พลมังกรเวทย์ประการ นิยาย บท 35

เสียงปรบมือของทุกคน หยุดลงทันที !

ทุกคนล้วนมองเซียวจ้านอย่างว่างเปล่าและสงสัย ที่ซึ่งกำลังอุ้มเข่อเข่ออยู่ที่โต๊ะข้าง ๆ !

“คุณหมายความว่าอย่างไร ? ! ” ในขณะนั้นอู๋ควนเย่โกรธมาก ใบหน้าของเขาจมลง !

เซียวจ้านคนนี้ เรื่องที่ซ้อมตัวเองครั้งที่แล้ว ตัวเขายังไม่ได้ชำระแค้นกับเขาเลย !

ตอนนี้กล้าที่จะกระโดดออกมา และแย่งซีนของตัวเองอีก !

สมาชิกคนอื่น ๆ ของตระกูลเจียง ก็มีปฏิกิริยาเช่นกัน และพูดด่าด้วยความโกรธ

“เซียวจ้าน แกมันเป็นอะไร ！ที่นี่ได้พูดเรื่องของแกงั้นเหรอ ?！”

“รีบขอโทษคุณชายอู๋เร็ว ! คุณชายอู๋เป็นคนที่รู้จักราชาเป่ยเหลียงนะ ! ถ้าเขาโกรธ บอกได้คำเดียวว่า ตระกูลเจียงของเราทั้งหมดจะหายไป ! ”

“มันช่างโง่เขลามือไม้ดีแต่ไม่ยอมทำไร ! เจียงอวี่โหรว นี่คือขยะที่เธอยืนกรานว่าจะเอากลับมาเหรอ ? ! ”

ไม่ง่ายเลยกว่าเจียงเหม่ยเหยียนจะฉวยโอกาส และก็ตามด่าด้วยความโกรธ “เซียวจ้าน ! คุณต้องการทำอะไรกันแน่ ? คุณเหน็บแนมคนอื่นโดยไม่ดูตัวเองเลย คุณเป็นเพียงหมาไร้ญาติ ทำไมคุณถึงขัดจังหวะทุกที่ ! ”

เจียงเหวินฉีและซูเหมยเองก็ยังดุอีกสองสามคำ : “เสวโป๋ ไม่ใช่พี่ใหญ่ว่าคุณนะ ผุ้ชายที่อวี่โหรวเลือกคนนั้น ไม่น่าเชื่อถือมาก ! ถ้าเขากลายเป็นลูกเขยของตระกูลเจียง ของเรา ! แล้วอดีตมันก็จะซ้ำรอยอีกแล้ว บางทีไม่แน่ว่า เมื่อถึงเวลาถ้าตระกูลหนิงรู้เข้า ตระกูลเจียงของเราอาจจะโชคไม่ดีเอาก็ได้……”

“ถูกต้อง ! เสวโป๋อ่า พี่สะใภ้ก็เพราะคิดถึงคุณ คุณควรหาโอกาส กำจัดความชั่วร้ายตระกูลเซียวคนนี้ออกไปอย่างรวดเร็ว ! ”

ใบหน้าของเจียงเสวโป๋เต็มไปด้วยความสิ้นหวังและความละอาย เขายังคงยิ้มและพยักหน้าขอโทษ “ใช่ ใช่ ใช่ พี่ชายและพี่สะใภ้พูดถูก เขาเป็นคนนอกรีตที่เต็มไปด้วยเรื่องไร้สาระ ! ”

ในขณะที่เขาพูดนั้น เจียงเสวโป๋มองไปที่เซียวจ้าน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ !

ลูกสาวของตัวเองต้องอยู่ซูหาง !

ทำไมถึงแปดเปื้อนด้วยขยะนี้ และยังให้กำเนิดลูกนอกสมรสอีก !

เมื่อเห็นว่าทุกคนเต็มไปด้วยความไม่พอใจและความรำคาญ เจียงอวี่โหรวก็แอบจับมือของเซียวจ้าน ส่ายหัวแล้วพูดว่า “เซียวจ้าน ไม่ต้องพูดอีกต่อไปแล้ว อย่างไรซะที่นี่คือตระกูลเจียง พวกเรานั่งกินกันอยู่ตรงนี่ตกลงไหม ? ”

เซียวจ้านมองไปที่เจียงอวี่โหรว พยักหน้า และไม่ต้องการที่จะดำเนินการพัวพันต่อไปแล้ว

อย่างไรก็ตาม อู๋ควนเย่โกรธ และพูดด้วยความโกรธ “เดี๋ยวก่อน ! ประโยคนั้นเมื่อกี้คุณหมายความว่าอย่างไร ? คุณคือราชาเป่ยเหลียง ? ! ”

เซียวจ้านขมวดคิ้ว มองไปที่เจียงอวี่โหรวและขยิบตาให้ตัวเอง ดังนั้นเขาจึงไม่ตอบสนอง

“ฮึ ! ” อู๋ควนเย่ตะคอกอย่างเย็นชา โยนถ้วยชาลงบนโต๊ะแล้วพูดว่า “ไอ้ขยะ !ไม่ดูเลยว่าตัวเองเป็นอะไร คุณกล้าดีอย่างไรมาเป็นราชาเป่ยเหลียง ! ถ้าคนในเป่ยเหลียงรู้เรื่องนี้ หัวคงตกลงพื้นแล้ว รู้ไหม ! ? และแม้แต่ตระกูล เจียงทั้งหมดก็จะถูกกวาดล้าง ！”

ซี๊ด ！

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ทุกคนในตระกูลเจียงก็ตัวสั่น ในใจเกลียดเซียวจ้านผู้ช่างพูดคนนี้จนตาย !

“โอ้ คุณชายอู๋ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับตระกูลเจียงของเรา เซียวจ้านคนนั้นพูดไร้สาระ ! ”

“ใช่ ใช่ ใช่ ! ล้วนเป็นเพราะหมาไร้ญาติคนนั้น มันไม่เกี่ยวอะไรกับเรา ! ”

แม้แต่นายท่านเจียงไท่ชางก็หัวเราะแห้ง ๆ และพูดว่า “คุณชายอู๋ อย่าพูดอะไรที่มีความรู้เท่าขยะไร้ค่านั่น เขาจะสามารถเข้าใจอะไรได้ ”

อู๋ควนเย่ตะคอกอย่างเย็นชา หยิบบัตรเชิญออกมาจากกระเป๋าของเขา ตบลงบนโต๊ะแล้วพูดว่า “นี่คือบัตรเชิญสำหรับงานเลี้ยงที่เขตทหารใหญ่ซูหางในคืนพรุ่งนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะความสัมพันธ์ของฉัน ใครจะได้ไป? นี่ยังไม่พอพิสูจน์ว่าฉันมีความสัมพันธ์กับราชาเป่ยเหลียงอีกเหรอ ? ! ”

นี่เป็นเพราะตระกูลอู๋ใช้เงินเป็นจำนวนมากถึงได้รับความร่วมมือกับลี่หมิน กรุ๊ป และได้รับบัตรเชิญสองสามฉบับ

เดิมมีเพียงสองใบ ยังคงเป็นอู๋ควนเย่ที่จ่ายเองอีกสามล้าน เพื่อซื้อเพิ่มอีกสามใบ !