ผู้กล้าเหนือกาลเวลา นิยาย บท 150

บทที่ 150 โอกาสในสงคราม

“อาวุธเวทอยู่ชั้นสาม ผู้อาวุโสเชิญ!”

ได้ยินว่าสวี่ชิงจะซื้ออาวุธเวท เด็กสาวที่เคยดูแลต้อนรับผู้บำเพ็ญระดับสร้างฐานของสำนักมามากมายก็รู้ทันทีว่าคนอายุรุ่นเดียวกันที่หน้าตาดีสุดๆ ข้างหน้าคนนี้จะต้องเป็นระดับสร้างฐานแน่นอน

ทำให้ใจของสาวน้อยสั่นไหว คำเรียกก็เปลี่ยนไป ดวงตายิ่งเป็นประกายวาววับ นำทางด้วยความเคารพนอบน้อม

ในขณะเดียวกัน ในอาคารแห่งนี้นางก็เพิ่มความระมัดระวังขึ้น ไม่ได้ให้สวี่ชิงเดินนำหน้าไปก่อน แต่เป็นฝ่ายกระตือรือร้นก้าวขึ้นมานำทางอยู่ข้างหน้า

การกระทำนี้ไม่ได้เป็นการเสียมารยาท อีกทั้งจากการเดินขึ้นบันได ร่างของนางก็เผยเส้นโค้งเว้าออกมาให้เห็นอย่างไม่ได้ตั้งใจในขณะเดิน ก้นงามงอนนั่นยิ่งเห็นชัดเป็นพิเศษ มันทำให้เสื้อคลุมยาวนูนขึ้น วาดเค้าโครงทรงลูกท้อขึ้นมา

ในขณะที่เต็มไปด้วยความเย้ายวน หางม้าทั้งสองที่แกว่งไปมายังเพิ่มความใสซื่อบริสุทธิ์ขึ้นมาอีกหนึ่งส่วน

น่าเสียดายที่สวี่ชิงเมินไป

ดังนั้นหลังจากที่ขึ้นมาชั้นสาม ในใจของเด็กสาวก็ห่อเหี่ยวเล็กน้อย นางสัมผัสความคิดอกุศลจากสวี่ชิงไม่ได้เลย แต่นางก็จัดการกับอารมณ์ได้อย่างรวดเร็ว หลังจากที่นำสวี่ชิงเข้ามาในห้องหนึ่งแล้วก็ถามถึงความต้องการอาวุธเวทอย่างเคารพนอบน้อม

“ประเภทโจมตี ราคาไม่เกินสามแสนหินวิญญาณ!” สวี่ชิงเอ่ยเสียงเรียบนิ่ง

เด็กสาวได้ยินก็พยักหน้า ถอยออกไป ไม่นานนัก ยามที่นางกลับมาก็ประคองถาดไว้ใบหนึ่ง บนนั้นมีของวางอยู่สามชิ้น

เป็นกระบี่เล็กสีฟ้าเล่มหนึ่งมียันต์แผ่นหนึ่งติดเอาไว้ ผนึกระลอกคลื่นพลังของกระบี่เล่มนี้เอาไว้เก้าส่วน แผ่ออกมาเพียงหนึ่งส่วนให้คนได้สัมผัส

ชิ้นที่สองเป็นสร้อยคอเส้นหนึ่ง มีไข่มุกสีดำขนาดเท่าเล็บมือห้าเม็ดติดอยู่ มียันต์ผนึกเอาไว้เช่นกัน

ชิ้นสุดท้ายเป็นกระดิ่งลูกเล็กสีแดงลูกหนึ่ง

“กระบี่คีรียะเยือกนี้แฝงด้วยพลังทะเลต้องห้าม ระหว่างขั้นตอนตีขึ้นเคยอยู่ใต้ทะเลมาสามปี ทำให้ความเย็นของมันน่าตกใจ ใช้พลังเวทขับเคลื่อนสามารถสลายความเย็นออกไปได้ อีกทั้งเชี่ยวชาญด้านความเร็ว คมกริบเป็นอย่างยิ่ง”

“มุกห้าพิฆาต มุกทุกเม็ดล้วนผนึกพลังธาตุทองพิฆาตเอาไว้ เมื่อสลายมันจะเปลี่ยนเป็นอัสนีลงทัณฑ์ สังหารทุกสิ่ง นอกจากผลาญพลังจนหมดสลายไป ไม่เช่นนั้นจะไม่เลิกรา วิธีใช้คือในขณะเดียวกับที่ผสานพลังเวทเข้าไปก็ให้สลักชื่อของศัตรูลงไปบนนั้น”

“สุดท้ายคือกระดิ่งวิญญาณคนเป็น เมื่อสั่นกระดิ่งจะทำให้วิญญาณของศัตรูสะเทือนหยุดอยู่กับที่ แต่ไม่มีผลกับสิ่งแปลกประหลาด มีผลต่อผู้บำเพ็ญที่มีกายเนื้อเท่านั้น อีกทั้งอาวุธชิ้นนี้มีข้อเสียคือเมื่อสำแดงขึ้น เนื่องจากผู้ใช้ก็เป็นผู้บำเพ็ญกายเนื้อเช่นกัน ดังนั้นก็จะได้รับอิทธิพลเช่นกัน แต่เนื่องจากมันเป็นอาวุธเวทประเภทวิญญาณที่หาได้ยาก ดังนั้นราคาจึงสูงกว่า”

“กระบี่คีรียะเยือกสองแสนเจ็ดหมื่นก้อนหินวิญญาณ มุกห้าพิฆาตสามแสนก้อนหินวิญญาณ กระดิ่งวิญญาณเป็นสามแสนสามหมื่นก้อนหินวิญญาณ” เด็กสาวเอ่ยเสียงใส จากนั้นก็มองสวี่ชิง

สายตาสวี่ชิงกวาดไปบนของทั้งสามชิ้นนี้ ภายนอกดูเหมือนปกติ แต่ข้างในกลับสะท้อนใจถึงความแพงของอาวุธเวท แต่เขารู้ว่าตัวเองก่อนที่จะเปิดสภาวะแสงนภาได้ อาวุธเวทสำคัญเป็นอย่างยิ่ง

โดยเฉพาะ…เขารู้สึกว่าในเมื่อสงครามจะเกิดขึ้นแล้ว เช่นนั้นย่อมต้องเตรียมตัวให้ดี ไม่เช่นนั้นหากข่าวแพร่ออกไป น่ากลัวว่าจะยิ่งแพงขึ้นอีก

อาวุธเวทสามชิ้นนี้ความจริงแล้วเขาชอบหมด แต่หากซื้อทั้งสามชิ้นเขาก็ไม่มีปัญญา

เขายังต้องซื้อแผ่นหยก ยังต้องซื้อสมุนไพรพิษอีกเป็นจำนวนมาก

ดังนั้นหลังจากดูแต่ละชิ้นแล้ว สุดท้ายสวี่ชิงก็กัดฟันซื้อกระดิ่งวิญญาณเป็นมา ของชิ้นนี้แม้จะมีข้อเสีย แต่สวี่ชิงมีวิธีแก้ไข

เขาเตรียมมัดมันไว้กับเหล็กแหลมสีดำ ให้บรรพจารย์สำนักวัชระไปฆ่าศัตรูในระยะไกล และบรรพจารย์สำนักวัชระก็ไม่ใช่วิญญาณมีเลือดเนื้อ แต่เป็นวิญญาณอาวุธ ไม่ได้รับอิทธิพล

“เอาชิ้นนี้” สวี่ชิงถือกระดิ่งวิญญาณเป็นเอาไว้ เอ่ยเนิบนาบ

เด็กสาวตื่นเต้นเล็กน้อย จะอย่างไรการขายอาวุธเวทเป็นธุรกรรมมูลค่าสูง ดังนั้นหลังจากที่ทำการแลกเปลี่ยนให้สวี่ชิงอย่างนอบน้อมแล้ว ก็พาเขาไปยังชั้นสองเพื่อหาแผ่นหยกตามความต้องการของเขา ที่นี่สวี่ชิงซื้อแผ่นหยกเพิ่มการป้องกันสามชิ้นและแผ่นหยกประเภทโจมตีอีกหนึ่งชิ้น ก็จ่ายไปอีกหนึ่งแสนสองหมื่นหินวิญญาณ

ตอนเดินออกมาจากร้านแห่งนี้ สวี่ชิงลูบๆ คลำๆ กระเป๋าของตัวเองแล้วลอบถอนหายใจ

ในตอนที่เป็นระดับรวมปราณเขาคิดว่าทรัพยากรที่ระดับรวมปราณต้องใช้แพงมาก ตอนเป็นระดับสร้างฐานเขาคิดว่าระดับรวมปราณยังดี ลูกกลอนสร้างฐานถึงจะเป็นสิ่งที่แพงที่สุด แต่ตอนนี้เขานึกย้อนอดีต รู้สึกว่าของพวกนั้นไม่นับเป็นอะไรเลย

แผ่นหยกและอาวุธเวธระดับสร้างฐานถึงจะเป็นของที่แพงที่สุด

‘แล้วเรือเวทต้องยกระดับก็ต้องใช้หินวิญญาณจำนวนมหาศาลเหมือนกัน…’

สวี่ชิงส่ายหน้า ตอนนี้ซื้ออาวุธเวทเสร็จก็สะกดความปวดใจลงไป เตรียมไปหาสมุนไพรที่เมืองหลักเขตชำระวิญญาณของยอดเขาที่สอง อย่างไรเสียความหลากหลายของสมุนไพรในเขตท่าเรือเทียบกับเขตชำระวิญญาณไม่ได้เลย

ในขณะเดียวกันเขาก็อยากไปดูว่ามีแมงดาพรายปรารถนาและหอยโบราณขายหรือไม่ นี่เกี่ยวพันกับความต้องการสำหรับการออกทะเลเพื่อดึงดูดอสูรทะเลทะลวงช่องเวท

แต่ในตอนที่สวี่ชิงอยู่ระหว่างทางไปเขตชำระวิญญาณของยอดเขาที่สอง ป้ายฐานะของเขาก็สั่น สวี่ชิงเอาออกมาดู เป็นจางซานที่สื่อเสียงหาเขา

“สวี่ชิงกลับมาแล้วหรือ”

“กลับมาเมื่อวาน” สวี่ชิงตอบ

“เจ้าอยู่ที่ใดหรือ มาหาข้าที่นี่สักหน่อยได้หรือไม่ หรือให้ข้าไปหาเจ้า ข้ามีเรื่องใหญ่อยากจะหารือด้วย”

“ข้าเตรียมไปดูสมุนไพรที่เขตชำระวิญญาณสักหน่อย” สวี่ชิงค่อนข้างสงสัยว่าจางซานจะมาหาตนด้วยเรื่องอะไร ในขณะเดียวกันก็นึกถึงบันทึกที่นายกองมาหาหลายครั้งที่กลางถ้ำของตน

“ได้ เขตชำระวิญญาณมีร้านสมุนไพรชื่อร้านร้อยพันสมุนไพร พวกเราเจอกันที่นั่น”

สื่อเสียงเสร็จสิ้น

สวี่ชิงเงียบนิ่ง เดินไปทางเขตชำระวิญญาณยอดเขาที่สอง ไม่นานหลังจากนั้นเขาก็หาร้านร้อยพันสมุนไพรที่จางซานบอกเจอ ร้านนี้ใหญ่มาก นับเป็นร้านดังในเขตที่สอง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน