ผู้กล้าเหนือกาลเวลา นิยาย บท 1068

บทที่ 1068 ครอบครัวที่ยอดเยี่ยมสุดยอดไปเลย

………………..

เผชิญหน้ากับศีรษะที่น่าหวากลัว สวี่ชิงและเอ้อร์หนิวไม่มีกำลังรบต้านทานใดๆ ตลอดเส้นทางมานี้ถูกพันธนาการเดินทางมา พวกเขาคิดวิธีที่จะลองสลัดให้หลุดพ้นมากมาย

แต่ล้มเหลวทั้งสิ้น

ตอนนี้ถูกโยนลงมา สังเกตเห็นสีหน้าอีกฝ่าย เอ้อร์หนิวสูดลมหายใจลึก

“เอ่อ…มันกำลังให้พวกเราทำอาหารให้หรือ”

สวี่ชิงสัมผัสได้ถึงเป้าหมายของศีรษะนี้เช่นกัน ทายว่าอีกฝ่ายน่าจะสังเกตเห็นวิธีที่ศิษย์พี่ใหญ่เรียกโครงกระดูก ทำให้มันไม่ต้องดูดดินโคลนขึ้นมาให้เปลืองแรงก็สามารถกินอาหารได้ในรวดเดียว

ดังนั้นจึงมีการลักพาตัวพวกเขาสองคนก่อนหน้านี้

เหตุที่รวมเขามาด้วย คิดว่าคงเพราะในตอนที่ศิษย์พี่ใหญ่เรียกโครงกระดูก หมอกสีเทาบนมีดสลักชะตาวาสนาของตนก็คงส่งผลเช่นเดียวกัน

“คงจะเป็นแบบนี้กระมัง…”

สวี่ชิงมองเอ้อร์หนิวผาดหนึ่ง

ขณะเดียวกันนี้ ศีรษะที่อยู่บนท้องฟ้า เห็นพวกตนทั้งสองที่เป็นบ่าวรับใช้กลับยังไม่เริ่มงาน ดังนั้นแรงดูดที่ส่งออกมาจากปากก็พลันแรงขึ้น อีกทั้งยังแผ่มาที่ร่างของสวี่ชิงและเอ้อร์หนิว คล้ายเป็นการเตือน

ภายใต้แรงดูดนี้ สวี่ชิงและเอ้อร์หนิวจิตใจสั่นสะท้าน ไม่ลังเลใดๆ ทั้งสิ้น สวี่ชิงแผ่หมอกสีเทาบนมีดสลักชะตาวาสนาออกไป ส่วนเอ้อร์หนิวทางนั้นก็ทุ่มสุดแรงเกิด ร้องเรียกเสียงดัง

“จงตื่นขึ้นเถิด!”

เสี้ยวขณะต่อมา สุสานแห่งนี้สั่นสะเทือน หลุมศพมหาศาลพังถล่ม ซากศพแต่ละซากๆ ภายใต้การเรียกขานของทั้งสองคน ต่างคลานออกมา

จากนั้น ก็ลอยขึ้นฟ้าจากแรงดูด ศีรษะมหึมานั่นกลืนกินไม่หยุด

ภาพเหตุการณ์นี้หลังจากดำเนินไปหนึ่งก้านธูป ท่ามกลางการทำงานอย่างขยันขันแข็งของสวี่ชิงและเอ้อร์หนิว แรงดูดก็ค่อยๆ สลายไป สีหน้าของศีรษะมหึมาฉายแววพึงพอใจออกมา

เหมือนว่ามันไม่ได้กินอาหารที่สะอาดแบบนี้มานานมากแล้ว

ในเมื่อแต่ก่อนต้องกินดินเข้าไปมาก

แต่ตอนนี้มีคนปอกเปลือกให้

แต่เทียบกับความสบายอารมณ์ของมันแล้ว เอ้อร์หนิวทางนี้หน้าตาเคร่งเครียด สวี่ชิงก็ขมวดคิ้วไปเช่นกัน ประสบการณ์ที่เป็นฝ่ายเสียเปรียบเช่นนี้ทำให้พวกเขายากจะควบคุมทิศทางของสถานการณ์ได้

แต่ไม่ทันที่พวกเขาจะคิดวิธีรับมืออะไรออก เสี้ยวขณะต่อมา แรงดูดก็เกิดขึ้นอีก ร่างของทั้งสองคนกลับมาอยู่ข้างศีรษะมหึมานั่นอย่างไม่อาจควบคุมได้ หลังจากถูกพันธนาการใหม่อีกรอบ…

ศีรษะใหญ่นี่เคลื่อนไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว จากไปไกลจากภัตราคารแห่งนี้ ครู่หนึ่ง ก็พาสวี่ชิงและเอ้อร์หนิวข้ามผ่านระยะทางไกลมหาศาล

ในตอนที่มาปรากฏขึ้นก็เป็นดินแดนที่เต็มไปด้วยขุนเขา

ฟ้าดินยังคงมืดมิด สายฝนยังคงโปรยปราย และขุนเขาที่ว่านี้ สิ่งที่เห็นในรูม่านตาที่หดเล็กของสวี่ชิงและเอ้อร์หนิว…นั่นเป็นหลุมศพที่ใหญ่กว่าจำนวนมากมายมหาศาล

สถานที่ที่พวกเขาอยู่เมื่อก่อนหน้านี้ หลุมศพแม้จะกว้างไกลสุดลูกหูลูกตา แต่ก็ล้วนแต่มีขนาดปกติ

แต่ที่นี่ บนหลุมศพขนาดใหญ่ที่ราวกับขุนเขาแต่ละหลุมๆ เหล่านั้นยังมมีหลุมศพเล็กๆ มากมาย จำนวนมากยิ่งกว่าก่อนหน้า

มาถึงที่นี่ ที่กลางอากาศ ศีรษะมหึมานั่นพลันอ้าปากกว้าง ไม่ได้แผ่แรงดูดออกไป แต่ส่งเสียงคำรามต่ำออกมา

เสียงคำรามเหมือนสายฟ้าฟาด ดังครืนครานแผ่ไปทั่วทุกสารทิศท่ามกลางม่านฝน

เสี้ยวขณะต่อมา ภาพที่ทำให้สวี่ชิงและเอ้อร์หนิวต้องยิ่งหวาดหวั่นครั่นคร้ามก็ปรากฏขึ้น

เห็นเพียงจากเสียงสะท้อนก้องของเสียงคำราม ที่สุดปลายสายตาไกลๆ เหมือนมีเสียงคำรามคล้ายกันดังแว่วสะท้อนมา อีกทั้งไม่ใช่เสียงเดียว แต่เป็นระลอกมาจากทั่วทุกสารทิศ

สุดท้าย…ศีรษะที่มีขนาดย่อมกว่าศีรษะนี้ที่พันธนาการพวกเขาสองคนเอาไว้ ก็ใช้ความเร็วที่น่าตื่นตะลึงแหวกผ่านอากาศ พุ่งตรงมาที่นี่

มองไปแล้วนี่เหมือนจะเป็นตัวเมีย ระลอกคลื่นพลังที่แผ่ออกมาเป็นระดับเจ้าเหนือหัวเช่นเดียวกัน

ขณะเดียวกัน จากรอบๆ ทิศยังมีศีรษะที่ขนาดเล็กยิ่งกว่าเจ็ด แปดศีรษะ ประดุจลูกเล็กๆ พุ่งมาอย่างรวดเร็ว

พวกมันอ่อนแอกว่ามาก เป็นแค่ระดับหวนสู่อนัตตาเท่านั้น

เห็นภาพเหล่านี้ ในใจสวี่ชิงเคร่งเครียด

เอ้อร์หนิวยิ่งในใจสั่นสะท้าน

“นี่เป็นครอบครัวหนึ่งอย่างนั้นหรือ”

นี่ก็เป็นครอบครัวหนึ่งจริงๆ

ตอนนี้รวมตัวอยู่ด้วยกัน พวกมันสังเกตเห็นพวกสวี่ชิงทั้งสองคน ก็ต่างเข้าใกล้มา สายตาจับจ้องไป บ้างก็อ้าปากคล้ายว่าจะกลืนกิน

ตอนนี้ ศีรษะที่ใหญ่ที่สุดที่พาพวกสวี่ชิงทั้งสองคนมาที่นี่ส่งเสียงคำรามต่ำทุ้มออกมา

คล้ายจะบอกคู่ของตัวเองและลูกๆ

จากนั้น…ศีรษะตัวเมียและศีรษะเล็กๆ ทั้งหมด ดวงตาในเสี้ยวพริบตานี้ก็เปล่งประกายสุดขีด

ภาพนี้ทำให้สวี่ชิงและเอ้อร์หนิวเห็นแล้วโล่งอก

แม้จะจนปัญหา แต่ภายใต้การกดดันจากครอบครัวนี้ก็จำต้องพยายามทุ่มเทหาอาหารให้พวกมันอยู่ดี

ส่วนร้านภัตราคารก็คือพื้นที่สุสานขนาดใหญ่แห่งนี้

ภายใต้การเรียกขานของทั้งสอง ซากศพมากมายปรากฏขึ้น ส่วนตัวตนในหลุมศพขนาดใหญ่ พวกเขาลองเรียกแล้วแต่ไม่เป็นผล

และครอบครัวนี้…ในตอนแรกเริ่มก็ต่างแผ่แรงดูดออกเป็นบริเวณกว้างกลืนกิน

สุดท้ายก็ยังมีดินโคลนจำนวนหนึ่งถูกสูดเข้าไป

แต่มาถึงภายหลัง พวกมันก็ลอยอยู่กลางอากาศเสียเลย ไม่ได้แผ่แรงดูดออกไปอยู่ทุกชั่วขณะ รอเมื่อซากศพคลานออกมาถึงจะเจ้าคำ ข้าคำ สูดซากศพพวกนั้นเข้าปาก

ระหว่างนี้ยังคำรามเสียงต่ำซึ่งกันและกัน เหมือนเวลากินข้าว ครอบครัวหนึ่งพูดคุยกันอย่างสนิทสนม

ทำเอาสวี่ชิงและเอ้อร์หนิวเห็นแล้วจิตใจอ่อนล้า

อย่างไรเสียการเรียกออกมาไม่หยุด สำหรับพวกเขาก็เป็นการผลาญพลังอย่างหนึ่งเหมือนกัน

เพียงแต่ กระเพาะของพวกมันใหญ่เหลือเกินนัก

“นี่กินภูเขาเข้าไปก็ตั้งหลายลูกแล้ว ทำไมยังไม่อิ่มอีก!”

เอ้อร์หนิวถอนหายใจในใจ ส่งสัญญาณสายตาให้สวี่ชิง

สวี่ชิงเข้าใจทันทีโดยไม่ต้องพูดอะไร ทั้งสองจึงร่วมกันหลอมหมอกสีเทาเข้าไปในสุสานขนาดใหญ่บนยอดเขา แม้ไม่อาจเรียกตัวตนที่หลับใหลอยู่ภายในออกมาได้โดยตรง แต่จากการสำรวจของพวกเขาเมื่อครู่ ก็เชื่อว่าจะต้องก่อให้เกิดเป็นแรงกระตุ้นได้ในระดับหนึ่ง

มีความเป็นไปได้ว่าจะตื่นขึ้นจากการกระตุ้นนี้

สำหรับตื่นขึ้นมาแล้วจะเป็นอย่างไร พวกเขาสองคนก็ไม่สนใจอะไรให้มากแล้ว

ตอนนี้จากการลงมือสุดกำลัง สุสานนั่นระเบิดออก

แผ่นดินสะเทือนขุนเขาสั่นไหว มือยักษ์ข้างหนึ่งทะลวงออกมาจากหลุมศพขุนเขา

ทันทีที่มือใหญ่ข้างนี้ปรากฏขึ้น ศีรษะมหึมาบนท้องฟ้าดวงตาก็พลันเปล่งประกาย

สีหน้าของมันคล้ายจะหัวเราะแต่ก็ไม่หัวเราะ คล้ายว่าเข้าใจความคิดของสวี่ชิงและเอ้อร์หนิวเป็นอย่างดี

สำหรับการปรากฏขึ้นของซากศพมหึมานี้ก็ไม่ได้แปลกใจแม้แต่น้อย กลับเป็นคู่ของมันที่พุ่งออกไป ชนเข้าอย่างแรง

มือใหญ่สั่นสะเทือน คล้ายหวั่นเกรง เริ่มถอยกลับไป

ส่วนศีรษะสองศีรษะนี้แผ่จิตมุ่งร้ายออกมา ไล่ตามชนไปที่ภูเขาลูกนั้น ทะลวงดินโคลน พุ่งเข้าไปข้างใน

เห็นเป็นเช่นนี้ สวี่ชิงและเอ้อร์หนิวก็ไม่หยุดคิดให้เสียเวลา ทะยานไปอย่างเต็มกำลัง ฉวยโอกาสหนีหนีไปไกลในพริบตา

ศีรษะเล็กๆ เหล่านั้นคิดจะขัดขวาง แต่เห็นได้ชัดว่าด้านความเร็วสู้สองคนนี้ไม่ได้ ดังนั้นไม่นานนักสวี่ชิงและเอ้อร์หนิวก็หายไปจากขอบฟ้า

พวกเขาในชั่วอึดใจเดียวหนีไปหนึ่งก้านธูปเต็มๆ อีกทั้งความเร็วไม่ลดลงแม้เพียงน้อยนิด แต่ละคนต่างไม่พูดไม่จา หนีเต็มกำลังต่อไป

แต่เสี้ยวขณะต่อมา ความกดดันอันคุ้นเคยก็พลันกดอัดลงมา

ศีรษะมหึมานั่นมาปรากฏข้างหน้าทั้งสองคนอีกครั้ง มันมองไปที่หลุมศพบนผืนดินก่อน จากนั้นก็มองไปทางพวกเขาทั้งสองคนเหมือนอย่างจะยิ้มแต่ก็ไม่ยิ้ม

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน