พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC นิยาย บท 278

นับวัน กิจการของร้านเยว่หรงก็เจริญรุ่งเรืองเป็นอย่างมาก เครื่องประทินโฉมนานาชนิดขายดิบขายดี จนฉินเจียวเยี่ยนและหลี่ชิงหงตัดสินใจซื้ออาคารเพิ่มอีกหลายหลัง เพื่อทำการขยายสาขา ไม่ต้องให้ลูกค้าที่ตั้งใจมาซื้อของแออัดอยู่ที่สาขาหลักเพียงสาขาเดียว

นอกจากนี้ ยังได้เพิ่มแรงงานจ้างชาวบ้านมาช่วยงานภายในร้านเยว่หรงมากขึ้น จัดสรรสวัสดิการจนชาวบ้านหลายคนแห่กันมาสมัครเป็นจำนวนมาก ซึ่งหลี่ชิงหงก็รับคนจำนวนตามอัตราที่ขาดแคลนและจัดหางานให้ตามความเหมาะสมกับความสามารถที่แต่ละคนมี

ร้านเยว่หรงสาขาหลักและสาขาย่อยอีกสองแห่งได้มีการจ้างผู้จัดการมาดูแลร้านเรียบร้อย หลี่ชิงหงเพียงแต่ควบคุมการผลิตและตรวจบัญชีให้ถูกต้องเพียงเท่านั้น

ส่วนเวลาว่างที่เหลือ หลี่ชิงหงได้ย้ายตัวเองมาประจำการอยู่ที่โรงน้ำชาเชิ่งเยี่ยนเกอที่เพิ่งเปิดกิจการได้ไม่นาน

โรงน้ำชาเชิ่งเยี่ยนเกอ หากมองจากภายนอกก็เป็นโรงน้ำชาธรรมดา แต่มีการจัดตกแต่งเรียบหรู เชิญชวนให้บรรดาฮูหยินและคุณหนูทั้งหลายมานั่งสนทนา จิบน้ำชา กินขนมว่าง แลกเปลี่ยนข่าวสารกันและกัน

สำคัญที่เสี่ยวเอ้อร์ทุกคนจะต้องเป็นหนุ่มน้อยวัยละอ่อนที่มีใบหน้าหล่อเหลา กิริยามารยาทนอบน้อม แต่ต่อให้มีใบหน้าที่ไม่หล่อเหลา อย่างน้อยก็ต้องมีโครงหน้าที่ดี ส่วนที่เหลือ หลี่ชิงหงจะสอนให้พวกเขาใช้เครื่องประทินโฉมจากร้านเยว่หรง เสริมจุดเด่นและกลบจุดด้อยแทน

จนสุดท้าย โรงน้ำชาเชิ่งเยี่ยนเกอก็เป็นที่เลื่องลือว่า มีแต่เสี่ยวเอ้อร์ที่หน้าตาดี ชวนให้เจริญหูเจริญตายามจิบน้ำชา

ชั้นล่างของโรงน้ำชาเชิ่งเยี่ยนเกอจัดให้มีการบริการโดยทั่วไป ผู้คนทุกชนชั้นต่างแวะสัญจรมาจิบน้ำชาและทานขนมได้ เสี่ยวเอ้อร์ให้บริการด้วยรอยยิ้มสดใสอย่างนอบน้อม

หากแต่ชั้นสองถึงชั้นสี่จะเป็นห้องส่วนตัวที่จะต้องมีการจองไว้เท่านั้น จึงจะสามารถขึ้นไปได้ โดยมีคนเฝ้าที่บันไดขึ้นลงแต่ละชั้นอย่างเข้มงวด เพื่อสร้างความเป็นส่วนตัวให้แก่ฮูหยินและคุณหนูที่มาใช้บริการ