พลิกปฐพี ชายาไร้ใจ นิยาย บท 57

ตอนที่ 57 คำสารภาพของเป่ยจื่อหัว

“ องค์ชายสองพูดเกินไป ข้าเพียงแค่ออกมาผ่อนคลายจิตใจกับพระชายาของข้า ไม่ได้คาดว่าจะเดินมาถึงที่ตำหนักสองได้ เป็นเพราะความไม่ระวังของข้าเอง จึงไม่ได้เตรียมของขวัญเล็กๆมาให้ ”

จางยวี่โหร่วเห็นเขาวางตัวเย่อหยิ่งเย็นชาและยังนั่งอยู่บนที่นั่งของเจ้าของบ้าน โดยไม่มีจิตสำนึกของแขกเลยสักนิด และไม่ได้มีท่าทางถ่อมตัวเหมือนอย่างที่เขาพูดเลย เธอจึงอดไม่ได้ที่จะดูหมิ่นเล็กน้อยอยู่ในใจ

ยังดีที่ท่านพี่จือหัวไม่ได้คิดเล็กคิดน้อยกับเขา และยังสามารถรักษารอยยิ้มที่สุภาพอ่อนโยนได้

เพียงแต่ น้ำเสียงของเขาช้าลงเบาๆ จากนั้นพูดว่า “ ท่านอ๋องพูดเช่นนี้ข้าเกรงว่ามันจะเร็วไปเล็กน้อย จากที่ข้าทราบ ข้อตกลงสามเดือนนั้นเป็นข้อตกลงที่ท่านอ๋องกับองค์ชายสามปรึกษากันในตอนแรก สุดท้ายแล้วน้องโหร่วเอ๋อร์จะแต่งงานกับใคร ก็ยังไม่อาจรู้ได้ ”

เขาเห็นจางยวี่โหร่วเป็นน้องสาวมาโดยตลอด แน่นอนว่าไม่สามารถเห็นเธอถูกรังแกได้

ยิ่งไปกว่านั้นอ๋องชิงผินยังหยิ่งยโส ไม่เห็นใครอยู่ในสายตา และยังมีชื่อว่ากลืนกินภรรยาอีก เป่ยจื่อหัวจึงไม่อยากให้เธอแต่งงานกับเขา

เพียงแต่เขารู้สึกว่า หากตระกูลจางยื่นมาเข้ามาจัดการเรื่องนี้คงจะมีประโยชน์มากกว่าเขา ดังนั้นเขาจึงไม่ยุ่งเรื่องนี้เท่าไหร่

“ งั้นรึ? ดูเหมือนว่าองค์ชายสองจะไม่มีความเชื่อมั่นในตัวข้า ที่รัก เจ้าต้องแสดงให้องค์ชายสองเห็นสักครั้งหน่อยแล้วล่ะ! ” เขามองจางยวี่โหร่ว สายตาจับจ้องไปที่เธออย่างจริงจัง แววตาไร้ความหมายลึกซึ้งใดใด

สองคนนี้...เหตุใดจึงไม่ลงรอยกันเพราะเรื่องของเธอล่ะ ตอนนี้ควรจะพูดคุยกันเรื่องของหลินจือไม่ใช่เหรอ?

เธอใจลอยอยู่ครู่หนึ่ง ข้อมือก็ปวดขึ้นมา เงยหน้าขึ้น ก็เจอกับสายตาไม่พอใจของชายหนุ่ม ตำหนิเธอที่ไม่ให้ความร่วมมืออย่างเห็นได้ชัด

พอคิดๆดูแล้ว หากเธอไม่แสดงอะไรออกเลย เป็นไปได้ที่ผู้ชายไร้ยางอายคนนี้อาจจะใช้วิธี ‘สุดขั้ว’ มาพิสูจน์

จางยวี่โหร่วพูดอย่างยอมรับว่า “ เอ่อ...ท่านพี่จื่อหัว ในเมื่อข้าได้เข้าพิธีแต่งงานกับท่านอ๋องชิงผินแล้ว เช่นนั้นเท่ากับว่าเป็นพระชายาของเขา ”

“ แต่องค์ชายสาม... ” เป่ยจื่อหัวมองเธออย่างตกตะลึงและรับไม่ได้อย่างเห็นได้ชัด

ด้วยนิสัยของโหร่วเอ๋อร์ ไม่มีใครสามารถบังคับเธอให้ทำอะไรได้ ตอนนี้เธอหมายความว่าตัดสินใจที่จะอยู่กับอ๋องชิงผินแล้ว? แล้วน้องชายของเขาล่ะ?

“ ผู้หญิงคนหนึ่งจะแต่งงานกับสามีสองคนได้อย่างไร ทำได้เพียงแค่พูดว่าสวรรค์ลิขิตคน ข้ากับองค์ชายสามถูกกำหนดให้ไม่ได้อยู่ด้วยกัน ”

ในฐานะพี่ชาย ได้รู้ว่าน้องชายของตัวเองนั้นจะต้องรอไปโดยเปล่าประโยชน์อย่างกะทันหัน ในใจของเขาจึงต้องไม่สบายใจมากแน่

แต่เรื่องมาอยู่ต่อหน้าแล้ว ในเมื่อนี่เป็นสิ่งที่ยวี่โหร่วเลือก แน่นอนว่าเขาก็ไม่สามารถพูดอะไรได้

เขาถอนหายใจอย่างจำใจเล็กน้อย “ ไม่รู้ว่าเมื่อถึงตอนนั้นองค์ชายสามจะรับได้ไหม”

เป็นเพราะจางยวี่โหร่วเข้าใจนิสัยของเป่ยจื่อหัวและรู้ว่าเขาจะไม่ใช่คนปากพล่อย ดังนั้นจึงไม่ถือสาที่จะเปิดเผยเรื่องนี้ต่อหน้าเขา

ตอนนี้พูดคุยมาถึงตรงนี้แล้ว นับว่าช่วยจางยวี่โหร่งได้อย่างมาก เดิมทีแล้วเธอยังคิดอยู่ว่าจะหาเวลาที่เหมาะสมเอ่ยปากพูดอย่างไรดี

“ องค์ชายสามฐานะสูงส่ง หญิงสาวที่ต้องการแต่งงานกับเขามากมายนับไม่ถ้วน เขาจะพบผู้หญิงที่ดีกว่าข้าในอนาคตอย่างแน่นอน ”

สายตาของเธอเหลือบมองไปที่หลินจือ จากนั้นก็ยิ้ม “ ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้องค์ชายสามก็เป็นที่ดึงดูดความสนใจอย่างแน่นอน ในวันงานฉลองพระราชวังวันนั้นเมื่อน้องหลินเต้นรำ ก็ได้เต้นเข้าไปถึงส่วนลึกในหัวใจขององค์ชายสาม ในตอนนั้นน้องหลินขึ้นเกี้ยวเจ้าสาวผิดกับข้าและถูกพาไปที่ตระหนักสาม แต่ตอนนี้เกรงว่าเขาคงจะเสียใจและต้องการน้องหลินหญิงงามที่สวยหยาดเยิ้มกลับไปแล้วล่ะ ”

หลังจากที่เป่ยจื่อหัวได้ยินประโยคนี้ สีหน้าก็เปลี่ยนไปในทันทีและรีบมองไปที่หลินจืออย่างเป็นกังวล

“ จือเอ๋อร์ จริงหรือ? ”

ตามแผนการที่จางยวี่โหร่งบอกกับเธอล่วงหน้า หลินจือจึงทำได้เพียงพยักหน้าเท่านั้น “ คิดดูแล้ว องค์ชายสามคงจะแค่เห็นแก่ท่านพี่ยวี่โหร่วจึงเห็นใจข้าเท่านั้นเอง ตอนนี้ชื่อเสียงของข้าถูกทำลายไปแล้ว ไม่เพียงแต่เคยมีสัญญาการแต่งงานกับท่านอ๋องชิงผิน แต่มายังแต่งงานผิดเข้าตำหนักสาม ในชาตินี้คงถูกกำหนดไม่ให้มีโชคชะตาอีกแล้ว องค์ชายสามจิตใจดีงาม คงจะเพราะทนไม่ได้ที่เห็นข้าถูกนินทาเช่นนั้น จึงพูดเช่นนี้ออกมาช่วยข้าเท่านั้น ”

แน่นอนว่าพวกเธอไม่สามารถพูดสิ่งไม่ดีเกี่ยวกับเป่ยจื่อห้าวได้ และยังจงใจพูดให้เขาดูเป็นคนที่มีน้ำใจและใจกว้าง

เป่ยจื่อหัวรู้สึกร้อนใจทันที ถึงแม้เป่ยจื่อห้าวที่เป็นน้องชายของเขาไม่ได้ผิดอะไร แต่ตอนนั้นเขาปล่อยหลินจือไปแล้วนี่ ตอนนี้กลับต้องการแต่งงานกับเธอ นี่มันอะไรกันแน่?

เขาพูดว่าคนที่เขารักคือจางยวี่โหร่วไม่ใช่เหรอ เช่นนั้นเขาก็ไม่จำเป็นต้องรับผิดชอบหลินจือ นั่นเป็นเพียงแค่ความผิดพลาดเท่านั้นเอง

“ แล้วในใจของเจ้าคิดอย่างไร? ” ในตอนนี้เขายังสนใจเรื่องของจางยวี่โหร่วกับหันยี่ฉีที่ไหนกัน เขามองหลินจือและรีบถามทันที