พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง นิยาย บท 105

"พี่รองยังไม่เข้าใจอีกเหรอ? ที่ผ่านมาเป็นพี่ใหญ่ที่โกหกท่านมาตลอด คนที่อยู่เคียงข้างท่านก่อนหน้านี้ก็เป็นข้ามาตลอด ข้ารู้ว่าคนที่ท่านชอบคือพี่ใหญ่ ดังนั้นข้าจึงไม่ได้วางแผนที่จะแย่งพี่ใหญ่ แต่ถ้าท่านยังเห็นแก่ความรักตอนแรกอยู่ ฟังข้าสักคํา ปล่อยท่านพ่อไปก่อนได้ไหม?"

เมื่อเห็นการแสดงออกที่มุ่งมั่นของมู่ชิงชิง มู่เหยียนซีก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง

ความทรงจำของเขาถูกดึงย้อนกลับไปในปีนั้นอย่างกะทันหัน

ในปีนั้น ผู้หญิงที่อยู่เคียงข้างเขานั้นอ่อนโยนและรู้เรื่องมาก...

แต่หลังจากที่ตัวเองหายดี เธอก็กลายเป็นคนเฉยเมยมากขึ้นเรื่อย ๆ และถึงกับแสดงความรังเกียจอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน

หรือว่า...

ขณะที่มู่เหยียนซีเสียสมาธิ มู่หาวเทียนก็แทงเขาด้วยดาบ...

"ระวัง!"

จู่ ๆ มู่ชิงชิงก็เบิกตากว้าง!

ชายในชุดดำที่อยู่รอบตัวเขาก็ตอบสนองอย่างรวดเร็วและรีบไปหามู่หาวเทียน

ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างกะทันหันเกินไป เมื่อมู่เหยียนซีตอบสนอง มู่หาวเทียนก็ต่อสู้กับชายชุดดําเหล่านั้นแล้ว

ใบหน้ามู่เหยียนซีมืดมนราวกับหมึก "นี่เป็นวิธีเบี่ยงเบนความสนใจของเจ้าเหรอ? ไม่เสียแรงที่เป็นพ่อลูกกัน ต่ำช้าทั้งคู่"

มู่ชิงชิงส่ายหัวอย่างตื่นเต้น "ไม่ใช่ ข้าพูดความจริง ตอนนั้นจริง ๆ แล้ว..."

"เพื่อความอยู่รอด เจ้าพูดอะไรก็ได้จริง ๆ มู่ชิงชิง ข้าไม่มีน้องสาวแบบเจ้า!"

มู่หงตะโกนและสาปแช่งอย่างตื่นเต้น สภาพแวดล้อมโดยรอบเต็มไปด้วยความสับสนวุ่นวาย และมู่หาวเทียนก็แยกออกจากชายชุดดำไม่ได้

ท้ายที่สุดเขาคืออาจารย์ของหนานมู่เจ๋อ แม้ว่าตอนนี้จะอายุมากแล้ว แต่เขาไม่ใช่คนที่ชายชุดดำไม่กี่คนจะสามารถเอาชนะได้

มู่เหยียนซีนำดาบอีกเล่มมาและเดินทีละก้าวไปยังมู่ชิงชิงและมู่หง

"ดูเหมือนว่าเจ้าวางแผนจะตายพร้อมกับลูกสาวของเจ้าจริง ๆ"

เมื่อเห็นว่ามู่เหยียนซีกำลังจะลงมือ ในที่สุดมู่หาวเทียนก็หยุดการตอบโต้และถูกเตะลงพื้นหลังจากนั้นครู่หนึ่ง

มู่เหยียนซีหมดความอดทน "ข้าจะนับถึงสาม ข้าตัวตาย ไม่งั้น..."