พลิกปฐพี ชายาไร้ใจ นิยาย บท 75

ตอนที่75 ตัดลิ้น

สัญญาพนัน? สัญญาพนันอะไร?

ไม่เพียงแต่เฉินกั๋วกงแม้แต่คนตระกูลจางล้วนแสดงสีหน้าสับสนออกมา โหร่วเอ๋อร์ได้ทำสัญญาข้อตกลงกับเฉินซูเสียนมาก่อนตั้งแต่เมื่อไร พวกนางไม่ใช่ต่างเข้ากันไม่ได้ดุจน้ำกับไฟหรอกหรือ?

“เจ้าคิดจะเอาไง?” เฉินซูเสียนเอ่ยปากพูดด้วยเสียงสั่น

“ข้าเพียงหวังว่าคุณหนูเฉินจะรักษาคำมั่นสัญญาของตนเอง”

รักษาคำมั่นสัญญา? นั่นไยมิใช่ให้หล่อน...

ภายใต้แววตาส่งสัญญาณของจางยวี่โหร่ว เสี่ยวเฟิงเข้าใจทันที หลังจากนั้นถอยลงไปแล้ว

หล่อนก็ถือถาดใบหนึ่งมาอย่างรวดเร็ว ในนั้นวางผ้าสีขาวสี่เหลี่ยมผืนหนึ่ง บนผ้าขาววางกริชที่ส่องประกายเย็นยะเยือกเล่มหนึ่งไว้

ถูกแสงจากดวงอาทิตย์สาดส่องเช่นนี้ไปครา ยิ่งแสดงให้เห็นถึงประกายเย็นอันคมเฉียบ ทำให้คนอดที่จะกลัวไม่ได้

ตอนนี้เฉินกั๋วกงมิอาจควบคุมความโกรธของตนเองไว้ได้แล้ว เขาตะโกนด่าเสียงดังโดยตรงว่า “จางยวี่โหร่ว เรามาที่นี่วันนี้ ได้ขอโทษไปแล้ว ความโกรธของเจ้าก็ระบายแล้ว เจ้ายังคิดจะทำอะไรธิดาข้า? คิดหรือว่าตำหนักเฉินกั๋วกงเรารังแกแกล้งได้ง่ายหรือ? ข้าจะไม่ยอมให้เจ้าทำร้ายธิดาของข้าเด็ดขาด”

แต่จางยวี่โหร่วมองก็ไม่มองหล่อนสักครา แววตาจับจ้องมองไปยังทิศทางของเฉินซูเสียนอย่างตรงแน่ว

“คุณหนูเฉิน เชิญเถอะ!”

“ไม่ ไม่ !” เฉินซูเสียนสั่นศีรษะอย่างสุดชีวิต จู่ ๆ หล่อนคุกเข่าลงอีกครั้งทันที แววตาเต็มไปด้วยคำวิงวอน “จางยวี่โหร่ว ข้ารู้ว่าข้าผิดแล้วจริง ๆ ภายหน้าข้าไม่กล้าต่อกรเจ้าอีกแล้ว เจ้าปล่อยข้าไปเถอะ”

“เซียนเอ๋อร์ เจ้าลุกขึ้นมา นี่เจ้ากำลังทำอะไรรึ?” เห็นได้ชัดว่าเฉินกั๋วกงไม่เข้าใจว่าทำไมจู่ ๆ หล่อนก็กลายเป็นแบบนี้ได้อย่างไร รีบเข้ามาดึงหล่อนไว้

เมื่อครู่คุกเข่าลงขอโทษเป็นเรื่องที่จำเป็นไม่มีทางเลือก ตอนนี้ยังมีเหตุผลอะไรอีก? เขาไหนเลยจะยินยอมทนให้ธิดาของตนรับความอัปยศจากพวกเขาต่อไปได้อย่างไร?

“ท่านพ่อ ท่านพ่อ รีบช่วยข้าด้วย ช่วยข้าด้วย ข้าไม่ต้องการให้ถูกตัดลิ้น ช่วย ช่วยข้าด้วย!”

อะไรนะ! ตัดลิ้นทิ้ง ใครกล้าตัดลิ้นธิดาที่รักของเขา ไม่ต้องการชีวิตแล้วหรือ?!

เขาซักถามอย่างโกรธเกรี้ยว “จางยวี่โหร่ว เจ้ากำลังทำบ้าอะไร ถ้าเสียนเอ๋อร์เกิดเรื่องอะไรขึ้นแล้ว ข้าไม่ปล่อยเจ้าไปเด็ดขาด”

สีหน้าคนตระกูลจางดูสับสนต่างไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นทั้งหมด แต่ในเมื่อจางยวี่โหร่วได้ทำเช่นนี้ นั่นย่อมมีเหตุผลของหล่อนแน่นอน

มิฉะนั้นเมื่อครู่เฉินซูเสียนยังดูหยาบคายไร้มารยาท ตอนนี้กลับกลัวสยองแบบนี้ นั่นเป็นในใจหล่อนหลอกลวงแน่ ๆ

เสี่ยวเฟิงที่มีใจปกป้องจางยวี่โหร่วรีบเชิดคางขึ้นมาทันที เดินมาข้างหน้า “เฉินกั๋วกงควรถามธิดาของท่านดี ๆ ในวันนั้นหล่อนได้ทำสัญญาข้อตกลงกับคุณหนูบ้านข้าด้วยปากหล่อนเอง ถ้าหล่อนแพ้ ก็จะตัดลิ้นลงมามอบให้คุณหนูบ้านข้า ตอนนี้ได้เวลาที่หล่อนควรทำตามคำมั่นสัญญาแล้ว”

คำพูดของวิญญูชนเมื่อออกจากปากแล้ว แม้รถเทียมม้าสี่ตัวก็ยากที่จะตามทัน พูดแล้วมิอาจกลับคำ ถ้าเป็นการผิดคำอย่างเปิดเผยนั่นย่อมจะทำลายชื่อเสียงแน่นอน ดูแล้วเรื่องนี้เป็นจริงแล้ว

แต่เขาไม่เข้าใจว่าธิดาของเขาที่แท้ได้ทำอะไรไปแล้ว

เฉินซูเสียนจับมือของเขาสั่นเทิ้ม ร้องไห้สะอื้นไม่หยุด เพราะความกลัว ร่างกายจึงสั่นเทิ้มไม่หยุด “ท่านพ่อ วันนั้นฉลองครบรอบพระชนม์พรรษาของกุ้ยเฟย ก่อนงานเลี้ยงเริ่มขึ้นที่พระราชวังหนูได้พบกับจางยวี่โหร่วและหลิงจือ หนูมองดูพวกนางขัดตา จึงได้ทำสัญญาพนันกับจางยวี่โหร่วว่าถ้านางสามารถหาคู่สมรสให้หลิงจือครอบครัวหนึ่งที่ดียิ่งกว่าอ๋องชิงผินและองค์ชายสาม ก็ถือว่านางชนะ เงื่อนไขก็คือ...”

ก็คือ ประโยคที่เสี่ยวเฟิงเพิ่งพูดไปนั้น แต่หล่อนกลับไม่กล้าพูดต่อไปอีก