“เซียวอี้ ไอ้ขี้แพ้เอ๊ย แกกล้าเสนอหน้ามาที่นี่เพื่อพบผู้หญิงของฉันเรอะ?”
"ซ้อมมันให้น่วมแล้วโยนมันไว้ข้างถนน จับมันแก้ผ้าด้วย!" ผู้ชายซึ่งเป็นชู้รักของแฟนสาวเซียวอี้ตะคอกเสียงดัง
เซียวอี้มาจากครอบครัวที่มีชื่อเสียงในเมืองไห่ แต่เขาคือผลผลิตอันไม่คาดฝันของมารดา เขาไม่รู้จักบิดาของตัวเองด้วยซ้ำ
เมื่อไม่กี่วันมานี้มารดาผู้ติดเหล้าและยาเสพติดอย่างหนักของเขาได้ถึงแก่กรรมด้วยสาเหตุเสพยาเกินขนาด นับตั้งแต่นั้นมาเซียวอี้ผู้ถูกตราหน้าว่าเป็นรอยด่างพร้อยได้กลายเป็นเสี้ยนหนามตำตาของทุกคน
เซียวอี้ทนไม่ได้กับการถูกดูหมิ่นเหยียดหยามเช่นนี้ เขาเอ่ยทิ้งท้ายว่า "จะไม่ยอมทนต่อการดูถูกเด็ดขาด" และรีบรุดออกจากบ้าน
หลังจากใช้เงินก้อนสุดท้ายจนหมดเกลี้ยง เขาก็ถูกเจ้าของบ้านเช่าขับไล่ไสส่งอย่างไร้ปราณี เขาจึงหันไปพึ่งพา จูหง แฟนสาวของเขา แต่เธอกลับทรยศเขา
เซียวอี้ผู้มีบาดแผลฉกรรจ์ทั่วตัวสวมใส่กางเกงในเพียงตัวเดียว เขาเดินโซเซอยู่ถนนด้วยความสิ้นหวัง
ทันใดนั้นมีรถบรรทุกขนาดใหญ่คล้ายมุ่งเป้ามาที่เขา และขับพุ่งใส่เขาด้วยความเร็วสูง
...
เกิดความรู้สึกเบาหวิวใต้ร่างของเขา มีกลิ่นยาเล็กน้อยอบอวลรอบปลายจมูกของเขา เซียวหนานหลี่ค่อย ๆ ลืมตาขึ้น
เด็กสาวใบหน้าสดใสนอนฟุบอยู่เบื้องหน้าเซียวหนานหลี่ และพาดมือบนร่างเขา เธอรีบหันหน้าไปอีกทางอย่างตื่นเต้น ก่อนจะตะโกนว่า "พ่อ เขาตื่นแล้ว!"
ยามที่เซียวอี้ประสบอุบัติเหตุ เขาเสียชีวิตคาที่ทันที และร่างกายของเขาถูกครอบครองโดยเซียวหนานหลี่
ณ ด้านหลังตู้ยา ชายร่างอ้วนเตี้ยในวัยราวห้าสิบกำลังบ่นพึมพำ ทว่าก็ยอมเดินเข้ามาใกล้เซียวหนานหลี่แต่โดยดี “หึ แกนี่ใจอ่อนไม่เคยเปลี่ยน ลืมไปแล้วเรอะว่าแกเคยโดนขูดรีดเพราะแส่หาเรื่องช่วยคนอื่น?”
"แกน่ะยังโชคดี ผู้ชายคนนี้แค่ได้รับบาดเจ็บจากการกระทบกระเทือนเล็กน้อยเท่านั้น ทั้งที่เพิ่งประสบอุบัติเหตุรถชนร้ายแรง" ชายผู้นั้นเบนหน้ามองเซียวหนานหลี่
“ไม่ใช่แค่กระทบกระเทือนเท่านั้น!” เซียวหนานหลี่เลิกผ้านวมขึ้นและหยัดกายนั่ง เขาคว้ากล่องชุดเข็มฝังเข็มข้างกาย จากนั้นจึงหยิบเข็มขนาด 3 นิ้วออกมา 3 เล่ม แล้วเล็งไปยังจุดฝังเข็มไป่ฮุ่ย จุดเฉิ่นติง และจุดเหรินจงตามลำดับ เพียงบิดนิ้วเบา ๆ เข็มทั้งหมดก็ฝังเข้าไปในสมองของเขา
“อ๊า? คุณทำอะไรน่ะ? เข็มเล่มยาวมากเลย!” หญิงสาวกรีดร้องและปิดปากของเธอด้วยความหวาดกลัว
“เฮ้ย ๆ ถ้าแกอยากฆ่าตัวตายก็อย่ามาทำในคลินิกของฉัน! ฉันไม่เกี่ยวอะไรด้วย!” ใบหน้าของชายวัยกลางคนพลันเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ เขาตะโกนออกมาอย่างร้อนรน
“ไม่ต้องห่วง ผมยังไม่ตาย!” เซียวหนานหลี่กล่าวขณะที่เขาสะบัดปลายเข็มเหล็ก เข็มทุกเล่มสั่นรัวด้วยความถี่พิเศษ
ยิ่งไปกว่านั้น แรงสั่นสะเทือนของจุดฝังเข็มได้ถูกกระตุ้นเช่นกัน สีชมพูแปลกตาค่อย ๆ ปรากฏขึ้นบนจุดฝังเข็ม จากนั้นสีชมพูจึงค่อย ๆ กระจายไปตามเส้นลมปราณในร่างเขา จากนั้นไม่นานริ้วสีชมพูบางเบาพลันปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเซียวหนานหลี่อย่างชัดเจน
“ฮะ? พ่อ เส้นสีแดง ๆ คืออะไรน่ะ?” หญิงสาวอุทานด้วยความแปลกใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผมเกิดใหม่ เป็นหมอเทวดามือวิเศษ
รออยู่ครับ...