พราวกลิ่นบุปผาตัณหารัก นิยาย บท 207

เมื่อไม่มีทางเลือกอื่น เบียงก้าจึงเปิดประตูอย่างแผ่วเบา

เด็ก ๆ ยังคงนอนในห้องเล็ก ๆ ขนาดสามร้อยตารางฟุตใต้แสงจันทร์ แต่ตอนนี้ผู้ใหญ่สองคนกลับกอดกันอยู่ตรงประตู

เบียงก้าต้องการหันหลังกลับและมุ่งหน้าเข้าไปในห้อง แต่ชายหนุ่มก็กอดร่างอันบอบบางของเธอไว้แน่นอย่างร้ายกาจ

“อย่าทำอย่างนี้สิคะ เด็ก ๆ จะเห็นเราถ้าพวกเขาตื่น…”

เธอเหนื่อยหอบในอ้อมแขนของลุค ลุคเป็นสัตว์ร้ายอยู่แล้วตั้งแต่ตอนที่ยังเขาไม่ดื่ม แต่ตอนนี้เขาดื่มแอลกอฮอล์เข้าไปแล้ว…

เบียงก้าไม่อยากจะจินตนาการ

เธอทำได้เพียงอธิษฐานว่าเขาจะไม่ดำดิ่งลงไป

“ผมไม่บังคับคุณหรอกถ้าคุณไม่เต็มใจ คุณต้องบอกผมถ้าผมกำลังทำร้ายคุณอยู่ ต้องรีบบอกออกมาเลยนะ” ลุคเอาริมฝีปากบางและเย้ายวนของเขามาแนบใบหูของเธอ ก่อนจูบผิวที่ขาวเนียน เขาพยายามอย่างหนักที่จะระงับความอยากที่จะครอบงำเธอ

เบียงก้าเงียบงันอยู่ในอ้อมแขนของเขา

เธอรู้สึกสบายใจขึ้นเล็กน้อยเมื่อชายหนุ่มสัญญากับเธอ

เธอคิดว่ามันน่าขันที่ลุคมักจะเป็นสัตว์ร้าย แต่เขาก็ยังเห็นอกเห็นใจมากขึ้นทั้งที่อยู่ในสภาพเมาเช่นนี้

ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหนในตอนที่พวกเขากอดกัน เรนนี่หลับใหลและพึมพำหาแม่ของเธอ เบียงก้าพยายามดิ้นรนออกจากการโอบกอดของชายหนุ่มและเดินไปดูแลเด็กน้อย

ลุคยังคงยืนอยู่ที่ประตู เสื้อผ้าของเขายังคงอยู่ดี สายตาอันล้ำลึกบ่งบอกถึงความเซื่องซึมอาจเป็นเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์

เขาเห็นเบียงก้านั่งอยู่ข้างเรนนี่และตบหลังเธอเบา ๆ รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา แต่มันก็หายไปในพริบตา

“แม่อยู่นี่แล้วจ้ะ…” เบียงก้ากระซิบข้างหูเรนนี่ หวังว่าเรนนี่จะฝันถึงความฝันอันแสนสุขที่เธอมีพ่อและแม่อยู่ด้วยกัน

เรนนี่สงบลงในเวลาไม่นาน แม้ว่านิ้วอวบอ้วนของเธอจะติดอยู่ที่ชายชุดนอนของเบียงก้า

เบียงก้าไม่ได้เคลื่อนไหวเพราะเกรงว่าเธอจะทำให้เด็กตื่นจากการขยับตัวของเธอ

ลุคถอดรองเท้า เบียงก้าถูพื้นไปมาอย่างน้อยห้าครั้งเพื่อให้มันสะอาดสะอ้าน เธอกับลูกสองคนนอนบนพื้นเพราะเตียงเดี่ยวไม่ใหญ่พอ

โชคดีที่พื้นไม่เย็นหรือชื้น

ลุคไปเข้าห้องน้ำ เขาอาจจะไปล้างเนื้อล้างตัว

ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของเบียงก้าบอกเธอว่า “เธอปล่อยให้ชายคนนี้อยู่ที่นี่ข้ามคืนไม่ได้หรอกนะ ทุกคนที่อยู่ที่นี่ไม่ใช่เด็ก ๆ ในครั้งแรกหรือครั้งที่สอง พวกเขาอาจไม่ได้ค้นพบอะไรเลย แต่ครั้งที่สามคงเป็นการยากที่จะปกปิดเรื่องนี้ไปได้”

ก่อนจะอยู่ในที่ที่ถูกที่ควร เธอไม่อยากให้ลุคผู้สูงศักดิ์ต้องเสียชื่อเสียง

เรนนี่ไม่ยอมปล่อยชุดนอนของเบียงก้า เบียงก้าเบื่อที่จะนั่งในท่านั้นและนอนราบกับพื้น

เธอได้ยินเสียงน้ำไหลจากห้องน้ำเบา ๆ บางที ชายที่อยู่ด้านในก็พยายามไม่ส่งเสียงดังเกินไป เพราะกลัวว่าจะปลุกเด็ก ๆ ให้ตื่น แต่เธอก็ฟุ้งซ่าน

แม้ในทางปฏิบัติ ไม่ว่าเธอจะแต่งงานหรือหย่ากับซาเวียร์ มันจะไม่มีความแตกต่างกันก็ตาม แต่เบียงก้าก็ต้องยอมรับว่า เธอตั้งตารอวันที่เรื่องนี้จะเสร็จสิ้นอย่างเป็นทางการ ลุคอาจไม่คิดอะไร แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเขาไม่สนใจ ทะเบียนสมรสยังคงเป็นอุปสรรคเล็ก ๆ ที่แยกทั้งสองออกจากกัน