ภพนี้ตราบภิรมย์รัก นิยาย บท 144

ในที่สุด เมื่อเวลาผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง เฉียวยี่ถงก็ขมวดคิ้วแล้วนำหมากในมือเก็บลงกล่องเดิม

“ใต้เท้าฉินมีทักษะด้านหมากรุกเป็นเลิศยิ่ง ข้าขอยอมแพ้”

ฉินฉู่อี้ลุกขึ้นด้วยความกระตือรือร้นแล้วคารวะเฉียวยี่ถง “คุณหนูเฉียวทักษะยอดเยี่ยมนัก ข้าชื่นชมยิ่ง ในวันนี้คุณหนูเฉียวใช้หมากที่เดินจนพ่ายแพ้มาวางต่อได้ เดิมทีก็นับว่าเสียเปรียบแล้ว ไว้คราหลังหากมีโอกาส หวังว่าคุณหนูเฉียวจะให้เกียรติมาประลองอีกครั้ง!”

หลายปีทีเดียวที่เขามิได้เดินหมากอย่างใช้ความคิดเช่นนี้!

เฉียวยี่ถงแก้มแดงเรื่อ หับใจเต้นรัว นางพยายามทำจิตใจสงบนิ่งแล้วพยักหน้าไปทางฉินฉู่อี้

หลังการแข่งขันเดินหมากจบลงเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ต่อมาจึงเป็นการแข่งขันระบำ เขียนอักษรและประพันธ์กวี

เมื่อหลินเมิ่งหวันตื่นขึ้นมา นางก็ได้ยินข่าวหนึ่ง

หนานมู่ชิงเป็นลมล้มไปอีกครั้ง เนื่องจากร่างกายอ่อนแอ ดังนั้นจึงถูกส่งตัวไปยังเมืองหลวงแล้ว

หลินเมิ่งหวันตกใจเล็กน้อยเมื่อพบว่าอารมณ์ของหนานมู่ชิงร้อนแรงเพียงนี้ นางนั้นนางก็คิดไปถึงเรื่องต่างๆ แล้วหันไปถามฉินจุนหรันกับฉินอี้เสียนถึงรายชื่อสามคนสุดท้ายที่เข้ารอบ

เมื่อชาติก่อน หนานมู่ชิงเป็นผู้ชนะได้มงกุฎแห่งเทศกาลดอกไม้ด้วยทักษะการเขียนตัวอักษร ดนตรีและประพันธ์วรรณกรรม

ส่วนผู้ชนะด้านวาดภาพ หมากรุกและระบำนั้นคือ หลินเป้ยเหยา เฉียวยี่ถงและหลี่เล่อหย่า

แต่ในชาตินี้ เนื่องจากหลินเมิ่งหวันเข้าร่วมการแข่งขัน ทำให้หนานมู่ชิงพ่ายแพ้ทั้งสามสนาม เมื่อมองไปยังรายชื่อสามคนสุดท้าย พบว่ามิมีรายชื่อซ้ำ หลินเมิ่งหวันจึงพบว่าตนคงจะชนะแน่แท้

“คาดมิถึงว่าข้าจะชนะได้อย่างง่ายดายเพียงนี้”

หลินเมิ่งหวันดีใจขึ้นมาเล็กน้อย นางนึกอยู่ในใจว่าอุตส่าห์นำหัวข้อที่แข่งขันในชาติที่แล้วไปขอคำปรึกษาจากฉินฉู่อี้ ทั้งยังใช้เวลากว่าสิบคืนในการท่องคำตอบ ท้ายที่สุดแล้วกลับมิได้ใช้สักข้อ

เพียงแต่ว่า......

ท่ามกลางเวทีอันเงียบสงัด มีเสียงเป่าใบไผ่ดังขึ้น

หลินเมิ่งหวันได้ยินเสียงนั้นก็เงยหน้าขึ้นมอง พบว่าหลี่เล่อหย่าสวมชุดระบำเจ็ดสีกำลังร่ายรำออกมา

โอ้!

การแข่งขันเริงระบำกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว

ชุดเต้นรำเจ็ดสีของนางโบกสะบัดอย่างเป็นธรรมชาติ หลี่เล่อหย่าร่างกายอ่อนช้อย เอวบางร่างน้อย มือของนางวาดรำขึ้นมาช้า ช่างน่ามองอย่างหาที่เปรียบมิได้

สายตาของหลินเมิ่งหวันปรากฏความเจ้าเล่ห์ขึ้น นางหันไปกล่าวกับเฉินเซียงว่า “เจ้าจงให้ชูยียีมาร่วมแข่งขัน ข้ารับประกันว่าจะทำให้นางมีชื่อเสียงโด่งดังในเมืองหลวงนี้”

หลี่เล่อหย่ามักสร้างปัญหาให้นางเสมอ ในครั้งนี้หลี่เล่อหย่าอย่าคิดจะชนะนาง

บทที่ 144 นางฟ้าหน้าทิ่มดิน 1

บทที่ 144 นางฟ้าหน้าทิ่มดิน 2

บทที่ 144 นางฟ้าหน้าทิ่มดิน 3

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ภพนี้ตราบภิรมย์รัก