พลิกปฐพี ชายาไร้ใจ นิยาย บท 52

ตอนที่ 52 ชีวิตเธอช่างแข็งแกร่งมาก

ในบรรดาองค์ชายทุกคน คนที่เขาเกลียดชังมากที่สุดก็คือองค์ชายสองเป่ยจื่อหัว

แม้ว่าทุกคนล้วนเป็นโอรสของฮ่องเต้ แต่ฐานะมาจากต้นตระกูลของแม่ และเมื่อเขาเกิดมาก็ต้อยต่ำแล้ว

เสด็จแม่ของเขาลี่เฟยเป็นเพียงแค่หญิงสาวสามัญชนธรรมดาเท่านั้น แต่เสด็จแม่ของเป่ยจื่อหัวซูเฟยเป็นถึงเจ้าหญิงของชนเผ่าที่มีสายเลือดสูงส่ง

เป่ยจื่อหัวนั้นเฉลียวฉลาดมาตั้งแต่เด็กและเก่งกว่าเขามาก ไม่ว่าจะเป็นรูปร่างหน้าตาและพรสวรรค์ล้วนอยู่เหนือเขาทั้งสิ้น

บรรดาข้าราชการทุกคนในราชสำนักล้วนพูดชื่นชมองค์ชายสองอย่างอดไม่ได้ บอกว่าเขาเป็นอัจฉริยะที่มีพรสวรรค์และเป็นความโชคดีของบ้านเมือง

ตอนแรกเสด็จแม่เตือนเขาว่า องค์รัชทายาทไม่ได้เป็นอุปสรรคสำหรับเขา องค์ชายสองถึงจะเป็นภัยคุกคามที่ใหญ่ที่สุดต่อการแย่งชิงบัลลังก์ของเขา หากเขาแต่งงานกับจางยวี่โหร่วและได้รับการสนับสนุนจากตระกูลจาง เช่นนั้นก็จะไม่มีใครกล้าเป็นศัตรูกับเขาในราชสำนักอีกเลย

ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจลงมือก่อนอย่างรวดเร็ว ถึงสามารถได้รับความรักของจางยวี่โหร่วในที่สุด จนรู้สึกว่าตั้งแต่เล็กจนโต ในที่สุดเขาก็เอาชนะองค์ชายสองได้อย่างสมบูรณ์

แต่ต่อมาเขาถึงจะรู้ว่า จางยวี่โหร่วกับเป่ยจื่อหัวมีความสัมพันธ์เป็นพี่น้องกันมากกว่าและไม่ได้มีความรู้สึกระหว่างชายหญิงแต่อย่างใด แม้ว่าจางยวี่โหร่วจะแต่งงานกับเขา องค์ชายสองก็ไม่ได้เสียใจ นั่นยิ่งทำให้เขารู้สึกว่าถึงแม้ตัวเองจะชนะก็ไม่มีความสุขมากขนาดนั้น

ต่อมาเมื่อคิดว่า การแข่งขันรอบสุดท้ายระหว่างพวกเขาก็คือราชบัลลังก์แล้ว หากเขาแย่งชิงตำแหน่งราชบัลลังก์และได้ครอบครองแผ่นดินหนานหชู่ทั้งหมด เช่นนั้นก็คือการเอาชนะเขาได้อย่างสมบูรณ์แบบ

เฮ้อ...ช่างเถอะ ก็แค่ผู้หญิงคนเดียวเท่านั้น

สำหรับเขาแล้วจางยวี่โหร่วนั้นยังค่อนข้างสำคัญ และหลินจือก็เป็นแค่ผู้หญิงที่เขาเคยไม่ต้องการมาก่อน ถึงแม้เป่ยจื่อหัวจะได้ครอบครองคนก็จะซุบซิบนินทาอย่างแน่นอน เมื่อคิดได้เช่นนั้นในที่สุดเขาจึงใจเย็นลงเล็กน้อย

ในขณะนั้น จางยวี่โหร่วก็เปลี่ยนหัวข้อพูดคุยมาที่เขา

“ องค์ชายสาม ท่านว่าใช่หรือไม่? ”

เป่ยจื่อห้าวพยักหน้าในทันที “ คุณหนูหลินรูปร่างหน้าตาและความสามารถเพียบพร้อมทั้งสองด้าน ข้าก็ไม่เคยเห็นองค์ชายสองชื่นชอบผู้หญิงคนไหนเช่นนี้มาก่อนเลย หากองค์ชายสองชอบคุณหนูหลินจริงๆ เช่นนั้นข้าก็คงรู้สึกปลื้มใจแทนเขา ”

จางยวี่โหร่วช่างฉลาดหลักแหลมยิ่งนัก สองสามประโยคก็ช่วยแก้ไขสถานการณ์ให้หลินจือได้

ถ้าหากคราวหลังเขายังถามคำถามแบบนี้ให้หลินจือลำบากใจหรือยังมีเจตนาอะไรอีก เช่นนั้นก็คงจะหมดคำพูดจริงๆแล้วล่ะ

จ้าวซินซินก็วางใจลงในทันที ไม่สนใจว่าจางยวี่โหร่วจะเป็นอย่างไร อย่างน้อยหลินจือก็ไม่ได้เป็นภัยคุกคามต่อเธอแล้ว

ตอนนี้จางยวี่โหร่วก็แค่ถูกจำกัดขอบเขตกับเป่ยจื่อห้าวไว้อยู่เท่านั้น

หากเขามาเจอเธอ เธอจะไม่ปฏิเสธอย่างแน่นอน แต่จะให้เธอเอาอกเอาใจเขาก่อน นั่นก็คงเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้

ถึงอย่างไรในใจของเธอก็รู้ดีว่า ไม่ว่าอย่างไรเป่ยจื่อห้าวก็จะไม่มีวันปล่อยตระกูลจางไปแน่ ไม่อย่างนั้นหากเขาต้องการสืบทอดราชบัลลังก์ เกรงว่าคงจะยากยิ่งขึ้นไปอีก นอกเสียจากจะใช้กำลังในมือของเขาบีบบังคับโดยตรง แต่หากเป็นเช่นนั้นเมื่อถึงตอนนั้นก็คงจะพบเจอกับจุดจบของคนที่กบฏต่อแผ่นดิน หากไม่ถูกบีบบังคับจนไปถึงจุดนั้น เชื่อว่าเขาก็คงจะไม่เลือกเส้นทางนี้เป็นแน่

ดังนั้นต่อให้ตอนนี้จางยวี่โหร่วจะทำให้เขาเกิดความอยากมากแค่ไหน เขาก็ต้องยอมรับแต่โดยดี

หลังจากที่หาข้ออ้างทำให้เป่ยจื่อห้าวกับจ้าวซินซินจากไปได้แล้ว ในเวลานี้ก็เหลือเพียงแค่หลินจืออยู่ที่นี่เพียงคนเดียว

ขณะที่พวกเขาเพิ่งจะจากไป หลินจือก็คุกเข่าลงกับพื้นและก้มหัวลงในทันที