ผู้กล้าเหนือกาลเวลา นิยาย บท 283

บทที่ 283 ไยต้องรนหาที่ตาย

ผู้ครองกระบี่ สวี่ชิงก่อนหน้านี้เคยได้ยินมาจากนายกอง รู้ว่านี่เป็นหนึ่งในห้ากรมทมิฬที่ขึ้นตรงกับดินแดนเมืองหลวงจักรพรรดิ ในเจ็ดเขตปกครองเผ่ามนุษย์ล้วนมีวังครองกระบี่ และในทุกมณฑลก็จะมีโถงครองกระบี่

แต่เขาไม่เคยพบเห็นมาก่อน

ตอนนี้ได้ยินคำพูดนายกอง สวี่ชิงก็ตั้งสมาธิมองไป สายตาเคร่งเครียดขึ้นเล็กน้อย ทั้งสองคนบนฟ้า ไม่ว่าจะเป็นคนที่อยู่ข้างหน้าหรือข้างหลัง ความแข็งแกร่งของกำลังรบพวกเขาล้วนแผ่ความน่าหวาดกลัวออกมา ระลอกคลื่นยิ่งน่าตื่นตะลึง

ไม่ว่าคน.f ฝ่ามือหนึ่งซัดมา หากสวี่ชิงไม่มีการป้องกันจากนายท่านเจ็ดต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัยแน่นอน

“วังสวรรค์สองวัง…” ขณะที่สวี่ชิงพึมพำ คนสองคนที่คนหนึ่งอยู่ข้างหน้า คนหนึ่งอยู่ข้างหลังบนท้องฟ้า ตอนนี้ขณะไล่ล่า ก็ผ่านมายังแม่น้ำบรรพกาลเร้นหมื่นเทพ ปีศาจชราที่อยู่ข้างหน้ากำลังจะข้ามแม่น้ำ หนีออกไปจากภูเขาล้ำบารมีพ้นเคราะห์ภัย

แต่เมื่อก้มหน้าสายตาเพียงกวาดก็ขับจ้องไปยังเรือของพันธมิตรที่อยู่ข้างล่างเหล่านี้ ประกายเหี้ยมโหดในสายตาเข้มข้น

ตอนนี้เขาบาดเจ็บต้องกลืนกินเลือดลมเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บ ดังนั้นจึงไม่สนใจแล้วว่าเรือเหล่านี้เป็นของแปดพันธมิตร สายตาเผยแววโหดเหี้ยม ร่างเพียงไหววูบก็แปลงร่างแยกสิบกว่าร่างออกมา ม้วนหอบลมดำพุ่งตรงมาที่เรือข้างล่าง คิดจะลองทำลายกลืนกิน

แต่ในเสี้ยวพริบตาที่ปีศาจชราตนนี้ประชิดมา เรือของสำนักเจ็ดเนตรโลหิตก็ส่งเสียงวู้มขึ้นทันที ค่ายกลกางออกทันใด ก่อเป็นพลังน่าตื่นตะลึง แปรเปลี่ยนเป็นเกราะป้องกันชั้นหนึ่ง

ร่างแยกของปีศาจชราร่วงลงมาทุกร่างท่ามกลางเสียงดังสนั่นหวั่นไหว ต่างกระแทกลงมาบนเรือเหล่านี้ ทำให้เกราะป้องกันของเรือบิดเบี้ยวอย่างรุนแรง ลูกศิษย์แต่ละคนในนั้นหน้าเปลี่ยนสี ยิ่งมีบางคนมีเลือดพุ่งออกมา

โดยเฉพาะส่วนดวงตา

เนื่องจากปีศาจชราผมแดงในตอนนี้ในสายตาของพวกเขาทั่วร่างประดุจหลุมดำขนาดมหึมา บิดม้วนทั่วทุกทิศ มองเพียงแวบเดียวก็ทำให้พวกเขารู้สึกว่าโลกกำลังหมุนวน

มีเพียงพลังบำเพ็ญถึงระดับสวี่ชิงและนายกองเท่านั้นถึงจะเมินพลังกดดันประเภทนี้ได้ ยิ่งไปกว่านั้นคือต่างลงมือในเสี้ยวขณะที่ร่างแยกของอีกฝ่ายซัดฝ่ามือมาที่เรือของพวกเขาทั้งสอง

สวี่ชิงไม่ลังเลแม้แต่น้อย ปล่อยตัวกระตุ้นพิษทันที ช่วงก่อนหน้านี้ในทุกวันที่เขาว่างก็จะโปรยพิษบางอย่างบนเรือ หากพิษพวกนี้ไม่ถูกกระตุ้นก็จะไม่มีอันตรายใดๆ ทั้งสิ้น กลับมีประโยชน์ช่วยให้เลือดลมยกระดับขึ้นด้วยซ้ำ

หากไม่จัดการทำอะไร ครึ่งเดือนก็จะสลายไปเองตามธรรมชาติ ไม่มีอันตรายซ่อนเร้น

ตอนนี้สวี่ชิงโปรยออกไปมากถึงหนึ่งร้อยเจ็ดสิบแปดชนิด จุดประสงค์ก็เพื่อในยามที่เกิดวิกฤตอันตราย สามารถระเบิดพิษได้ในทันที ทำให้คนที่มาได้รับพิษร้าย

ตอนนี้แทบจะในเสี้ยวพริบตาที่ปีศาจตนนั้นมา สวี่ชิงก็ไม่ลังเลที่จะชกไปที่ปีศาจชรานอกเกราะป้องกันหมัดหนึ่งทันที แล้วยังอาศัยการหอบม้วนของหมัดทำให้ตัวกระตุ้นพิษที่สลายไปได้ยากฟุ้งออกไปอีกด้วย

ขณะเดียวกัน มือซ้ายของเขาประสานปางมือท้องฟ้าก็เปลี่ยนสีเกิดเมฆดำขึ้น นิ้วแห้งเหี่ยวข้างหนึ่งกดอัดลงมาจากท้องฟ้า มาพร้อมด้วยความแปลกประหลาดเป็นอย่างยิ่ง พุ่งตรงไปยังปีศาจชรานอกเกราะป้องกัน

นายกองก็ประสานปางมือเช่นกัน เพียงสะบัดมือ หอกน้ำแข็งเล่มหนึ่งก็พลันสะบัดอย่างโหดเหี้ยม ทันใดนั้นหอกเล่มนี้ก็พุ่งแหวกอากาศมาพร้อมด้วยพลังทำลายล้างอันแข็งแกร่งไม่อาจต้านทาน พุ่งตรงไปยังปีศาจชรา

เพียงพริบตา นิ้วแห้งเหี่ยวกดอัดลงมา หอกน้ำแข็งพุ่งตรงมา ร่างแยกของปีศาจชราส่งเสียงดังบึ้มก็แตกสลาย แปรเปลี่ยนเป็นไอหมอกหอบม้วน

ตอนนี้ร่างแยกของปีศาจชราบนเรือลำอื่นไม่อาจทำลายเกราะป้องกันได้ในชั่วเวลาเพียงสั้นๆ จึงถอยกลับไปหมด แต่ไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆ ทั้งนั้น มีเพียงร่างแยกที่แตกสลายกลายเป็นหมอกพุ่งตรงไปทางสวี่ชิงและนายกอง

เพียงพริบตา หมอกและร่างแยกร่างอื่นก็ผสานรวมกัน ก่อเป็นเงาร่างของปีศาจชรา เขาพลันหันหน้ามา กวาดสายตามองสวี่ชิงและนายกองอย่างโหดเหี้ยม ในดวงตาจิตสังหารลอยเอ่อ แต่ข้างหลังเขาผู้ครองกระบี่ก็ไล่ตามมาแล้ว จึงแค่นเสียงขึ้นจมูก เร่งความเร็วหลบหนี มุ่งหน้าตรงไปยังเขาล้ำบารมีพ้นเคราะห์ภัย

แต่ในตอนนี้เอง รอบๆ เขาก็พลันมีไอเย็นเยือกมหาศาลเกิดขึ้น ท่ามกลางเสียงเปรี๊ยะๆ ก็เริ่มแช่แข็งผนึก เกิดเป็นเขตแดนน้ำแข็งกว้างไกล ยิงเงาแปลกประหลาดมากมายส่งเสียงคำรามอันเงียบเชียบไปหาเขา

ปีศาจชราผมแดงหน้าเปลี่ยนสี วิญญาณเกิดรางเลือนไปทันที ดีที่วังสวรรค์เหนือศีรษะประทับลงมา ระเบิดไปรอบๆ ด้าน แต่ความเร็วก็ได้รับผลกระทบไปเล็กน้อย ผู้ครองกระบี่ที่อยู่ข้างหลังเขาเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ

“สมควรตาย!” ปีศาจชราโมโหเดือดดาล มองออกว่าเป็นฝีมือของคนจากพันธมิตรที่อยู่ข้างล่าง แต่ตอนนี้ไม่ทันไปจัดการพวกเขาแล้ว หลังจากจำเอาไว้ในใจกำลังจะเร่งความเร็ว ทว่าเสี้ยวขณะต่อมาใบหน้าที่แต่เดิมก็เป็นสีดำอยู่แล้วของเขาก็ยิ่งดำขึ้นไปอีก

“พิษ!” ปีศาจชรากระอักเลือดสีดำออกมา สีหน้าเปลี่ยนไปอีกครั้ง แม้พิษนี้จะคร่าชีวิตเขาไม่ได้ แต่กลับมีผลด้านลบมากมายนัก ทำให้เลือดลมไม่เสถียร พลังบำเพ็ญขาดๆ หายๆ ทั่วร่างยิ่งคันจนยากจะทานทน ขณะเดียวกันคอก็มีความรู้สึกเช่นเดียวกัน ต้องไอออกมาอย่างอดไม่ได้

ความเร็วของเขาจึงลดช้าลงอีกครั้งเช่นนี้

เสี้ยวพริบตาต่อมา ปราณกระบี่ทางหนึ่งก็พลันประชิดมา ปีศาจชราหลบไม่ทันถูกแทงทะลุอก ส่งเสียงคำรามโหยหวนออกมา หนีไปทางภูเขาล้ำบารมีพ้นเคราะห์ภัยอย่างบ้าคลั่ง

ส่วนผู้ครองกระบี่คนนั้นก็ไม่หยุดรีรอแม้เพียงเล็กน้อย ไล่ตามต่อไป เงาร่างค่อยๆ เลือนหายไปในภูเขาล้ำบารมีพ้นเคราะห์ภัยด้วยกันกับปีศาจชรา หลังจากนั้นครู่หนึ่ง แสงกระบี่ทางหนึ่งก็พุ่งออกมาจากภูเขาล้ำบารมีพ้นเคราะห์ภัยจากเสียงสนั่นหวั่นไหวที่ดังมา

เป็นผู้ครองกระบี่คนนั้นนั่นเอง ในมือของเขาถือศีรษะเอาไว้ศีรษะหนึ่ง เดินอยู่บนท้องฟ้า ในยามที่มาถึงท้องฟ้าเหนือกองเรือของพันธมิตร เขาก้มหน้ามองสวี่ชิงและนายกอง พยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นก็ไม่รู้ว่าตั้งใจหรืออะไร เขามองไปทางภูเขาล้ำบารมีพ้นเคราะห์ภัยที่สังหารปีศาจชราอีกครั้ง แล้วจึงจากไปไกลในพริบตา

ในภูเขาล้ำบารมีพ้นเคราะห์ภัย ในบริเวณที่ผู้ครองกระบี่ต่อสู้เมื่อครู่จะเห็นซากร่างไร้ศีรษะร่างหนึ่งนอนอยู่ตรงนั้น แต่นิ้วมือในเสี้ยวขณะนี้กลับขยับเบาๆ

เพียงแต่เขาไม่รู้สึกตัวเลยว่า ใต้แสงอาทิตย์ ในเงาข้างๆ เขา ตอนนี้มีดวงตาข้างหนึ่งลืมขึ้น

ในขณะเดียวกัน เหนือแม่น้ำบรรพกาลเร้นหมื่นเทพ สวี่ชิงหรี่ตา การตอบสนองของเจ้าเงาทำให้เขารู้เรื่องแกล้งตายของปีศาจชราผมแดง และการลงมือของอีกฝ่ายเมื่อครู่ก็เห็นได้ว่าคนคนนี้เหี้ยมโหดอำมหิต หากปล่อยให้เขาฟื้นฟูกลับมาได้ ในการเดินทางหลังจากนี้ก็อาจจะเป็นภัยแฝงเร้นได้

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน