ภพนี้ตราบภิรมย์รัก นิยาย บท 65

สาวใช้สองคนของหลินซิงโหรวขดตัวและตัวสั่นอยู่ข้างๆ พวกนางมองไม่เห็นสถานการณ์ของหลินซิงโหรว เมื่อได้ยินเสียงของหลินซิงโหรว พวกนางก็หวาดกลัวและสิ้นหวัง

ในที่สุดท้องฟ้าก็ค่อยๆ สว่าง และเสียงแปลกๆ ในห้องเก็บฟืนก็หยุดลงแล้ว

สาวใช้สองคนของหลินซิงโหรวหวาดกลัวและนอนตัวสั่น

“ปัง...”

เสียงดังทำให้ทั้งสามคนในห้องตัวสั่นและลืมตาขึ้นในทันที

ประตูห้องเก็บฟืนถูกเปิดออก หลินเมิ่งหวันที่สวมชุดผ้าทอปรากฏตัวขึ้นในสายตาของทั้งสามคน

นางเขียนขอบตาขึ้นเฉียงๆ ดุดัน สง่าผ่าเผย

หลินเมิ่งหวันก้มลงมองหลินซิงโหรวที่นอนอยู่บนพื้น

นางยังคงถูกมัดมือไพล่หลัง ผมเผ้ายุ่งเหยิง เนื้อตัวสกปรก และชุดขาดรุ่งริ่ง

แต่ใบหน้าของหลินซิงโหรว ยังคงแดงผิดปกติ

เมื่อเห็นหลินเมิ่งหวัน หลินซิงโหรวก็ลืมตาขึ้นอย่างยากลำบาก นัยน์ตาที่ขุ่นมัวเต็มไปด้วยความเกลียดชังและความโกรธที่คงอยู่

“พาพวกนางออกไป” หลินเมิ่งหวันกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา และหันหลังเดินออกไปจากห้องเก็บฟืน

ไม่นานคนกลุ่มหนึ่งก็มาถึงสวนสน

ตอนเช้าตรู่หลินฮูหยินใหญ่รู้สึกว่าเปลือกตากระตุก ในตอนนี้เมื่อเห็นหลินเมิ่งหวันพาหลินซิงโหรวมาด้วยท่าทางดุดัน หัวใจก็สั่นตามไปด้วย

“เกิดอะไรขึ้น?” หลินฮูหยินใหญ่ตั้งสติ มองไปที่หลินเมิ่งหวันและถาม

หลินเมิ่งหวันคุกเข่าลงตรงหน้าหลินฮูหยินใหญ่ “ท่านย่า เมื่อคืนหลินซิงโหรวใช้ยา และตั้งใจจะทำมิดีมิร้ายจิ่งอ๋องเตี้ยนเซี่ย จนเกือบจะทำร้ายทั้งจวนหลิน ท่านย่าได้โปรดตัดสินใจ”

สีหน้าของผู้คนในห้องเปลี่ยนไปอย่างมาก หลินฮูหยินใหญ่กำผ้าเช็ดหน้าแน่น นั่งตัวตรงและกล่าวว่า “ใช้ยาอะไร? เมิ่งหวัน เจ้าอธิบายเรื่องนี้ให้ชัดเจน”

“เจ้าค่ะ” หลินเมิ่งหวันตอบรับและเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้หลินฮูหยินใหญ่ฟังอย่างละเอียด

ในงานเลี้ยงเมื่อคืน จู่ๆ หลินเป้ยเหยาก็ล้มลงไปในอ้อมแขนของฉู่โม่หยวน หลินเมิ่งหวันคิดว่ามันแปลกๆ

นางรู้ว่าหลินเป้ยเหยามีความคิดเป็นอื่นกับฉู่โม่หยวน แต่หลินเมิ่งหวันก็รู้ดีว่าหลินเป้ยเหยาไม่ใช่คนหุนหันพลันแล่น ดังนั้นนางไม่มีทางใช้วิธีโง่ๆ เช่นนั้นอย่างแน่นอน

เพียงแต่ตอนนั้นอยู่ในงานเลี้ยง หลินเมิ่งหวันจึงยังไม่ได้ตระหนักว่าเกิดอะไรขึ้น

จนกระทั่งตอนที่นางออกไปส่งฉู่โม่หยวน นางบังเอิญเดินผ่านหลินซิงโหรวและได้กลิ่นหอมแปลกๆ บนตัวของหลินซิงโหรว หลินเมิ่งหวันจึงคาดเดาความเป็นไปได้ในทันที

ชาติที่แล้ว เพื่อที่จะจับฉู่โม่หยวน หลินซิงโหรวไม่ลังเลที่จะใช้ยา ชาตินี้หลินซิงโหรวมีโอกาสได้ใกล้ชิดกับฉู่โม่หยวนเร็วกว่าชาติที่แล้ว นางจะใช้วิธีเช่นนี้ล่วงหน้าหรือไม่?

กลิ่นนั้นช่างเหมือนกับยาเสน่ห์มากจริงๆ !

ในตอนนั้นหลินเมิ่งหวันไม่ได้แสดงออกใดๆ แต่หลังจากส่งฉู่โม่หยวนออกไป นางก็นำคนไปขัดขวางหลินซิงโหรว และพบว่าผ้าเช็ดหน้าของหลินซิงโหรวมีกลิ่นของยาเสน่ห์!

ยาเสน่ห์นี้มีสรรพคุณร้ายแรง เพียงแค่เล็กน้อยก็ทำให้ผู้คนลุ่มหลง แต่ที่ละเอียดอ่อนที่สุดคือยาเสน่ห์สรรพคุณร้ายแรง แต่ระยะเวลาสั้นมาก

ดังนั้นหากไม่ได้ใช้อย่างต่อเนื่อง มองภายนอกก็เป็นเพียงอารมณ์ชั่ววูบ

เมื่อคืนหลินซิงโหรวต้องการรินเหล้าให้ฉู่โม่หยวน เพียงแต่ฉู่โม่หยวนดึงนางเพราะฤทธิ์ยา นางจึงสามารถถืโอกาสอยู่กับฉู่โม่หยวน