ผมเป็นเขย(ผู้ไม่ธรรมดา) นิยาย บท 1

"ฉินเฟย แขวนเสื้อผ้าของพวกเราซะ"

บนโซฟามีผู้หญิงสามคนกำลังนั่งอยู่และกำลังพูดคุยกันหลังจากแช่เท้า สาวงามทั้งสามล้วนเซ็กซี่และมีจุดเด่นในตัวเอง ผู้หญิงสามคนนี้เป็นภรรยาของฉินเฟยและเพื่อนสนิทสองคนของเธอ

เมื่อได้ยินคำสั่งของภรรยาของเขา ฉินเฟยที่เพิ่งเทน้ำล้างเท้าทิ้งก็รีบไปแขวนเสื้อผ้าอีกครั้งอย่างไม่ได้หยุดพัก นั่นเป็นเพราะเขาเป็นลูกเขยแต่งเข้า

เขาแต่งงานกับเจียงเยว่ถงมาสามปีแล้ว แต่เป็นแค่สามีภรรยาแต่ในนามเท่านั้น ฉินเฟยไม่แม้แต่จะให้เขาแตะต้องนิ้วของเธอด้วยซ้ำ! ทุกวันเขานอนบนพื้นห้องเก็บของ แม้กระทั่งโซฟาก็ไม่ได้นอน

นั่นเพราะเจียงเยว่ถงเกลียดเขา!

งานล้าง ทำอาหาร และถูพื้นล้วนเป็นงานของฉินเฟย ครั้งหนึ่งตอนที่เขากำลังถูพื้น เขาเคยบังเอิญไปชนกระถางต้นไม้ ผลคือเขาถูกภรรยาด่าสั่งสอนเป็นเวลาครึ่งชั่วโมง

มีอยู่คืนหนึ่ง ฉินเฟยดูทีวีและหลับไปบนโซฟา ผลคือแค่เพราะเท้าของเขาอยู่ที่บนโซฟาและถูกเจียงเยว่ถงเห็นเข้า เธอก็ตบหน้าเขาทันที

นั่นเป็นครั้งแรกที่ฉินเฟยถูกทุบตี ตั้งแต่เด็กจนโตแม้แต่พ่อแม่ของเขาก็ยังตัดใจทุบตีเขาไม่ลง อย่างไรก็ตามฉินเฟยถึงจะโกรธก็ไม่กล้าพูดอะไรและได้แต่เอ่ยขอโทษไปไม่หยุด คืนนั้นเขาถูกลงโทษให้คุกเข่าทั้งคืนโดยไม่ได้นอน

สามปีเต็มๆแล้ว ฉินเฟยคุ้นเคยกับชีวิตแบบนี้ไปแล้ว อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้เขาเจ็บปวดที่สุดก็คือหลังจากอยู่ด้วยทั้งวันและคืนกันมาถึงสามปี เขากลับดันตกหลุมรักผู้หญิงคนนี้โดยไม่คาดคิด แม้ว่าเจียงเยว่ถงจะดูถูกตนและด่าเขาว่าขยะ!

ฉินเฟยเป็นหลานชายคนโตของตระกูลฉิน ตระกูลฉินเป็นตระกูลที่มีชื่อเสียงในรุ่นแรกของเจียงหนาน อย่างไรก็ตามตระกูลนั้นได้ตกต่ำลงและถูกไล่ถอดถอนชื่อออกจากเมืองซงไห่เมื่อสี่ปีก่อน

หนึ่งปีหลังจากการล่มสลายของตระกูลฉิน เขาก็กลายเป็นลูกเขยแต่งเข้า

ในช่วงสามปีที่ผ่านมา ฉินเฟยได้สัมผัสถึงความอบอุ่นและความเย็นชาของมนุษย์ ทั้งพี่น้องและเพื่อนของเขาต่างก็พยายามอย่างเต็มที่ที่จะอยู่ห่างจากเขา เพื่อที่จะมีชีวิตอยู่ เขาต้องเลือกที่จะเป็นลูกเขยแต่งเข้า เรื่องนี้ ตนไม่เคยพูดถึงมันกับใคร แม้แต่เจียงเยว่ถงผู้เป็นภรรยาก็ไม่รู้

“ฉินเฟย นี่นายไปขุดหลุมสุนัขอยู่ที่ไหนอีก รีบออกมาหั่นผลไม้ให้พวกเรา เร็วเข้า!” เจียงเยว่ถงที่เห็นฉินเฟยเข้าไปในห้องนอนก็เอ่ยด้วยความไม่พอใจทันที

"อ่ออ่อ" ฉินเฟยตอบรับ เขาไม่กล้าที่จะชักช้าและรีบออกไป

“พี่ถง คุณสอนสามีได้ไม่เลวเลยนี่” ซุนเสี่ยวเจี๋ยหัวเราะเยาะ

เจียงเยว่ถงถลึงตาใส่ฉินเฟยและพูดอย่างเย็นชาว่า "แค่เห็นเขาฉันก็รู้สึกสะอิดสะเอียนแล้ว คนอื่นเขาแต่งเข้าบ้านเศรษฐีกัน แต่ฉันนี่สิกลับต้องมาแต่งกับขยะชิ้นหนึ่ง วันๆ ไม่ทำงาน แถมยังไม่มีความทะเยอทะยานเลยสักนิด พรุ่งนี้เป็นวันประชุมตระกูลเจียงของเรา พาเขาไปด้วยฉันล่ะอายจริงๆ”

ซุนเสี่ยวเจี๋ยเห็นฉินเฟยเข้าไปในครัว อันที่จริงเขาแต่งตัวเหมือนคนขายของริมถนนและดูซอมซ่อ เธอหัวเราะ “ถ้าอย่างนั้นพวกเราก็อย่าพูดถึงเขาเลย พี่ถง ฉันได้ยินมาว่ามีบางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับบริษัทของคุณเมื่อเร็วๆ นี้?”

เจียงเยว่ถงพยักหน้า “เมื่อเดือนที่แล้วธุรกิจเสื้อผ้าของเราต้องสูญเสียเงินไปหลายล้านหยวน แบรนด์นี้ขายไม่ได้และไม่มีใครซื้อสินค้า ตอนนี้บริษัทขาดเงินทุน และต้องการเงินอย่างน้อยๆ สามล้านหยวนจึงจะพลิกกลับได้ ไม่กี่วันนี้ เราต้องหานักลงทุนมาสนับสนุนบริษัท"

โจวลู่ตอบว่า “แต่พี่ถง บริษัทของคุณยังไงก็ถือเป็นบริษัทท้ายแถมที่สุด ไม่อยู่ในสายตาอะไร แบบนี้คงยากที่จะให้ตระกูลเจียง สนับสนุนคุณด้วยเงินสามล้านหยวน”

เจียงเยว่ถงพยักหน้าและไม่พูดอะไร

ฉินเฟยได้ยินทุกอย่างในครัว แต่ในฐานะสามีของเธอ ตนกลับช่วยอะไรไม่ได้เลยสักนิด

“กริ้งกริ้ง” ในขณะนี้เอง โทรศัพท์มือถือของฉินเฟยก็ดังขึ้น เป็นเบอร์แปลกโทรมา

"ฮัลโหล?" ฉินเฟยรับโทรศัพท์ด้วยความสงสัย

“นายน้อย?” เสียงของอีกฝ่ายเป็นชายวัยกลางคน ด้วยน้ำเสียงดูลังเลไม่แน่ใจและตื่นเต้นเล็กน้อย

"ฉันชื่อฉินเฟย คุณล่ะ?" ฉินเฟยขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาไม่เคยได้ยินชื่อเรียกนี้มาหลายปีแล้ว

“นายน้อย เป็นคุณจริงๆ ด้วย!” อีกฝ่ายตื่นเต้นมากจนพูดว่า "ผมจางจงเยว่ไงครับ"

“จางจงเยว่?” ฉินเฟยขมวดคิ้ว

จู่ๆ เขาก็นึกขึ้นมาได้!

จางจงเยว่ พ่อมดวงการธุรกิจ เมื่อ 13 ปีที่แล้วเขาล้มละลายเพราะถูกเพื่อนหักหลังจนต้องแยกจากภรรยาและลูก เขาไม่เพียงแต่ไม่เหลืออะไร แต่ยังมีหนี้นอกระบบกว่าสองแสน ขณะที่เขากำลังจะฆ่าตัวตายในแม่น้ำก็ถูกฉินเฟยพบเข้าและหยุดเขาเอาไว้

ฉินเฟยคิดว่ามันน่าเสียดายที่คนมีความสามารถแบบนี้จะต้องตายไป อีกทั้งในเวลานั้นตระกูลฉินเองก็กำลังรุ่งเรืองที่สุด ฉินเฟยที่มีเงินอยู่ในมือก็ได้ช่วยเขาชำระหนี้นอกระบบและให้เงินเขาอีกสามแสรเพื่อตั้งตัวอีกครั้ง

จางจงเยว่รู้สึกซาบซึ้งจนน้ำตาไหล เขาบอกว่าเขาจะตอบแทนน้ำใจนี้อย่างแน่นอน

หลังจากนั้น จางจงเยว่ก็ทำตามคำแนะนำของฉินเฟย เขาไปที่เซี่ยงไฮ้เพื่อตั้งตัวใหม่ หนึ่งปีต่อมา เขาได้ก่อตั้งว่านเซียง กรุ๊ปขึ้นด้วยความสามารถทางธุรกิจของเขา