ภรรยาร้อนรัก นิยาย บท 32

ตอนที่ 29 เด็กดื้อของพี่

ภายในห้องสี่เหลี่ยมของท่านอ๋อง ร่างบางนอนราบบนเตียงนอน โดยที่ท่านอ๋องนั้นคร่อมร่างของฟางหรงเอาไว้ สายตาของเขานั้นสะกดดวงตาของนางจนอยู่หมัด ฟางหรงไม่ขัดขืน เพราะสายตาคู่นั้นที่อบอุ่น อีกทั้งยังแฝงด้วยความร้อนรุ่ม

“วันนี้พี่ขอทำโทษเจ้า เด็กดื้อ” เขาว่าพลางดึงสายคาดเอวของนางออกอย่างรวดเร็ว โดยที่ตัวของนางเองยังไม่รู้ว่าเขาดึงออกตอนไหน ช่างรวดเร็วเสียจริง ริมฝีปากของเขาบดขยี้จูบที่ริมฝีปากของนางอย่างเร่าร้อน มือหนาแหวกสาบเสื้อของนางออกเผยให้เห็นเอี้ยมสีขาวบางเบา

มือของเขายังซุกซนล้วงเขาไปในเอี้ยมตัวบางบีบคลึงเต้างามของนาง อย่างรุนแรง “อ่า หรงเอ๋อ ช่างนุ่มเหลือเกิน พี่ของดูดกลืนกินเจ้าจะได้ไหม พี่ขอเถิด” เขาว่าพลางไม่ฟังคำทัดทานจากนางสักนิด ใบหน้าของนาง แดงระเรื่อเพราะความเขินอาย

“ท่านอ๋อง หรงเอ๋อ” นางพูดไม่ขาดคำ เขาก็จูบที่ริมฝีปากของนางอีกครั้งหนึ่ง แต่คราวนี้นั้นกลับรุนแรงมากมายนัก นางมิอาจจะต้านทานไหว “อืม อืม อ่า” เสียงครางกระเส่าของนางก็ดังขึ้นเบาๆ เพราะความรู้สึกที่รุ่มร้อนจนยากจะเกินห้ามไหว เพราะเขาทั้งบดขยี้ที่ริมฝีปากอย่างโหยหา อีกทั้งเขายังคลึงเต้างามของนาง ทั้งสองข้างอีกทั้งยังเล่นซนดึงยอดถันของนาง จนร่างของนางนั้นกระตุกเกร็ง

“ท่านอ๋อง เบาๆ หรงเอ๋อเจ็บ” นางว่า เพราะเขานั้นบดขยี้ที่ช่องกุหลาบของนางอย่างรุนแรง จนนางนั้นรู้สึกเจ็บขึ้นมา

“เจ็บหรือ พี่จะเบาๆ นะทนอีกนิดนะคนดีของพี่” เขาพลางดูใบหน้าของฟางหรงที่ขึ้นสีแดง ด้วยความเขินอาย เวลาที่นางอายนั้นช่างน่ารักจนเขาไม่อยากที่จะกลั่นแกล้งสตรีนางนี้ได้ลงคออีกแล้ว เขาเพียงอยากให้นางนั้นรักเขาบ้างก็เท่านั้นเอง เขารับรู้ว่านางมีใจให้ แต่ก็ไม่แน่ใจว่า นางรักเขาเหมือนที่เขารักนางหรือไม่ อีกทั้งวันนี้เขาก็ล่วงเกินนางมากแล้ว

“อ่า อ่า ท่านอ๋อง ช่วยหรงเอ๋อด้วยไม่ไหวแล้ว เจ็บเหลือเกิน โอ๊ย” นางว่า พลางบิดด้วยความเสียวกระสัน ช่องกุหลาบรักของนางก็มีน้ำหวานไหลออกมา นั่นแสดงว่านางมีอารมณ์ร่วม ในขณะที่ฝ่ายท่านอ๋องนั้นคิดว่าเขาล่วงเกินนางจนอยากจะหยุดมือลง แต่ได้ยินเสียงหวานของความช่วยเหลือ เช่นนั้นเขาก็มิขัดศรัทธาของร่างบางที่เรียกร้องให้เขาช่วยปัดเป่าความเจ็บปวด ให้คงเหลือแต่เพียงความรุ่นร้อน และความหวาบไหว

“พี่จะเบามือนะ ทนอีกนิดเดียว เดี๋ยวก็เสร็จแล้ว” เขาว่า พลางถอดชุดของนางออกจนหมด เผยให้เห็นเรือนร่างระหงที่งดงามมากมานัก ซาลาเปาคู่ใหญ่เด่นตา สีสันนั่นน่าลงลิ้นดูดชิมยิ่งนัก เขาก็ไม่ละเลยแม่แต่น้อย ค่อย ๆ ลงลิ้น ละเลงเล็มเลียที่ยอดถันอย่างแผ่วเบา จนร่างบางนั้นเกร็งสะท้านไปทั้งตัว ด้วยความเสียวซ่านที่มิเคยรู้สึกเช่นนี้มาก่อน

เขาละจากการสำรวจช่องกุหลาบมาบีบคลึงเต้างามของนางก่อนที่เขาจะแทรกกายเขาตรงกลางระหว่างขา เขาจับขาของนางยกขึ้นสูงพาดที่ไหล่หนาของเขา ก่อนที่เขาจะบรรเลงเพลงรัก “ฟางหรง ต่อแต่นี้เจ้าคือ พระชายาของพี่แล้ว พี่ขอเปลี่ยนข้าวสารเป็นข้าวสุก พี่จะมีเพียงเจ้าผู้เดียวเท่านั้น หากพี่ผิดคำขอให้ฟ้าดินลงโทษ” เขาว่า พลางประทับริมฝีปากหยักของเขาลงที่หน้าผากมนของนาง อีกทั้งยังหอมแก้มทั้งซ้ายและขวาของนางด้วย

ใบหน้าของฟางหรงนั้นแย้มยิ้มพร้อมกับดวงตาคู่งามของนางที่หวานเยิ้มเมื่อได้ยินคำพูดที่เขาเอ่ยออกมา เช่นนี้แล้วนางยอมเป็นของเขาคนเดียวเท่านั้น และต่อแต่นี้สามีของนางก็มีเพียงเขาคนเดียว “เจ้าค่ะท่านอ๋อง” นางว่า พลางโอบกอดที่ท้ายทอยของเขา ก่อนที่เขาจะนำเจ่ลูกชายตัวใหญ่ ถูไถหยอกล้อที่เนินสวาทของฟางหรง

เจ้าลูกชายนั้นถูไถที่กลับกุหลาบด้านนอก ก็รู้สึกร้อนรุ่มทันทีทันใด ร่างหนาของเขาถึงกลับเกร็งสะท้านไปทั้งตัว ด้วยไม่เคยรู้สึกวาบหวาม กับสตรีคนใดมาก่อน เพียงแค่เห็นดวงตาของนางเขาก็ลุ่มหลง และหลงใหลจนมิอาจจะปล่อยนางไปได้ และวันนี้เขาก็เป็นเจ้าของเรือนร่างนี้อย่างสมบูรณ์

เขาขยับสะโพกช้า ๆ เพื่อที่ไม่ให้คนนอนใต้ร่างนั้น เจ็บไปมากกว่านี้ ที่น่าแปลกคือนางทั้งคับและแน่น จนเขาจะแตกอยู่รอมร่อ “อ่า อ่า หรงเอ๋อ ของพี่ พี่มีความสุขนัก” เขาว่า แก่นกายของเขายังขยับขึ้น ๆ ลง ๆ อยู่ในช่องกุหลาบนั่น

นางเองก็สุขสมไม่แพ้กัน “ท่านอ๋อง หรงเอ๋อรักท่านอ๋องนะเจ้าคะ” นางว่า เขาโน้มใบหน้าลงมาจุมพิตที่ริมฝีปากบางของนางอีกครั้งหนึ่ง ครั้งนี้ทั้งอ่อนนุ่ม และนุ่มนวลช่างหวานหอมเหลือเกิน นางโต้ตอบเหมือนกัน ทั้งคู่ต่างแลกลิ้นเกี่ยวกระหวัดควานหาน้ำหวานของอีกฝ่าย

เรือนร่างบอบบางที่ขวาเนียนละเอียดเหมือนดั่งหิมะ ขึ้นสีแดงตามตัวเพราะว่าความร้อนรุ่มในกายของนางได้ปะทุออกมาแล้ว และเขาก็ไม่ต่างกัน สีหน้าของเขาช่างดูเร่าร้อนเสียจริง กายหนาของเขาค่อย ๆ ขยับแล้วซอย ถี่ จนร่างบางนั้นเกาะที่ต้นคอของของเขาเอาไว้แน่น ราวกับว่านางไม่ต้องการให้เขาหายจากไป

“พี่ก็รักเจ้าเช่นกัน และรักมากด้วย” เขาว่า พลางขยับแก่นกายของตนเองให้ลึกที่สุด เท่าที่จะลึกได้และหวังว่านางจะชมชอบ บทเพลงรักที่เขามอบให้ ความนุ่มนวล ความอ่อนโยนที่เขามีให้นางนั้น นางรับรู้ได้ดี และวันนี้ก็เช่นเดียวกัน เขาไม่ได้โหดร้ายป่าเถื่อน กลับมีแต่ความอ่อนโยน และอ่อนหวานให้นาง เขาไม่ได้รุนแรงจนนางต้านรับไม่ไหว เขาอ่อนนุ่มและทะนุถนอมนางยิ่งนัก

เขาพยายามข่มใจของตนเองมิให้ ฟางหรงตื่นตระหนกตกใจไปกว่านี้ เพราะความต้องการของเขานั้นมีมากมายล้นเหลือยิ่งนัก อีกทั้งสูดกลิ่นกายจำเพาะของนางยิ่งแล้วใหญ่ ช่างมีกลิ่นกายที่หอมยั่วยวนเขาเหลือเกิน เขาจับร่างบอบบางเหมือนไร้เรี่ยวแรงขึ้นให้หันหลังให้เขา จากนั้นเขาก็จับแก่นกายของตนเอง สอดใส่เข้าที่ช่อกุหลาบรักนั้นทันที จากนั้นเขาก็เร่งจังหวะให้เร็วขึ้น

มือหนาสองมือนั้นกอบกุมที่เต้างาม พลางบีบคลึง จนร่างบางต้องร้องครางออกมา อีกทั้งเมื่อบีบคลึงเต้างามอย่างพอใจแล้ว เขาขยำที่ก้นขาว ๆ เนียน ๆ ของด้วย อีกทั้งยังมีเสียงเนื้อกระทบกัน ดัง ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ อยู่ในห้องนอนของเขา ซึ่งไม่มีผู้ใดกล้าเข้ามา นอกเสียจากพ่อบ้านฉาง และพ่อบ้านผู้นี้ก็มิกล้าเข้ามายามนี้เช่นกัน

“หรงเอ๋อ ของพี่ พี่มีความสุขนัก อ่า อ่า พี่เสียวจนจะขาดใจ อ๊า” เขาทั้งร้องครางอีกทั้งยังพรั่งพรูไปด้วยความสุขสม พวงมะนาวสองลูกนั้นกระทบกับช่องด้านหลังของฟางหรง จนนางรู้วาบหวามยิ่งนัก

“อ่า อ่า ท่านอ๋อง เบา ๆ หน่อย หรงเอ๋อเจ็บไปหมดแล้ว” นางว่า เพราะเขากระแทกเข้ามาจนนางจะรับไม่ไหวกับ ความสุขสมเช่นนี้

“เจ็บหรือ อีกนิดเดียวนะ จะเสร็จแล้วอ่า อ่า” เขาว่าไม่นาน น้ำสีขาวขุ่นก็พุ่งเข้าไปในช่องกุหลาบของนาง นางตกใจมากหวั่นเกรงว่านางจะตั้งครรภ์ เพราะเขาไม่ปลดปล่อยสายธารนี้ออกด้านนอก กลับปล่อยสู่ในช่องกุหลาบของนาง เขาจงใจหรือว่าเขาไม่รู้กันแน่

“หรงเอ๋อ มีลูกให้พี่สักคน สองคนนะ” เขาสวมกอดทั้งที่แก่นกายอันใหญ่โตของเขายังคาอยู่ในช่องกุหลาบ เขาอยากมีภรรยาและลูกน้อยวิ่งเล่นในจวน คงจะจะมีชีวิตชีวาขึ้นมากโข การได้มีนางอยู่เคียงข้าก็ย่อมมีความสุขมากมายแล้ว และจะมีบุตรจากคนที่เขารักและหวงมากก็ย่อมจะมีความสุขมากขึ้นไปอีก เมื่อคิดเช่นนั้นเขาจึงได้ปล่อยสายธารสีขาวเข้าไปอย่างไม่ลังเลสักนิด