"มีผู้ร้าย! รีบปกป้องพระชายา!"
เสี่ยวถังซึ่งอยู่ไม่ไกล กรีดร้องและวิ่งไปที่ศาลาอย่างรวดเร็ว
องครักษ์ที่ยืนอยู่รอบ ๆ เห็นว่าสถานการณ์ไม่ดีจึงรีบวิ่งไป
มู่ชิงชิงลุกขึ้นจากพื้นด้วยความสับสน แต่จู่ ๆ ก็มีลูกศรอีกดอกหนึ่งยิงมาอีก หลิ่วเซิงเซิงรีบกระโจนไปหาเธอให้หมอบลง
"รีบปกป้องพระชายา!"
"ปกป้องคุณหนูสาม! เร็ว!"
องครักษ์กว่าสิบคนล้อมศาลาไว้ทันที เมื่อมู่ชิงชิงลุกขึ้นจากพื้น ก็เห็นชายชุดดําหลายคนรีบวิ่งเข้ามาและต่อสู้กับองครักษ์เหล่านั้นทันที
ปิ่นปักผมของหลิ่วเซิงเซิงหลุดออก และเธอก็ดึงมู่ชิงชิงรีบซ่อนตัวอยู่หลังเสา
"เกิดอะไรขึ้น? ทำไมจู่ ๆ ถึงมีคนร้าย?"
มู่ชิงชิงมองไปที่หลิ่วเซิงเซิงอย่างประหม่า แต่หลิ่วเซิงเซิง กล่าวว่า: "ลูกศรทั้งสองนี้เกือบจะแทงหัวเจ้าแล้ว เจ้าต่อสู้ไม่เป็นเหรอ? ทำไมไม่รู้จักหลบ?"
มู่ชิงชิงพูดอย่างว่างเปล่า: "ฝีมือกระจอกของข้าเจ้าก็เคยเห็นแล้ว ข้าก็แค่เก่งวิชาตัวเบาเท่านั้น นับประสาอะไรกับไม่เคยมีใครลอบสังหารข้า คนพวกนั้นไม่ใช่มาฆ่าเจ้าใช่ไหม?"
มู่ชิงชิงพูดตรงไปตรงมาจริง ๆ และพูดสิ่งที่อยู่ในใจของเธอโดยตรง
หลิ่วเซิงเซิงพยักหน้า "น่าจะมาฆ่าข้า รีบออกไปจากที่นี่กันเถอะ"
หลังจากพูดอย่างนั้น เธอก็ดึงมู่ชิงชิงและวิ่งออกจากฝูงชน
เสี่ยวถังรีบตามหลิ่วเซิงเซิง ไป "พระชายา รีบหนีเร็วเข้า มีคนชุดดำมากมาย! ข้าน้อยจะตามหลังพระชายา!"
หลิ่วเซิงเซิงพูดอย่างกังวลใจ: "ตามหลังบ้าอะไร! เจ้าพาคุณหนูสามไปซ่อนตัวในป่าดอกท้อ ข้าจะหยุดคนเหล่านั้น"
มู่ชิงชิงรีบพูดว่า: "ข้าก็จะอยู่ด้วย ข้าสามารถปกป้องเจ้าได้!"
ขณะพูด เธอก็หยิบกริชออกมาจากแขนของเธอแล้วโยนมันออกไปทันที
ปรากฏว่าผิดคาด คาดไม่ถึงว่าจะแทงชายชุดดำคนหนึ่งจริง ๆ แต่ด้วยการล้มลงของชายชุดดำ ทันใดนั้นก็มีชายชุดดำอีกสองสามคนกระโจนเข้ามา
หลิ่วเซิงเซิงหยิบเข็มเงินออกมาแล้วโยนออกไป แต่ถูกชายชุดดำขวางไว้อย่างง่ายดาย
เธอหยิบปืนอีกกระบอกออกมาและกำลังจะเล็งไปที่ชายชุดดำ ทันใดนั้นมีดก็ฟันอย่างแรงจนทำให้ปืนหลุดจากมือของเธอ
"หัวหน้าแก๊งออกคำสั่งให้ฆ่าทุกคนที่นี่"
หนึ่งในชายชุดดําพูดอย่างดุร้ายและองครักษ์เหล่านั้นถูกฆ่าตายทั้งหมดไปนานแล้ว ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของชายชุดดําเลย
หลิ่วเซิงเซิงไม่มีทางเลือกนอกจากต้องดึงเสี่ยวถังและมู่ชิงชิงรีบวิ่งเข้าไปในป่าดอกท้อ
ให้ตายเถอะ ทำไมหนานมู่เจ๋อยังไม่มา!
จิ่งฉุนล้อตัวเองเล่นหรือเปล่า?
"อ๊าย…"
ทันใดนั้นเสี่ยวถังก็เท้าแพลง และเธอก็ร้องออกมาด้วยความกลัว "พระชายาหนีไป ไม่ต้องสนใจข้าน้อย! หนีไป!"
มู่ชิงชิงกัดฟันแล้วหันกลับไปและรีบพุ่งไปหาชายชุดดำทันที
"พวกเจ้าสองคนรีบหนีไป ที่นี่ให้ข้าจัดการเอง!"
เธอมีทักษะศิลปะการต่อสู้อยู่บ้าง แต่ฝีมือกระจอกอย่างเธอสองสามท่าก็โดนเตะล้มแล้ว
เมื่อเห็นดาบกำลังจะฟันใส่มู่ชิงชิง หลิ่วเซิงเซิงก็ตะโกนใส่ชายชุดดำ: "มู่เหยียนซี เธอเป็นน้องสาวของเจ้า!"
ชายในชุดดำที่ถือดาบตกใจ มู่ชิงชิงก็ตกตะลึงเช่นกัน
ในเวลาเพียงเสี้ยววินาที หลิ่วเซิงเซิงรีบวิ่งไปข้างหน้าและเตะมือของมู่เหยียนซีออกไป จากนั้นคว้าฝักออกจากเอวของเขาด้วยความเร็วสูงแล้วโยนมันเข้าไปในมือมู่ชิงชิง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง
อ่านอีกแอปจบที่ตอน341 จบเสยๆงงๆคนด่าเพียบ...
เดาว่าเรื่องนี้อาจจะไม่อัพต่อแล้วอ่านะนิยายเวปนี้ 7 เรื่องมีอัพเดทต่อเนื่อง 1 เรื่องจะบอกว่าระบบมีปัญหาก็ไม่น่าใช่เพราะยังมีเรื่องที่อัพเดทอยู่...
ถึงแอดมิน ถ้าลบใหม่ หรือแก้ใหม่จะดีกว่านะคะ เพราะทุกบทซ้ำซ้อน แนะนำ ให้ต่อ จาก บทที่ 290 ->262 เวอร์ชั่น 2 จนถึง บทที่ 290 Ver .2 ค่ะ ขอบคุณค่ะ...
ถึงผู้อ่าน เหมือนมีบัค ตั้งแต่บทที่สองร้อยกว่าๆ วิธีอ่านต้องเปลี่ยนเป็นการเสิร์ช ด้วยตัวเลขของบทถัดไป เช่น 210 -> 211 ถ้าเจออ่านไม่รู้เรื่องบางบทมีเลขซ้ำกัน ให้ลองกดเสิร์ซซ้ำ บทเดียวกัน...
ต้องใช้จินตนาการ+การคาดเดาและความน่าจะเป็นในการอ่านเรื่องนี้เนื้อหามั่วไปหมดไม่ต่อเนื่องกระโดดข้ามไปมา..ปวดกะโหลกแต่ก็จะอ่านต่อไป...กว่าจะอ่านจบเราก็จะเป็นผู้ที่มีจินตนาการสูงส่งแน่นอน555555...
วันนี้ไม่มีตอนใหม่...
บทซ้ำสองครั้งบางบทซ้ำกันและเนื่อหาไม่ต่อเนื่อง..แอดขาา..รบกวนปรับแก้หน่อยค่ะ...
ซ้ำ2ครั้งเกือบทุกตอนเพื่ออะไร??...
อยากได้วันละ 10 บทพอจะเป็นไปได้มั๊ยคะแอด..ติดงอมแงม🤗😘😁😄...
ในที่สุดอ๋องซางก็รู้ซักทีว่าซินเอ๋อเป็นคนเดียวกันกับพระชายา...ลุ้นมาตั้งนานแต่ก็ยังต้องลุ้นอีกว่าถ้าทั้งสองคนมาเจอกันจะเกิดอะไรขึ้นอีก...