พลิกปฐพี ชายาไร้ใจ นิยาย บท 66

ตอนที่66 ไร้สมอง

“ใครทำคนนั้นก็ต้องรับผิดชอบ อาการบาดเจ็บของคุณหนูเฉินเป็นเพราะข้า ข้าตั้งใจจะมาอธิบายเรื่องราวแก่ฝ่าบาท”

เอ๋......แม้ว่าตอนนี้เขาจะตามจีบจางอวี่โหร่วด้วยกันกับองค์ชายสาม และก็ยังใส่ใจเธอเป็นอย่างมาก แต่ที่ผ่านมาเขาก็ไม่ใช่คนที่ชอบเข้าไปยุ่งกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง ดังนั้นอย่าได้พูดถึงเรื่องทำร้ายผู้หญิงเลย

เป่ยจื่อหัวที่อยู่ข้างๆ รีบร้อนอธิบายขึ้นมา : “ท่านพ่อ ลูกสามารถเป็นพยานได้ เรื่องราวทั้งหมดมีเหตุมีผล เป็นเพราะคุณหนูเฉินบุกเข้ามาในห้องส่วนตัวที่น้องอวี่โหร่วกำลังรับประทานอาหารอยู่ จึงเกิดการทะเลาะเบาะแว้งขึ้นมา คุณหนูเฉินก็ไม่สนใจคนอื่นมากไปหน่อย เห็นได้ชัดว่าทำผิดกฎ และยังกระทำรุนแรงอีก ถ้าหากไม่ใช่เพราะลูกและท่านอ๋องชิงผิงมาถึง ก็ไม่รู้ว่าน้องอวี่โหร่วจะถูกทำร้ายจนถึงขนาดไหน”

บางทีหากคนอื่นพูดก็อาจจะเข้าข้างฝั่งของตัวเอง แต่ว่าคำพูดของเป่ยจื่อหัวกลับมีน้ำหนักมาก เขาคือลูกชายของฮ่องเต้ และเป็นลูกชายที่ฮ่องเต้ภาคภูมิใจที่สุด เขาไม่มีทางจะโกหก

เพียงแต่คำพูดนี้ก็เป่ยจื่อหัว กลับทำให้เฉินซูเสียนเสียใจอย่างสุดซึ้ง และทำให้เฉินกั๋วกงเกิดความเคืองแค้นในใจด้วย

องค์ชายรองบ้านี่ไม่รู้จักอะไรควรไม่ควรเอาเสียเลย ก่อนหน้าที่เขากระทำดีกับเขาหลายต่อหลายครา หากเขาไม่รับน้ำใจก็ไม่เป็นไร แต่ก็ไม่ควรจะข้ามคนล้มเช่นนี้ ช่างน่าเสียดายความจริงใจที่ลูกสาวของเขามีให้จริงๆ

“หัวเอ๋อร์ เหตุใดเจ้าเองก็เข้าไปเกี่ยวโยงกับเรื่องนี้ด้วย?”

เป่ยจื่อหัวรีบร้อนยกมือขึ้นประสานกันที่ด้านหน้าเพื่อเอ่ยแจ้ง : “เป็นเช่นนี้ ในวันนั้นลูกได้ยินว่าที่หอเทียนเซียงมีพ่อครัวมาจากเจียงหนาน สามารถทำอาหารที่รสชาติยอดเยี่ยมชนิดหนึ่งได้ ดังนั้นก็เลยอยากจะไปลิ้มลอง แต่อยู่ๆ กลับได้ยินเสียงความวุ่นวายหนักหน่วงมาจากด้านบน และเกิดความประหลาดใจขึ้นจึงไปดู ใครจะรู้ว่าลูกจะบังเอิญเจอกับท่านอ๋องชิงผิง เขาเองก็ถูกเสียงความวุ่นวายดึงดูดเข้ามา พวกเราได้ยินผู้ดูแลของร้านบอกว่าอวี่โหร่วกับคุณหนูเฉินโต้เถียงกันอยู่ภายใน จึงรีบร้อนเข้าไป หลังจากนั้นก็เห็นว่าน้องอวี่โหร่วถูกนของสำนักเฉินกั๋วกงควบคุมเอาไว้ คุณหนูเฉิงก็กำลังลงมือลงโทษนางเป็นการส่วนตัว ท่านอ๋องชิงผิงโกรธมากจึงพลั้งมือทำร้ายคุณหนูเฉิน ท่านพ่อโปรดเข้าใจ”

คำพูดของเขาไม่เพียงแต่ทำให้เฉินซูเสียนตกอยู่ในจุดลำบาก แต่ยังไม่มีการไว้หน้าใดๆ แก่เธอด้วย

“หากเป็นเช่นนี้ มันก็เป็นเพราะเฉินกั๋วกงสอนลูกสาวได้ไม่ดีแล้ว”

“ไม่ ไม่ใช่เช่นนั้น” เมื่อเห็นสถานการณ์เป็นเช่นนี้แล้ว ใบหน้าของเฉินกั๋วกงก็ซีดเผือดขึ้นมา และพยายามอธิบายสุดชีวิต “ฝ่าบาทโปรดเห็นกระจ่าง ข้าดูแลตามใจลูกสาวจนเคยตัว นางมักจะดื้อดึงไปบ้าง แต่นางไม่กระทำอะไรรุนแรงเช่นนี้ ที่องค์ชายรองพูดเป็นเพียงเรื่องราวหลังจากที่พวกนางทะเลาะเบาะแว้งกันขึ้นแล้ว แต่ว่าทุกอย่างนั้นล้วนแต่มีเหตุผล เห็นได้ชัดว่าจางอวี่โหร่วเป็นฝ่ายเริ่มก่อน หรือว่าลูกข้าจะไม่อาจป้องกันตัวใดๆ ได้?”

มาถึงขนาดนี้แล้ว เขาก็ยังไม่ยอมรับความผิด

แน่นอนว่าไม่อาจจะยอมรับได้ ถ้าหากว่าเขายอมรับแล้วจริง หลังจากนี้สำนักเฉินกั๋วกงจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ไม่ใช่ว่าจะต้องต่ำลงไปกว่าตระกูลจางอีกระดับหรือ?

ฮ่องเต้คิด ก็ใช่ว่าจะไร้เหตุผล อย่างไรตบมือข้างเดียวก็ไม่มีทางดัง แม้ว่าเฉินซูเสียนจะก้าวร้าวเพียงใด นางก็ไม่น่าจะกล้าทำขนาดนั้น

และถ้าหากเพียงบุกเข้าไปก็ถูกทำร้าย หากเป็นใครก็คงจะโมโห การกระทำของเฉินซูเสียนก็ใช่ว่าจะไม่อาจเข้าใจ

หันยี่ฉีพูดขึ้นด้วยความเย็นเยียบ : “เฉินกั๋วกง ท่านน่าจะรู้จักการควรหยุดเมื่อถึงยามเหมาะสม พวกท่านกล้าทำร้ายผู้หญิงของข้า และตอนนี้ก็ยังกล้าพูดใส่ร้ายมากมาย ท่านคงจะไม่เห็นหัวข้าจริงๆ วันนี้ ข้าจะทำให้ท่านเข้าใจกระจ่าง”