"พูดพอหรือยัง?"
ในที่สุดหนานมู่เจ๋อก็พูดออกมา
เสี่ยวเจียงก้มศีรษะลงช้า ๆ "ท่านอ๋อง ข้ารู้ว่าท่านอารมณ์เสีย แต่คราวนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับองค์รัชทายาท หากเราสามารถจับพระชายาได้ก่อน อย่างน้อยเราก็สามารถช่วยชีวิตเธอได้…"
กลับไปที่จวนชิงหยุน แต่หนานมู่เจ๋อไม่ได้กลับไปพักผ่อนทันที แต่ตรงไปที่ห้องหนังสือ
เสี่ยวเจียงกังวล "ท่านอ๋อง..."
"หุบปาก!"
หนานมู่เจ๋อพูดอย่างเย็นชา จากนั้นจึงเดินไปที่โต๊ะแล้วพูดอย่างเย็นชา "ในเมื่อมาแล้ว ทำไมยังไม่แสดงตัวอีก?"
เสี่ยวเจียงสะดุ้ง ใครมา?
ก่อนที่เขาจะทันได้โต้ตอบ ร่างสีดำก็ปรากฏขึ้นนอกหน้าต่าง เมื่อเขาเห็นรูปร่างหน้าตาของบุคคลนั้น เสี่ยวเจียงก็ขมวดคิ้วและพูดว่า "องค์ชายสอง..."
เกือบจะเย็นแล้ว หนานลั่วเฉินยืนอยู่นอกหน้าต่างด้วยใบหน้าที่เหนื่อยล้า จากนั้นจึงพลิกตัวและกระโดดเข้าไป
"เสด็จอาช่วยข้าด้วย"
หนานมู่เจ๋อนั่งที่โต๊ะอย่างเฉยเมย และในขณะที่เคลียร์โต๊ะก็พูดว่า "จับตัวไว้"
เสี่ยวเจียงสะดุ้ง "ท่านอ๋อง ท่าน…"
"จับตัวไว้"
เมื่อได้ยินหนานมู่เจ๋อพูดอีกครั้ง เสี่ยวเจียงก็ก้าวไปข้างหน้าและจับหนานลั่วเฉิน แต่หนานลั่วเฉินก็ไม่ขัดขืน แต่มองไปที่หนานมู่เจ๋อด้วยสีหน้าวิงวอน
"เสด็จอา ข้าถูกใส่ร้าย! ข้าไม่ได้ฆ่าองค์รัชทายาท! เดิมทีข้าแค่อยากช่วยเสด็จอาหญิงช่วยสาวใช้ ข้าไม่คิดว่ามันจะสร้างความปั่นป่วนครั้งใหญ่ขนาดนี้ คนที่ฆ่าองค์รัชทายาทเดิมถูกพบโดยองค์รัชทายาท คนที่มาฆ่าข้ากลับหักหลัง ดังนั้นมันเป็นความผิดขององค์รัชทายาท เองและไม่เกี่ยวอะไรกับพวกเรา!"
เสี่ยวเจียงถอนหายใจ "องค์ชายสอง พระชายาบ้าไปแล้วเหรอ ทำไมท่านถึงบ้ามากกว่าเธอล่ะ? ทำเพื่อสาวใช้มันไม่คุ้มเลย!"
"ข้าก็คิดว่าเป็นแค่สาวใช้เท่านั้น ดังนั้นเธอจะไม่สร้างปัญหามากเกินไป ข้าไม่คิดว่าคนจำนวนมากจะใช้เรื่องนี้เพื่อจัดการกับข้าและองค์รัชทายาท ตอนนี้เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว หวังว่าเสด็จอาจะช่วยข้าได้!"
"ประมาท"
หนานมู่เจ๋อมองเขาอย่างเฉยเมย "การปล้นคุกคือโทษอะไร? การสมคบคิดกับนักฆ่าคือโทษอะไร? การบุกเข้าประตูพระราชวังและฆ่าทหารยามหลายคนคือโทษอะไร? ทุกข้อล้วนเป็นโทษประหาร เจ้าจะให้ข้าช่วยเจ้ายังไง?"
หนานลั่วเฉินคุกเข่าลง "เสด็จอาขอประทานอภัย แต่ท่านเป็นคนเดียวที่สามารถช่วยพวกเราได้ เสด็จอาหญิงถูกใส่ร้ายตั้งแต่ต้น การวางแผนของคนที่ซ่อนอยู่ข้างหลังก็เหมือนกับตาข่ายขนาดใหญ่ที่มองไม่เห็น พวกเราทุกคนติดกับดักแล้ว หากในเวลานี้…"
"ข้าจะช่วยเจ้ายังไง?"
หนานมู่เจ๋อขัดจังหวะเขาอย่างเย็นชา "ไม่มีนักฆ่าคนใดที่บุกเข้าไปในวังรอดชีวิต เจ้าจะพิสูจน์ได้อย่างไรว่าเจ้าไม่ใช่พวกเดียวกับพวกเขา ตอนนี้เจ้าทั้งสองหนีออกมาแบบนี้ ข้อกล่าวหาได้รับการยืนยันแล้ว ใครจะช่วยเจ้าได้?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง
อ่านอีกแอปจบที่ตอน341 จบเสยๆงงๆคนด่าเพียบ...
เดาว่าเรื่องนี้อาจจะไม่อัพต่อแล้วอ่านะนิยายเวปนี้ 7 เรื่องมีอัพเดทต่อเนื่อง 1 เรื่องจะบอกว่าระบบมีปัญหาก็ไม่น่าใช่เพราะยังมีเรื่องที่อัพเดทอยู่...
ถึงแอดมิน ถ้าลบใหม่ หรือแก้ใหม่จะดีกว่านะคะ เพราะทุกบทซ้ำซ้อน แนะนำ ให้ต่อ จาก บทที่ 290 ->262 เวอร์ชั่น 2 จนถึง บทที่ 290 Ver .2 ค่ะ ขอบคุณค่ะ...
ถึงผู้อ่าน เหมือนมีบัค ตั้งแต่บทที่สองร้อยกว่าๆ วิธีอ่านต้องเปลี่ยนเป็นการเสิร์ช ด้วยตัวเลขของบทถัดไป เช่น 210 -> 211 ถ้าเจออ่านไม่รู้เรื่องบางบทมีเลขซ้ำกัน ให้ลองกดเสิร์ซซ้ำ บทเดียวกัน...
ต้องใช้จินตนาการ+การคาดเดาและความน่าจะเป็นในการอ่านเรื่องนี้เนื้อหามั่วไปหมดไม่ต่อเนื่องกระโดดข้ามไปมา..ปวดกะโหลกแต่ก็จะอ่านต่อไป...กว่าจะอ่านจบเราก็จะเป็นผู้ที่มีจินตนาการสูงส่งแน่นอน555555...
วันนี้ไม่มีตอนใหม่...
บทซ้ำสองครั้งบางบทซ้ำกันและเนื่อหาไม่ต่อเนื่อง..แอดขาา..รบกวนปรับแก้หน่อยค่ะ...
ซ้ำ2ครั้งเกือบทุกตอนเพื่ออะไร??...
อยากได้วันละ 10 บทพอจะเป็นไปได้มั๊ยคะแอด..ติดงอมแงม🤗😘😁😄...
ในที่สุดอ๋องซางก็รู้ซักทีว่าซินเอ๋อเป็นคนเดียวกันกับพระชายา...ลุ้นมาตั้งนานแต่ก็ยังต้องลุ้นอีกว่าถ้าทั้งสองคนมาเจอกันจะเกิดอะไรขึ้นอีก...