ภรรยาร้อนรัก นิยาย บท 44

ตอนที่ 42 ความสูญเสีย

ความสูญเสียที่พวกเขาไม่ได้คาดคิดว่าจะมาเร็วขนาดนี้ เมื่อคืนเขายังนอนกอดนางอยู่ทั้งคืน ทั้งหอมทั้งกอด แต่เมื่อเขาหลับสนิทเมื่อฟื้นขึ้นก็พบกับรอยยิ้มบนใบหน้าที่งดงาม ร่างกายของนางกลับเป็นเช่นเดิม แต่ไร้ลมหายใจแล้ว เขาไม่มั่นใจว่านางได้เสียชีวิตลง เขาให้นิ้วอังที่จมูกของนางครั้งแล้วครั้งเล่า

เนื้อตัวของนางเย็นเฉียบไร้การตอบรับ เขาเขย่าตัวของนางแต่ก็ไร้การตอบรับ ดวงตาของเขาเริ่มพรั่งพรูไปด้วยน้ำตา น้ำตาแห่งความเสียใจมันเข้ามาถาโถมภายในกายของเขา หัวใจของเขาแทบมอดไหม้ เพราะภรรยาที่เขารักได้จากเขาไปแล้ว เสียงร้อง “อ่า อ่า ฟางหรงของข้า เจ้าจากข้าไปไย แล้วข้าจะอยู่อย่างไร เมื่อไม่มีเจ้า เจ้าช่างใจร้ายกับพี่นัก ฮือ ๆ ๆ ”

เสียงร้องตะโกนก้องดังกัมปนาท ภายในเรือนที่ไม่ได้กว้างมาก กลับทำให้บ่าวทั้งหลายรีบเร่งเท้ามาดูเหตุการณ์ เสี่ยวชุนได้ยินเช่นนางรีบวิ่งขาของนางก็ช่างไม่รักดี วิ่งไม่ทันไรก็ล้มลงแล้ว หัวเข่าของนางถลอก แต่ก็มิได้สนใจ นางรีบวิ่งไปที่ห้องนอนของพี่สาว เพื่อมองใบหน้าที่เหมือนนางราวกับแกะ

ท่านแม่ทัพเห็นภรรยาเป็นเช่นนั้นหัวใจของเขาก็แทบจะสลายเป็นผุยและสงสารท่านอ๋อง อย่างจับใจแต่งงานกับนางได้ไม่นาน นางก็ด่วนจากไปแล้ว หัวใจน้ำแข็งของสหายคงจะไม่ให้ใครอีกแล้วต่อแต่นี้ เวรกรรมอันใดหนอ ถึงได้ทำให้เขาและนางต้องพรากจากกัน

เสียงร้องไห้ระงมก็ดังขึ้นไปทั่วจวน คนที่คลุ้มคลั่งมีเพียงท่านอ๋องที่ร้องไห้โวยวาย ข้าวของในห้องตกแตกกระจายทั่วพื้น ความเสียใจที่สูญเสียภรรยารักหากใครมิเคยได้รับรู้ก็ไม่เข้าใจความรู้สึกที่อยู่ไปก็ไม่มีใครอยู่เคียงข้าง

“ท่านอ๋อง หักห้ามใจเถิด นางตายแล้ว”

“จะให้ข้าหักห้ามใจได้อย่างไร นางเป็นภรรยาของข้า ข้ารักนาง รักมากมากที่สุด”

“ข้าก็เสียใจเจ้าคะ ข้าเป็นน้องแต่ช่วยอันใดไม่ได้เลย”

“เสี่ยวชุนอย่าโทษตัวเองเลย พี่เขยอย่างข้าไม่ดีพอที่จะดูแลนาง ปกป้องนาง”

“ท่านอ๋อง ข้ามิเหลือใคร นอกจากพวกท่านสองคนอีกแล้ว”

“จัดงานศพให้นางอย่างยิ่งใหญ่ และประกาศออกไป ทำทานให้สามวันและเดินทางกลับเมืองหลวง แก้แค้นตระกูลถงให้ราบคาบ อย่าให้หลงเหลือ และตระกูลหวังกำจัดอย่าให้เหลือ ข้าจะล้างแค้นแทนนาง พวกมันต้องตาย”