสธ จูบที่ร้อนแรงก็ได้กดทับลงมา ชิงเอาลมหายใจของนางไปโดยตรง

ไม่ได้ มิสามารถ เย่นอิ่งยังอยู่ข้าง ๆ น่ะ

เขาทำแบบนี้ไยมิใช่ให้เย่นอิ่งยิ่งแค้นเคืองนางมากขึ้น ถ้าคราวหน้าจะทำอะไรที่ยิ่งบ้าบอน่ากลัวมากขึ้นจะทำอย่างไรดี?

แต่นางไหนเลยจะต้านแรงของผู้ชายได้ ได้แต่ยอมรับให้เขาทำตามอำเภอใจ ในที่สุดร่างกายก็ได้อ่อนซบไปทั้งร่างในอ้อมอกของเขา

เย่นอิ่งได้มองดูจนดวงตาทั้งคู่มีไฟลุกโหมออกมา นิ้วมืองอแน่นจนกลายเป็นกำปั้น หล่อนไม่สามารถมองดูต่อไปได้อีก สะบัดแขนเสื้อจากไปโดยตรง

จางยวี่โหร่ว เจ้ารอให้ข้า บัญชีวันนี้ข้าต้องคิดดี ๆ กับเจ้าในภายหลังแน่นอน

ผู้ชายดูเหมือนจงใจระบายความโกรธความไม่พอใจทั้งหมดของตนล้วนประทับลงในจูบนี้หมด จางยวี่โหร่วที่น่าสงสารไหนเลยเป็นคู่ปะทะของเขา ในที่สุดในห้วงสมองใหญ่ก็ได้เป็นความว่างเปล่าทั้งผืน ถึงกับลืมแม้แต่การหายใจไปแล้ว

ในที่สุดเมื่อเขาปล่อยนาง นางจึงได้หอบหายใจคำโต คำแล้วคำเล่า ถ้านางกลั้นใจตายด้วยการถูกจูบจริง เช่นนั้นนาง จางยวี่โหร่ว จะต้องตกเป็นเป้าหัวเราะของหนานหชู่ทั้งหมดแน่นอน

รอจนนางได้สติกลับมาในที่สุด ไหนเลยยังมีเงาร่างของเย่นอิ่ง?

จางยวี่โหร่วที่รู้สึกลึกๆเห็นท่าไม่ดี จ้องมองผู้ชายที่เห็นได้ชัดว่าอิ่มหนำสำราญอย่างเห็นได้ชัดคนนี้ตรงหน้า เคียดแค้นจนแทบจะขึ้นหน้าไปควักเอาลูกตาของเขาออกมา

เขาจงใจอย่างเห็นได้ชัด!

“ทำไม พระชายาที่รักจ้องเปิ่นหวางแบบนี้ หรือว่าไม่พอใจกับทักษะการจูบของเปิ่นหวาง?”

ดูเขายังทำท่าทางจะกระโจนมาอีกครั้ง จางยวี่โหร่วรีบสั่นศีรษะสุดชีวิต ไหนเลยยังจะกล้าแสดงความคิดเห็นอะไรได้

“ไม่มี พอใจมากเพค่ะ” พอใจของนางเกือบจะตายจากการขาดออกซิเจนไปแล้ว

“ดีมาก วันข้างหน้าพระชายาที่รักก็ควรจดจำไว้ วาจาใดควรกล่าว วาจาใดไม่ควรกล่าว และถ้าเกิดเรื่องทำนองนี้ขึ้นอีกครั้ง ถ้าถึงเวลานั้นแล้ว...”วาจากล่าวถึงครึ่งหนึ่ง เขาหยุดเล็กน้อยทันที ฝังศีรษะเข้าไปในลำคอของนาง

“ซี๊ด...!” จางยวี่โหร่วสูดลมหายใจเย็นเข้าไปคำ ไอ้เจ้านี้ใช่เกิดปีจอหรือไม่!

ปวดมาก ต้องมีเลือดออกแล้วแน่ ๆ เขาเป็นคนวิปริตสุดขีดคนหนึ่งแน่ ๆ

จางยวี่โหร่วไม่อยากพูดเรื่องไร้สาระกับเขาอีกเลย รีบพุ่งปรู๊ดหนีไปแล้วโดยตรง

เจ้าหมอนี่ที่น่ารังเกียจ นางจะไม่ใส่ยาให้เขาอีก ดีที่สุดให้แผลของเขาเป็นหนอง เน่าเฟะหลุดออกมาเป็นไงเป็นกัน！

...

หลังจากที่จางยวี่โหร่วกลับไปตระกูลจาง โกรธจนครางฮือ ๆ ทั้งวัน

บ่าวรับใช้ทั้งหลายเห็นสีหน้าของนางล้วนหลบหนีไปไกลกันเอง แม้แต่เสี่ยวเฟิงก็ไม่กล้าถามนางว่าเกิดอะไรขึ้น มิฉะนั้นก็จะประสบแววตาประหารค้อนขวับหนึ่งครา

คุณหนูกลับมาจากพระตำหนักชิงผินอ๋องกลายเป็นแบบนี้ หรือว่านางกับท่านอ๋องทะเลาะกันแล้วหรือ?

ถ้ารู้แต่แรกไม่ว่ากล่าวอะไรก็ต้องติดตามคุณหนูไปด้วยกันอ่า แม้ว่าจะถูกรังแกแล้ว นางก็สามารถปกป้องคุณหนูดี ๆ ไว้ด้วย

จนถึงค่ำคืนแล้ว เสี่ยวเฟิงจึงได้พบเรื่องราวความเป็นมา

หลังจากได้เอาชุดนอนของจางยวี่โหร่วออกมาพาดไว้ที่ฉากกั้น ทดสอบน้ำอุ่นอีกครั้งแล้ว จึงได้ส่งเสียงเรียก “คุณหนูค่ะ น้ำกำลังอุ่นพอดี อาบน้ำได้แล้วค่ะ”

“อืม” จางยวี่โหร่วตอบรับเบา ๆ คำหนึ่ง แล้วเดินเข้ามา

ภายใต้การรับใช้ปรนนิบัติถอดเสื้อผ้าของเสี่ยวเฟิง เสื้อผ้าถูกถอดออกทีละชิ้น ๆ เผยรูปร่างที่ยั่วยวนผู้คนร่างหนึ่งออกมา

ผิวของจางยวี่โหร่วขาวผ่องมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในค่ำคืนภายใต้แสงระยิบระยับของไข่มุกราตรียิ่งสะท้อนเป็นสีขาว ราวกับผิวที่นุ่มละมุนสามารถคายน้ำออกมา อย่าว่าแต่ผู้ชาย กระทั่งเสี่ยวเฟิงสาวใช้เห็นแล้วก็ยังอดที่จะหน้าแดงมิได้