ผู้กล้าเหนือกาลเวลา นิยาย บท 1112

บทที่ 1112 อวิ๋นเหมิน

………………..

สองสามวันต่อมา

‘แดนตะวันตกค่อนข้างต่างจากแดนทักษิณจริงๆ’

บนเวิ้งฟ้าสวี่ชิงห้อตะบึงตลอดทาง สีหน้าคล้ายขบคิด

สองสามวันนี้ ยามเขาหาสถานที่ปิดด่านรักษาบาดแผล ได้เจอผู้ครองป้ายนครกึ่งเซียนคนอื่นสองครั้ง

ครั้งแรกอีกฝ่ายอยู่นอกรัศมีเก้าล้านกว่าลี้ ชัดเจนว่าไม่สังเกตเห็นสวี่ชิง สวี่ชิงจึงหลบหลีกได้โดยง่าย

แต่ครั้งที่สองเมื่อสวี่ชิงสังเกตเห็นอีกฝ่ายผ่านป้ายนครกึ่งเซียน อีกฝ่ายสัมผัสถึงตัวตนสวี่ชิงทันทีเช่นกัน

ผู้มีขอบเขตสัมผัสรู้เช่นนี้ แน่นอนว่าเป็นผู้แข็งแกร่ง

แต่เมื่อสวี่ชิงระวังตัว อีกฝ่ายกลับเลือกหลบเลี่ยง

นี่ต่างจากแดนทักษิณนัก

คล้าย… เลี่ยงปัญหา กล่าวคือไม่เข้าตาจนไม่ก่อเรื่อง นี่คือหลักการของคนมากมายแห่งแดนตะวันตก

หลังจากนั้นเจ็ดแปดวันสวี่ชิงเจอสถานการณ์เช่นนี้อีกครั้ง

สุดท้ายเขาค่อยมั่นใจ

‘แดนตะวันตก… เทียบกับแดนทักษิณแล้วดุเดือดน้อยกว่ามาก ส่วนใหญ่มักเลี่ยงความขัดแย้งโดยเปล่าประโยชน์’

‘แต่ไม่ได้หมายความว่าคนที่นี่ไม่เข่นฆ่ากัน’

สวี่ชิงเชิดศีรษะ ทอดมองไปข้างหน้า

เบื้องหน้าเขามีปราการทรงวงแหวนแห่งหนึ่ง ยามส่องประกายจะสร้างค่ายกลขวางคนนอกที่คิดเข้าไป

ในค่ายกลมีผู้บำเพ็ญหลายคนนั่งขัดสมาธิอยู่

นอกค่ายกลไม่ได้มีแค่สวี่ชิงยืนอยู่ตรงนั้น โดยรอบยังมีผู้บำเพ็ญนับสิบคนเว้นระยะห่างกระจายตัวกัน

พวกเขาบ้างเหมือนสวี่ชิง ผ่านทางมาเจอสิ่งกีดขวางที่นี่ บ้างถูกขับไล่ออกมาจากเขตค่ายกล

“ในละแวกนี้ทั้งสองตระกูลถือเป็นเผ่าแข็งแกร่ง ครองเทือกเขาเถ้าวิญญาณร่วมกัน เกิดเรื่องอย่างการตระกูลเช่นนี้ถือว่าปกติ”

“แต่สองตระกูลนี้ นอกจากที่นี่ยังมีพื้นที่เผ่าอื่น ถ้าคิดกำจัดกันจริง คิดว่ายากจัดการแนวรบและเวลาในคราเดียว”

เสียงวิจารณ์รอบทิศดังก้อง

ตอนนี้สวี่ชิงสวมเสื้อป่านเนื้อหยาบ สวมงอบเลียบแบบฝีพาย ปกปิดหน้าตานานแล้ว

ยืนกลางอากาศ ฟังเสียงรอบทิศ แผ่จิตเทพครอบคลุมเบื้องหน้า

เดิมที่นี่เป็นแหล่งปิดด่านซึ่งเขาเลือกผ่านแผนที่

เทือกเขาทอดยาวไร้สิ้นสุด ปราณวิญญาณเข้มข้น ตามการวิเคราะห์ของเขาถือว่าเหมาะแก่การรักษาบาดแผลมาก

แต่ตอนนี้… คลื่นการต่อสู้กำลังสะเทือนรุนแรง

ผู้ห้ำหั่นกันตรงเทือกเขาแถบนั้นมีจำนวนไม่น้อย

จากคำพูดโดยรอบ สวี่ชิงทราบว่าตระกูลหนึ่งรุกรานอีกตระกูล

ทั้งสองฝ่ายต่อสู้ดุเดือดหาใดเปรียบ

ผู้แข็งแกร่งในนั้นมีอานุภาพระดับเจ้าเหนือหัว สวี่ชิงสัมผัสได้ชัดเจน

ถึงขั้นว่าทั้งสองฝ่ายมีผู้ครองป้ายด้วย

แต่ชัดเจนว่าการครองป้ายไม่ใช่เรื่องสำคัญ การรุกรานและกลืนกินอีกตระกูลต่างหากที่สำคัญ

ขั้นตอนเหี้ยมโหด วิธีการอำมหิต ทั้งเห็นชัดว่าไม่ตายไม่เลิกรา คิดถอนรากถอนโคน

หลังจากสวี่ชิงสัมผัสรู้ ความเข้าใจที่มีต่อแดนตะวันตกเพิ่มมากขึ้นบ้าง

‘ผู้บำเพ็ญที่นี่เลือกปะทะโดยไม่จำเป็นน้อยมาก ส่วนใหญ่อุปนิสัยค่อนข้างเกียจคร้าน แต่ความภักดีต่อตระกูลเด่นชัด ดังนั้นการต่อสู้ส่วนใหญ่จึงเกิดระหว่างตระกูล’

‘สอดคล้องกับสิ่งที่บันทึกบนแผนที่ ด้วยความไม่ใส่ใจของสำนักเซียนมรรคา ดังนั้นเลยไม่เข้มงวดกับแดนตะวันตก เรียกว่าแทบปล่อยปละละเลย ตระกูลผู้บำเพ็ญทั่วแดนตะวันตกจึงหนาแน่น ต่างเติบโตจากความป่าเถื่อน มีจำนวนมากกว่าสามแดนอีกนัก’

สวี่ชิงเงียบไป ถอยหลังช้าๆ

สุดท้ายค่อยเจอบ่อโคลนร้างแห่งหนึ่งนอกรัศมีสิบล้านลี้ หลังจากครุ่นคิดสักพัก ร่างเขาวูบไหว ผลุบเข้าบ่อโคลน

ส่วนลึกของบ่อโคลนมีถ้ำพำนักขนาดเล็กแห่งหนึ่ง เสริมความแข็งแรงรอบทิศด้วยค่ายกลผนึก ทั้งตัดกลิ่นอายได้ คราวนี้เขาค่อยนั่งขัดสมาธิเริ่มรักษาบาดแผล

อาจเป็นเพราะบริเวณใกล้เคียงเกิดการสงครามของสองตระกูลใหญ่ ดังนั้นหลังจากผู้บำเพ็ญมากมายทราบเรื่องนี้ ส่วนใหญ่ล้วนหลีกห่าง สำหรับคนผ่านทางต่างหาเส้นทางใหม่อีกครั้ง

ดังนั้นครึ่งเดือนต่อมายามสวี่ชิงปิดด่านจึงเงียบสงบ

กระทั่งวันนี้สวี่ชิงเดินออกมาจนบ่อโคลนแหว่งเว้า ยืนกลางอากาศ

เขายืนตรงนั้น หน้าอกบีบอัด มีความรู้สึกเหมือนอยากกระแอม

เขาขมวดคิ้วแน่น

แม้ว่าภายนอกไม่เห็นบาดแผล แต่กลิ่นอายบนตัวเขา เทียบกับเมื่อก่อนแล้วอ่อนแอลงไม่น้อย

“แผลมรรค…”

สวี่ชิงพึมพำ

หลังจากบำเพ็ญถึงระดับหนึ่ง อาการบาดเจ็บทั้งหมดใช่ว่ารักษาได้ด้วยยาลูกกลอน

การลงมือของผู้แข็งแกร่งมักสร้างแผลมรรคไว้

อาการบาดเจ็บเช่นนี้ ยามอยู่แผ่นดินใหญ่ต้องประสงค์สวี่ชิงไม่เคยเจอ แต่กลับสัมผัสความยากลำบากของการฟื้นตัวจากแผลมรรคบนวงแหวนที่ห้า

‘หนึ่งเดือนที่คาดการณ์ก่อนหน้านี้น้อยเกินไป’

‘อาการบาดเจ็บเช่นนี้ต้องใช้เวลาหลายปีกว่าจะฟื้นตัวช้าๆ แม้ว่าข้ามีผลึกวารีสีม่วง ทำให้ร่นเวลาช่วงกระบวนการนี้ แต่ถ้ามีปราณวิญญาณเข้มข้นจะย่นเวลาฟื้นตัวได้อีก’

แววตาสวี่ชิงอึมครึม ก้มมองบ่อโคลนเบื้องล่าง ก่อนเงยหน้ามองเทือกเขาเถ้าวิญญาณ ขณะเดียวกันในสมองเปิดภาพแผนที่แดนตะวันตก

แม้ว่าปราณวิญญาณที่นี่เหนือกว่าแผ่นดินใหญ่ต้องประสงค์ แต่เปรียบเทียบกับแดนทักษิณแล้วบางเบากว่า นอกจากว่าเป็นสถานที่พิเศษ…

‘แต่ตอนนี้ขอเพียงไม่เจอระดับเจ้าเหนือหัว เผชิญหน้ากับระดับเตรียมสู่เทวะ การสังหารพวกเขาย่อมไม่ส่งผลต่อการฟื้นตัวของบาดแผล’

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน