พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง นิยาย บท 258

หลิ่วเซิงเซิงมีเวลามองออกไปนอกหน้าต่างที่ไหน?

เมื่อเห็นบาดแผลของมู่ชิงชิงค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นสีดำ เธอก็วิตกกังวล หากไม่มียาแก้พิษ เธอทำได้เพียงฝังเข็มเพื่อบรรเทาพิษเท่านั้น

ดึกแล้วห้องก็สลัวมาก หากฝังเข็มผิดจุดโดยไม่ตั้งใจ มู่ชิงชิงอาจเป็นอัมพาตได้!

แม้ว่าเธอจะไม่เป็นอัมพาต แต่พิษก็สามารถฆ่าเธอได้หากไม่ได้รับการล้างพิษจนหมด

แต่จนถึงตอนนี้ เธอยังไม่รู้ว่าคนที่โจมตีพวกเธอคือใคร และไม่มีทางเดาได้

หนานหว่านหนิงถูกหนานมู่เจ๋อไล่ล่า และแม้ว่าคนอื่นจะแค้นตัวเองพวกเขาก็จะไม่น่าทำร้ายมู่ชิงชิง

มันคือใครกันแน่?

หลิ่วเซิงเซิงรู้สึกกังวล แต่มู่ชิงชิงจับแขนของเธอไว้แน่น

"ไฟ ไฟ..."

ไฟไหม้จริง ๆ...

ต้นไม้นอกหน้าต่างมีไฟลุก!

หลิ่วเซิงเซิงมุ่งความสนใจไปที่การฝังเข็มเพื่อเธอ ไฟที่อยู่นอกหน้าต่างพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า และในที่สุดห้องก็สว่างขึ้นเล็กน้อย

แต่เมื่อห้องสว่างขึ้นจริง ๆ หลิ่วเซิงเซิงก็ตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติ เธอหันกลับมาทันทีและเห็นไฟที่โหมกระหน่ำอยู่นอกหน้าต่าง แม้แต่หน้าต่างก็ยังลุกเป็นไฟ!

เพียงชั่วครู่ ควันก็ฟุ้งไปทั่วทั้งห้อง

หลิ่วเซิงเซิงรีบปิดปากและจมูกของมู่ชิงชิงด้วยผ้าเช็ดหน้า "ไม่ต้องตื่นเต้น ข้าจะพาเจ้าออกไปแน่นอน!"

"ไม่ เซินเอ๋อ เจ้ารีบออกไป ไม่ต้องสนใจข้า…"

"พูดบ้าอะไร? ข้าจะไม่สนใจเจ้าได้อย่างไร? แค่ฟังข้าและใจเย็น ๆ พวกเราจะไม่เป็นอะไรแน่นอน!"

มือของหลิ่วเซิงเซิงฝังเข็มอย่างรวดเร็ว และควันหนาทึบทำให้เธอไออย่างรุนแรง แต่เธอยังคงกำจัดพิษออกจากร่างกายของมู่ชิงชิงอย่างใจเย็น

ไฟได้ลุกลามไปที่หน้าต่าง และดูเหมือนว่ามันจะไหม้ทั้งห้องในวินาทีถัดมา

เมื่อมองไปที่ห้องที่เต็มไปด้วยควัน หลิ่วเซิงเซิงก็ดึงเข็มเงินทั้งหมดออกจากตัวมู่ชิงชิงด้วยความเร็วที่รวดเร็วมาก จากนั้นแบกเธอไว้บนหลังแล้ววิ่งออกจากห้อง

แต่หลังจากวิ่งออกไป เธอก็พบว่ามีไฟลุกไหม้อยู่ที่ชั้นล่างแล้ว และควันก็ฟุ้งกระจายที่ปลายอีกด้านของทางเดินด้วย

มู่ชิงชิงไออย่างรุนแรง "แคกแคก เซินเอ๋อ เจ้ารีบวางข้าลงแล้วรีบวิ่งไปคนเดียว..."

หลิ่วเซิงเซิงไม่พูดอะไรและพยายามวิ่งไปข้างหน้า แต่มีควันหนาทึบลอยอยู่ข้างหน้า จึงถอยกลับไป และไฟก็โหมกระหน่ำ และพวกเธอก็ติดอยู่ที่นั่นอย่างสมบูรณ์!

มีเพียงเสียงกึกก้องดังลั่น บ้านไม้ก็พังทลายลง เห็นได้ชัดว่าทนอยู่ได้ไม่นานแล้ว...

"เซินเอ๋อ รีบวางข้าลงเถอะ! เจ้าแบกข้าไว้จะหนีไปยังไง? คนที่จุดไฟเผาต้องเป็นคนที่แอบโจมตีข้าเมื่อกี้ หรืออาจจะเป็นพวกที่เหลือขององค์ชายห้าที่ซุ่มโจมตีอยู่รอบ ๆ แคกแคก..."

"พวกเราจะไม่เป็นอะไรแน่นอน"

หลิ่วเซิงเซิงมองไปรอบ ๆ เป็นเวลานาน และในที่สุดก็วิ่งผ่านควันหนาทึบไปที่บันได เธอเห็นว่าบันไดพังทลาย และด้านข้างใกล้กำแพงถูกไฟลุกไปแล้ว

เธอแบกมู่ชิงชิงไว้บนหลังแล้ววิ่งลงไปชั้นล่างอย่างรวดเร็ว แต่ทันทีที่เท้าของเธอเหยียบ บันไดก็พังทลายลง จากนั้นทั้งคู่ก็ล้มลงกับพื้นด้วยกัน ทำให้พวกเธอกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด

ไฟค่อย ๆ ล้อมรอบ หลิ่วเซิงเซิงไม่มีเวลาตรวจสอบอาการบาดเจ็บของเธอและรีบช่วยพยุงมู่ชิงชิงขึ้นจากพื้น "อาชิง เจ้าไม่เป็นอะไรใช่ไหม?"

"แคกแคก เซินเอ๋อ ข้ารู้สึกอึดอัดมาก หายใจไม่ออกแคกแคกแคก..."

หลิ่วเซิงเซิงมองไปรอบ ๆ มีไฟอยู่รอบ ๆ ดูเหมือนว่าห้องครัวยังไม่เกิดไฟไหม้...