เข้าสู่ระบบผ่าน

พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง นิยาย บท 296

ฟังคำพูดของพวกเขาสองคน หลิ่วเซิงเซิงก็รู้แล้ว ก็ไม่ได้พูดอะไรมาก แค่ขึ้นรถม้าที่จะจากไป

แต่ระหว่างทางกลับ อี้เฉินจะชมผู้หญิงคนนั้นเป็นครั้งคราว

อี้โจวรู้สึกหงุดหงิดเมื่อได้ยินสิ่งนี้ "ตามที่เจ้าพูด เธอยังสามารถสร้างชื่อในยุทธภพด้วย?"

"แน่นอน ข้าคุยกับเธอแค่คืนเดียวก็เห็นความทะเยอทะยานของเธอแล้ว เหตุผลที่เธอรีบจากไปก็เพื่อเข้าร่วมการประชุมบทกวีที่เจียงเฉิง ท่านคิดสิ เธอถูกโจรภูเขาลักพาตัวไปแล้ว สิ่งแรกที่ทำหลังจากหนีไปคือคิดว่าเข้าร่วมการประชุมบทกวี ต้องเป็นคนที่ยอดเยี่ยมแค่ไหน?"

"ยอดเยี่ยมจริง ๆ ยังถูกโจรภูเขาลักพาตัวไปอีกเหรอ? พูดออกไปก็ทำให้คนตลกแล้ว"

"ท่านพี่ ทำไมท่านพูดจาแบบนี้?"

"..."

สองคนที่อยู่นอกรถม้ายังคงทะเลาะกัน หลิ่วเซิงเซิงที่อยู่ภายในรถก็ลูบขมับตัวเองอย่างแรง

ถ้ารู้แต่เนิ่น ๆ เมื่อวานก็ไม่ไปนอนแล้ว อยากรู้จริง ๆ ว่าผู้หญิงแบบไหนที่ทําให้หนุ่มคนนี้หลงใหลแบบนี้ได้?

เมื่อไปถึงเมืองเจียงเฉิง ท้องฟ้าก็มืดสนิทแล้ว

พวกเขามาถึงร้านขายยาในเจียงเฉิงโดยตรงและอาศัยอยู่ในจวนเล็ก ๆ แห่งใหม่ภายใต้การจัดการของสมาชิกแก๊ง

หลังจากการเดินทางมาทั้งวัน หลิ่วเซิงเซิงก็หมดแรงและหลับไปอย่างรวดเร็ว อย่างไรก็ตามก่อนรุ่งสางเธอได้ยินเสียงของอี้โจวมาจากข้างนอก

"พวกเราเพิ่งมาถึง จะเพล่นพล่านไม่ได้ แม้ว่าเจ้าจะอยากไปดูงานบทกวี เจ้าก็ต้องรอให้แม่นางตื่นก่อน"

อี้เฉินพูดอย่างช่วยไม่ได้ "ข้าเปล่า"

"ได้ เปล่า งั้นก็อยู่ที่นี่ให้ดี"

"ท่านพี่ ทำไมท่านถึง..."

อี้เฉินทำอะไรไม่ถูกมาก

แต่ประตูก็เปิดออก หลิ่วเซิงเซิงก็เดินออกไปอย่างเกียจคร้าน "งานบทกวีที่พูดเมื่อวานนี้เหรอ? ไปดูด้วยกันดีไหม?"

อี้เฉินดีใจมาก แต่อี้โจวกลับดูกังวล "แม่นาง พวกเรามาที่นี่ครั้งแรก ควรทำตัวเงียบ ๆ หน่อย"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง