บทที่ 1125 แสงเรืองรองแห่งขั้วโลกท่วมฟ้า ดุจกระแสน้ำทิพย์หลั่งไหล
หลี่เมิ่งถู่เอ่ยเน้นทีละคำๆ พูดอย่างจริงจังเป็นอย่างยิ่ง
สีหน้าของเขาก็เคร่งขรึม ราวกับว่าสองประโยคนั้นมีความสำคัญกับเขามากเหลือเกิน
นี่คือการช่วงชิงวิถี ไม่ถามถึงบุญคุณความแค้น ไม่คำนึงถึงความเป็นความตาย
ชีวิตของผู้บำเพ็ญ ความจริงแล้วก็เป็นเช่นนี้ ในยามอยู่ระดับต่ำก็เพื่อความอยู่รอด ในยามอยู่ระดับกลางก็เพื่อความแข็งแกร่งยิ่งขึ้น เมื่อมาถึงระดับสูงในปัจจุบัน วิถี ถึงจะเป็นแก่นแท้
วิถีของเขา ไม่อาจแปดเปื้อน
“หลี่เมิ่งถู่ ศิษย์จอมเซียนเฮ่าฮั่นแห่งสำนักเซียนมรรคา ”
“ข้าดูแคลนการวางแผนชั่วลับหลัง ยิ่งไม่คิดจะพึ่งพาพลังอำนาจของตระกูลหรือสำนัก วันนี้ ข้าจะลงมือด้วยตนเอง อีกทั้งยังจะลงมืออย่างสุดกำลังอีกด้วย ข้าสาบานว่าจะสังหารเจ้า เพื่อสำเร็จวิถีของข้า!”
หลี่เมิ่งถู่เอ่ยปากด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก
เขาในตอนนี้ยืนอยู่กลางอากาศ ชุดดำพลิ้วไหวตามลม ผมยาวปลิวสะบัด สายตาเจิดจ้า ทอดสายตามองไปยังสวี่ชิง
สวี่ชิงเงียบงัน
ชีวิตนี้เขาเคยเห็นผู้คนมามากมาย หลากหลายรูปแบบ ผู้ที่คล้ายหลี่เมิ่งถู่ที่อยู่เบื้องหน้าผู้นี้ แม้จะไม่มาก แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีเลย
อย่างเหยียนเสวียนจื่อ โดยเนื้อแท้แล้วก็เหมือนกับหลี่เมิ่งถู่ผู้นี้
ขณะเดียวกัน จากในดวงตาของอีกฝ่าย เขาก็เห็นเจตจำนงที่จะช่วงชิงวิถีอย่างเด็ดขาด ดังนั้นเขาจึงเอ่ยปากออกไปอย่างช้าๆ
“สวี่ชิง”
หลี่เมิ่งถู่พยักหน้า ไม่กล่าวอะไรอีก และไม่ซักถามอะไรเพิ่มเช่นกัน จิตสังหารในดวงตาพลันปะทุขึ้นทันที มือขวายกขึ้น พลันชี้ไปยังฟากฟ้า และคำรามเสียงต่ำทุ้ม
“อัสนี!”
เสี้ยวพริบตาต่อมา ฟากฟ้าก็ส่งเสียงกึกก้องกัมปนาท ทะเลอัสนีที่สลายไปจากระลอกคลื่นวิชาเวทของทั้งสองเมื่อก่อนหน้านี้ ในเสี้ยวขณะนี้ก็ปรากฏขึ้นอีกครั้งด้วยยิ่งใหญ่ทรงพลังเหนือกว่าเดิมนับสิบเท่าร้อยเท่า
เสียงครืนครืนกึกก้องดังสนั่นหวั่นไหวไปทั่วทุกทิศ ลำแสงเงินเป็นทางๆ กวาดไปทั่วท้องฟ้าปกคลุมพื้นที่หนึ่งล้านลี้ไปในทันทีที่ จากนั้นก็เป็นสิบล้านลี้ และก็แผ่ขยายออกไปอีก
ราวกับไม่มีที่สิ้นสุด
และสายฟ้าที่ก่อตัวขึ้นในขอบเขตนี้ ได้รวมตัวกันเป็นลูกสายฟ้าปกคลุมไปทั่วทั้งผืนฟ้า
เพียงพริบตา สายฟ้าแลบแปลบปลาบฟาดผ่าดังกึกก้องฟ้าร้องฟ้าดินเปลี่ยนสี ประดุจความพิโรธแห่งผืนนภา ราวเสียงคำรามแห่งมหาวิถี
ทะเลอัสนีมาถึงอีกครั้ง
อีกทั้งไม่ใช่แค่ท้องฟ้าเท่านั้นที่เป็นเช่นนี้ ในเสี้ยวขณะนี้ บนพื้นดินก็มีสายฟ้าทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า จากความว่างเปล่าก็มีสายฟ้าฉีกทึ้งมา สรรพสิ่งในเสี้ยวขณะนี้ล้วนเกิดสายฟ้าปะทุขึ้นมา
เมื่อรวมตัวกันแล้ว ก็ทำให้พื้นที่หลายสิบล้านลี้ เกิดคลื่นวนสายฟ้า เสียงยิ่งน่าตกตะลึง ราวกับเคราะห์สวรรค์ในโลกมนุษย์!
พลานุภาพไร้เทียมทาน สะท้านสะเทือนโลกา
นี่คืออำนาจที่สองของหลี่เมิ่งถู่ สายฟ้า!
สายฟ้า มีหน้าที่สังหาร!
ท่ามกลางเสียงกึกก้องในขณะนี้ หลี่เมิ่งถู่ซึ่งมีสายฟ้าเต็มผืนฟ้าเป็นฉากหลัง ก็ราวกับเป็นเจ้าแห่งสายฟ้าในฟ้าดินแห่งนี้ ร่างกายของเขาเกิดสายฟ้าปรากฏขึ้นเช่นกัน เชื่อมโยงกับทะเลอัสนี ยกมือขึ้นชี้ไปยังสวี่ชิง
ทันใดนั้น ทะเลอัสนีคำราม พลันกวาดโหมหอบม้วนฟ้าดิน พุ่งตรงไปหาสวี่ชิง
ด้วยพลานุุภาพของอำนาจเช่นนี้ รูม่านตาของสวี่ชิงหดเล็ก
เขาเคยเห็นผูบำเพ็ญระดับเจ้าเหนือหัวมาไม่น้อย แต่ไม่เคยเจอผู้ที่มีพลังยิ่งใหญ่ทรงอำนาจแข็งแกร่งเหมือนกับหลี่เมิ่งถู่ที่อยู่เบื้องหน้าผู้นี้เลย
“สมแล้วที่เป็นดวงดาว!”
สวี่ชิงมีสีหน้าเคร่งขรึม แต่ในใจไม่มีความคิดที่จะถอยเลยแม้แต่น้อย อีกฝ่ายบอกแล้วว่านี่คือการช่วงชิงวิถี…
“เช่นนั้น ก็ช่วงชิงกันต่อ!”
ดวงตาของสวี่ชิงฉายประกายเฉียบคม ชั่วชีวิตนี้ของเขา นับตั้งแต่ในเสี้ยวพริบตาที่เมืองเป็นเอกหายไป เส้นทางที่เขาเดินล้วนเป็นการช่วงชิง!
ช่วงชิงชีวิต ช่วงชิงวาสนา ยิ่งช่วงชิงวิถีแห่งฟ้าดิน
ดังนั้น รูม่านตาขวาจึงเลือนราง รอยเต๋าเข้าแทนที่!
รอยเต๋าลบเลือน พลันระเบิดออกมาจากดวงตาขวาของเขา สิ่งที่เขามองเห็น ทุกสิ่งล้วนถูกลบเลือน!
พื้นดินเลือนราง ท้องฟ้าบิดเบี้ยว ความว่างเปล่าแผ่ระลอกคลื่น ทะเลอัสนีที่ถาโถมเข้ามา ก็ได้รับผลกระทบทันที!
ทว่า อำนาจสายฟ้านั้น ในด้านการสังหารก็แข็งแกร่งเป็นอย่างยิ่ง แม้แต่การมีอยู่ของรอยเต๋าลบเลือน ก็ยังไม่สามารถลบมันไปได้อย่างสมบูรณ์
ภายใต้การปะทุเดือดพล่านนี้ ประกายแสงวาววามเจิดจ้าบาดตา แผ่พลังสังหารอันน่าสะพรึงกลัวออกมา
รอยเต๋าในดวงตาขวาของสวี่ชิงพลันสลายไป รูม่านตาของเขาปวดแสบปวดร้อน เลือดสดไหลออกมาในทันที
แม้เป็นเช่นนั้น แต่พลังอำนาจลบเลือน ก็ยังคงทำให้ทะเลอัสนีที่ถาโถมอยู่นั้น เกิดความปั่นป่วน
ตอนนี้พลังถูกลดทอนลง แม้จะยังคงพุ่งตรงมาหาสวี่ชิง แต่ในช่วงจังหวะสำคัญ จิตกระบี่ที่พุ่งทะยานสู่ท้องฟ้า ก็พุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็วในร่างของสวี่ชิง
นั่นคือกระบี่จักรพรรดิ
กระบี่จักรพรรดิ พุ่งออกมาจากกระหม่อมของเขา สวี่ชิงก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว ยกมือขวาขึ้นคว้าจับเอาไว้
ในเสี้ยวขณะนี้ที่กุมกระบี่จักรพรรดิ พลังในตัวเขาก็พลันปะทุขึ้น ก่อเกิดเป็นพลังสะท้านสะเทือนดวงดาว ทำให้สายฟ้าที่ถาโถมมาราวกับถล่มภูผาพลิกมหาสมุทรพลันหยุดชะงักลง
ส่วนสวี่ชิงถือกระบี่จักรพรรดิ ฟันออกไปข้างหน้าทันที
แผ่นดินเลือนราง ส่งเสียงราวคำรามกึกก้องออกมา ปราณปฐพีนับไม่ถ้วนพุ่งขึ้นมารวมตัวไปในกระบี่นี้ของสวี่ชิง
แปรสภาพเป็นกระบี่แห่งปฐพี!
กระบี่สมบัติปฐพี!
กระบี่หนึ่ง ฟันทะเลอัสนี
พลังแห่งปฐพีที่พุ่งทะยานขึ้น ประดุจทะเล ซัดโจมตีไปกับทะเลอัสนี
ระลอกคลื่นพลังรุนแรงกลุ่มหนึ่ง ในเสี้ยวพริบตาที่ทั้งสองฝ่ายสัมผัสกัน ก็พลันระเบิดออก
ในนั้นมีลูกสายฟ้าจำนวนมาก ทะลุผ่านปราณกระบี่ มาปรากฏข้าหน้าสวี่ชิง พุ่งเข้ามาใกล้อย่างรวดเร็ว ระเบิดออกทีละลูกๆ ก่อเป็นพลังสังหารทำลายล้าง
สวี่ชิงสองมือประสานปางมือ สลายพลังอย่างต่อเนื่อง ถอยร่นไปท่ามกลางเสียงกึกก้องดังเป็นชุดต่อเนื่อง
อีกด้านหนึ่ง ก็มีปราณกระบี่ทะลุผ่านทะเลอัสนี มาปรากฏขึ้นเบื้องหน้าหลี่เมิ่งถู่ ในยามพุ่งไปอย่างรวดเร็ว กระจกทั้งหมดที่อยู่นอกร่างกายของหลี่เมิ่งถู่ก็ล้วนส่องประกายวูบวาบ
ขณะเดียวกับที่สลายพลังไป เขาก็ประสานปางมือเช่นกัน ต้านทานพลังกระบี่ ในระหว่างนั้น ร่างกายของเขาก็ถอยหลังไปเช่นกัน
มองไปไกลๆ ฉากนี้ดูราวกับสูสีกัน
ตรงกลาง ทะเลปฐพีและทะเลอัสนีเข้าห้ำหั่น ส่วนทั้งสองคนที่อยู่เบื้องหลังทะเลทั้งสอง ก็ถอยร่นไปทั้งคู่
แต่หลี่เมิ่งถู่ พลังบำเพ็ญระดับเจ้าเหนือหัวช่วงต้น ในฐานะดวงดาว เกิดในตระกูลหลี่ ฝากตัวเป็นศิษย์ของราชาพิษ วิธีการของเขาเหนือกว่าผู้บำเพ็ญระดับเจ้าเหนือหัวอื่นๆ มากนัก ดังนั้นในการถอยร่นนี้ ดวงตาทั้งสองข้างของเขาก็พลันส่องประกายเงินยวงขึ้น
ราวอวตารร่างเป็นอำนาจแห่งสวรรค์ ก็เอ่ยปากออกมา
“ถามวิญญาณเจ้า เจ้าเป็นศิษย์ผู้ใด”
“ถามดวงจิตเจ้า เจ้ามาจากที่ใด”
VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผู้กล้าเหนือกาลเวลา