พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง นิยาย บท 162

หนานมู่เจ๋อพูดทีละคำ แล้วพูดอีกว่า "ข้ามีคนที่ชอบอยู่แล้ว และชาตินี้ข้าก็อยากแต่งงานกับเธอเท่านั้น ตั้งแต่ครั้งแรกที่รู้จักเจ้าจนถึงตอนนี้ ข้าไม่เคยมีใจ ใจของเจ้าที่มีต่อข้า ข้าทราบดี แต่ความรู้สึกที่ปรารถนาฝ่ายเดียวไม่มีผล เจ้าไม่ควรเสียเวลาบนตัวข้า ถ้าเจ้ายอม ข้าจะไม่ให้เจ้าเสียศักดิ์ศรี"

น้ำเสียงของหนานมู่เจ๋อเต็มไปด้วยความจริงจัง เสี่ยวเจียงที่อยู่ด้านข้างไม่กล้าพูดเลยในขณะนี้ เขารู้จัก หนานมู่เจ๋อดีมากและคำพูดเหล่านี้ไม่ใช่เรื่องตลกอย่างแน่นอน...

ด้วยเหตุผลบางอย่างหลิ่วเซิงเซิงไม่มีความสุขเลยในขณะนี้

แน่นอนว่านี่คือสิ่งที่ตัวเองต้องการ ทำไมตัวเองถึงรู้สึกไม่สบายใจล่ะ?

ปรากฎว่าทุกอย่างมีร่องรอยให้ติดตาม สองวันนี้หนานมู่เจ๋อช่วยตัวเองพูดและช่วยตัวเองออกหน้า ที่แท้คือมีความคิดที่หย่า...

เขารู้สึกผิดเหรอ?

ต้องการรักษาศักดิ์ศรีให้ตัวเองก่อนที่จะหย่า?

แต่นี่ไม่ใช่การแต่งงานที่ฮ่องเต้ประทานให้เหรอ? จู่ ๆ เขาถึงทำไม...

เป็นเพราะสิ่งที่ "ตัวเอง" พูดก่อนหน้านี้หรือเปล่า?

ทันใดนั้นหลิ่วเซิงเซิงก็นึกถึงสิ่งที่ตัวเองพูดกับเขาตอนที่อยู่ในถ้ำของโจร

ชั่วขณะหนึ่งหัวใจรู้สึกหนักอึ้ง

สถานการณ์เริ่มซับซ้อนขึ้นเรื่อย ๆ และมาถึงจุดนี้ ถ้า หนานมู่เจ๋อรู้ตัวตนของตัวเองในที่สุด ไม่รู้ว่าเขาจะโกรธแค่ไหน...

ไม่ว่าจะเป็นเพราะเธอตื่นตระหนกเกินไปหรืออย่างอื่น หลิ่วเซิงเซิงรู้สึกเจ็บปวดอย่างมากในท้องของเธอ และเธอก็อยากอาเจียนออกมาอย่างรุนแรง

ทันทีที่เธออาเจียนออกมา หลิ่วเซิงเซิงก็รีบหมอบข้างเตียง อาการปวดท้องอย่างรุนแรงเกิดขึ้นทีหลัง หลิ่วเซิงเซิงไม่สามารถควบคุมได้เลยจึงอาเจียนอีกครั้ง

"พระชายา! ท่านไม่เป็นอะไรใช่ไหม?"

เสี่ยวเจียงรีบไปที่ข้างเตียงแล้วพูดด้วยความตื่นตระหนก "รีบเรียกโม่เล่ามาเร็ว พระชายาอาเจียนเป็นเลือด!"

เลือด?

หลิ่วเซิงเซิงรู้สึกวิงเวียนและปวดท้อง เธอมองดูพื้นสีแดงสด และจึงพบว่าสิ่งที่ตัวเองอาเจียนออกมาคือเลือด...

เกิดอะไรขึ้น?

หลิ่วเซิงเซิงต้องการตรวจชีพจรของตัวเองโดยอัตโนมัติ แต่ความเจ็บปวดในท้องของเธอทำให้เธออาเจียนเป็นเลือดเต็มปากอีกครั้ง...

?โม่เล่ารีบมาทันที "เกิดอะไรขึ้น ทำไมถึงอาเจียนเป็นเลือดเยอะขนาดนี้?"

เสี่ยวเจียงกังวล "เมื่อกี้ท่านอ๋องบอกว่าเขาต้องการที่หย่า แล้วพระชายาก็อาเจียนออกมาเป็นเลือด บางทีอาจโกรธโจมตีหัวใจ ท่านรีบดูให้พระชายาหน่อยเถอะ"

โกรธโจมตีหัวใจบ้าอะไร!

หลิ่วเซิงเซิงใช้มือข้างหนึ่งปิดหน้าอกของเธอและอดทนต่อความเจ็บปวดสาหัสพร้อมพูดว่า "เรียกป้าหวังมา ตรงนี้ ยังมีอีกเข็ม..."

หลังจากพูดจบเธอก็สลบไปอย่างสมบูรณ์

คราวนี้ดูเหมือนเธอจะหลับไปนานมาก

ด้วยความงุนงง มีคนถอดเสื้อผ้าของเธอออกแล้วคลำหาอะไรบางอย่างที่หน้าอกของเธอ

เธอรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติไปทั้งตัว ในตอนแรกแค่ปวดท้อง แต่ต่อมาก็รู้สึกเจ็บไปทั้งตัว

เสียงในหูของเธอดังเกินไปจนเธอไม่ได้ยินเลย ใช้เวลานานกว่าเธอจะได้ยินเสียงชัดเจนในที่สุด

"เสด็จอา ท่ายบ้าไปแล้ว ท่านไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของเสด็จอาหญิงจริง ๆ เหรอ? ถ้าหย่าแบบนี้ ท่านจะต้องเสียใจอย่างแน่นอน!"

หนานลั่วเฉินเป็นคนพูด

เสียงอยู่ไกลแต่ก็ดูเหมือนใกล้มาก...

"องค์ชายสอง ท่านจะใช้น้ำเสียงแบบนี้พูดกับท่านอ๋องได้ยังไง?"

ด้านนอกห้องพัก เสี่ยวเจียงมองไปที่หนานลั่วเฉินอย่างจริงจัง "นี่คือการตัดสินใจของท่านอ๋อง ท่านไม่สามารถมายุ่งได้"