วันถัดมา
มู่นวลนวลตื่นขึ้นด้วยเสียงโทรศัพท์มือถือของเธอ
เพื่อให้สอดคล้องกับการตั้งค่าของ Tubaozi เมื่อทุกคนรอบตัวเธอใช้สมาร์ทโฟนที่มีรูปลักษณ์สวยงามและฟังก์ชั่นครบครันเธอยังคงใช้โทรศัพท์ผู้สูงอายุที่โทรและส่งข้อความได้เท่านั้น
เมื่อหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูข้อความในนั้นจิตใจของเธอก็เงียบลง
เธอลังเลสักพักก่อนจะรับโทรศัพท์: "พ่อ"
น้ำเสียงของมู่ลี่หยานจริงจังอยู่เสมอ: "เมื่อวานแกกลับบ้าน ใครมาส่ง"
เมื่อผู้เป็นพ่อเรียกลูกสาวที่เพิ่งแต่งงานและถามคำถามที่ไม่เกี่ยวข้องเช่นนั้นมู่นวลนวลก็รู้สึกหนาวสั่น
ในวันธรรมดามู่ลี่หยานแทบไม่ได้โทรหาเธอ เขาโทรหาเธออย่างกะทันหันเพื่อถามเรื่องนี้และมู่นวลนวลอดไม่ได้ที่จะสงสัยในความตั้งใจของเขาได้
แต่เธอก็ยังบอกความจริง: "เป็นลูกพี่ลูกน้องของโม่ถิงเซียว"
มู่ลี่หยานครุ่นคิดอยู่ที่นั่นสักครู่แล้วกล่าวว่า: "ถ้าแกมีเวลาให้พาพี่สาวของแกไปที่บ้านตระกูลโม่หากมีชายหนุ่มที่เหมาะสม แกสามารถแนะนำเธอและให้เธอรู้จักเพื่อนมากขึ้นได้"
มู่นวลนวลเข้าใจความหมายของคำพูดของเขา
หลังจากที่เธอออกจากคฟหาสน์ตระกูลมู่ เมื่อวานนี้ "โม่เจียเฉิน" และมู่หวันฉีอาจได้พบกัน
มู่หวันฉี มีแนวโน้มที่จะเห็น "โม่เจียเฉิน" ดังนั้นเธอจึงต้องการให้เธอจับคู่พวกเขา
ความปรารถนาของพ่อและลูกสาวเป็นสิ่งที่ดีจริงๆ
เห็นได้ชัดว่าโม่ถิงเซียวทำสัญญาแต่งงานกับมู่หวันฉี แต่ในที่สุดเธอก็ได้แต่งงานกับโม่ถิงเซียว
จากนั้นพวกเขาจะใช้เธอเป็นสะพานเพื่อหาผู้ชายที่ดีอีกคนให้กับมู่หวันฉีเป็นสามีของเธอในตระกูลมู่
ในเมืองเซี่ยงไฮ้ ไม่มีใครรู้เรื่องนี้ยกเว้นโม่ถิงเซียว ว่าลูกพี่ลูกน้องคนนั้นทั้งโด่ดเด่นและหล่อเหลา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผู้อํานวยการที่รักใคร่เมีย