ตอนที่ 43 โกรธน้องสาวภรรยา
หลังจากเสี่ยชุนตั้งครรภ์ ท่านอ๋องก็อยู่เป็นแขกประจำของจวน เขาไม่ยอมกลับจวนของตนเอง หวั่นเห็นภาพภรรยารักอยู่ตรงนั้น ตรงนี้ของจวน เขาคิดถึงนางทุกลมหายใจ ตอนนี้เขาเป็นบุรุษว่างงาน วัน ๆ เอาแต่คุยกับนก กับปลา และก็ถิงถิง ตัวน้อยที่ติดตามของอยู่ที่จวนท่านแม่ทัพด้วย เพราะคำสั่งเสียนายสาวให้ดูแลนายท่านให้ดี รองนางกลับมา
ถิงถิง มิเข้าใจว่า นายหญิงของนางจะกลับมาได้เช่นไร และนี่ก็ผ่านมาหลายเดือนก็ยังไม่มีทีท่าว่า นายหญิงจะกลับมาเลย ถิงถิง เข้าใจว่าคนตายแล้วฟื้นนั่นเป็นเพราะนายหญิงของนางช่วยไว้ แต่ว่าภรรยาของท่านแม่ทัพมิได้มีความรู้เช่นนั้น จึงไม่แปลกที่นางจะน้อยใจว่านายหญิงของนางนั้นหลอกลวงนาง
“เจ้าเหม่ออันใด เจ้าตัวเล็ก” ท่านอ๋องเอ่ยขึ้น เมื่อเดินมาสวนด้านหน้าจวนแม่ทัพ เห็นเจ้าตัวเล็ก นั่งเหม่อลอยจึงได้ถามไถ่
“นายท่านข้าคิดถึงนายหญิงเจ้าค่ะ นางหลอกข้าว่าจะกลับมา” สาวใช้ตัวเล็กเอ่ยเสียงเศร้า นางลืมไม่ลงสักครั้งใบหน้าของนายหญิงวนเวียนอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน
“นางพูดให้เจ้าสบายใจ ข้าก็คิดถึงนางเช่นกัน เสี่ยวชุนก็ใกล้จะคลอดแล้ว ข้าจะได้เป็นพ่อคนเสียที” เขาพูดแต่ใจของเขาก็คงมีนางเสมอ สตรีในเมืองหลวงมักชอบทำตัวหว่านเสน่ห์ใส่เขาและบางคนก็เข้ามาพูดคุย เขามิชอบได้แต่เดินหนีเท่านั้น
“เจ้าค่ะ ข้าจะรอคุณหนูน้อย แล้วพากลับจวนกันนะเจ้าคะ คงจะงดงามเหมือนนายหญิงและฮูหยินเสี่ยวชุนแน่นอนเจ้าคะ” สาวใช้เอ่ยขึ้นถึงความหวังที่นางจะดูแลคุณหนูตัวเล็ก ๆ ให้ดี
“ก็แน่อยู่แล้ว นางต้องงดงามเหมือนข้าและเข้มแข็งเหมือนพี่สาวของข้า ว่าแต่ถิงถิง ปีนี้เจ้าอายุเท่าไหร่แล้ว” เสี่ยวชุนมาได้จังหวะพอดีเอ่ยถึงความงาม มิมีใครสู้พี่สาวและนางได้อยู่แล้ว แต่กระนั้น เสี่ยวชุนอยากรู้ว่า ถิงถิง อายุเท่าไหร่เพราะเห็นเนื้อตัวของนางช่างเล็กนัก
“ข้าอายุ สิบห้าปีแล้วเจ้าค่ะ” นางเอ่ยออกไป และมองเห็นสายตาของฮูหยินแม่ทัพทีท่าว่าตกใจ
“งั้นเจ้าก็ต้องออกเรือนแล้วละสิ” เสี่ยวชุนเอ่ย จะได้หาเจ้าบ่าวให้นางได้อย่างเหมาะสม
“ฮูหยิน ข้ามิอยากออกเรือน อยากอยู่ดูแลคุณหนูน้อยเจ้าคะ” นางรีบเอ่ยทันควัน นางกลัว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ภรรยาร้อนรัก